Maandag, een nieuwe week en mooi weer ?!

Of de volgende dagen ook mooi zullen worden is steeds maar afwachten, we kennen ons weertje hier in ons land wel, het is vaak wisselvallig.  Ook al voorspellen de weergoden ons mooi weer, je weet maar nooit waar er ergens een druppel regen zal vallen, al is die regen overal welkom, we trachten toch naar mooi weer, zo ook nu weer !

In ieder geval ben ik blij om te vertellen dat ikzelf op zondag eerder in een dipje zat, het begon al van in de morgen maar ik liet me niet daardoor beïnvloeden, ik zette door en besloot een wandeling te maken, daar kom ik dan meestal weer wat opgewekter van terug en beter niet wachten tot in de namiddag, dan stond er nog wat anders op ons programma in de familie : een babyborrel voor Loua.

Ik besloot op de middag maar een boterham te eten maar er was nog een beetje soep over van de week voordien dus ik besloot die toch al op te eten, hoeveel ik daarna nog zou eten wist ik niet maar het smaakte zo goed dat ik toch nog twee kleine boterhammen naar binnen speelde, het smaakte goed en waarom niet ?!  Die zoetigheid van in de namiddag zou ik ook nog wel erbij krijgen, ik heb tegenwoordig echt wel honger voordat ik iets ga eten dus moet ik toch wel even oppassen of ik niet te veel ga eten !

Mijn vervoer was redelijk op tijd hier om me op te pikken dus ja, we reden samen er naartoe.  Daar aangekomen zat het al vrij goed vol en we hadden nog net een tafeltje van vier en namen dit in gebruik.  We dronken eerst iets en daarna aten we een stukje taart, ik at ook van die gateau, lekker allemaal, eender wie het gemaakt had maar het beste van alles vond ik de chocolademousse, en ik dacht er nog eentje te gaan halen . . . maar heb het toch maar niet meer gedaan, bang dat ik last zou krijgen van de maag want het was dus toch uiteindelijk van chocolade gemaakt en daar moet ik dan echt wel voor oppassen.

Maar het was al bij al nog een heel fijne dag, dat dipje kwam door het idee : het was Vaderdag en hij kan er nu niet meer bij zijn en dat vind ik spijtig, en de tranen kwamen weer.  Hopelijk zou dit niet de ganse dag duren maar ik bleef in mijn hart wel stil, ook al was er weer jong geluk om in onze armen te houden, ik heb het niet gedaan want ik weet dat mijn armen dat niet meer zo goed kunnen verdragen, ik zit ook weer met wat last aan de linkerzijde en ook in mijn rug voelde ik op zaterdag wat pijnscheuten, van waar ze komen weet ik niet maar ik voelde ze wel degelijk !

Nu ga ik jullie laten genieten van wat beelden, zowel van de wandeling als van op het feest, al zijn het er niet zoveel !  

'k Had eerder al iets verteld over het veld waar ik tussendoor voorbij kom, het ligt langs weerszijden van een fietsweg maar ik kan verduiveld niet uitmaken welke soort graan het wel mag zijn, ik ken daarvan veel te weinig daarvan en waag me dus niet aan een gok ook niet !  Hier zie je dat veld langs de enen kant en alles lijkt daar wel in orde te zijn maar het graan ligt op een aantal stukken wel degelijk tegen de grond en daar zal dus niet veel goeds meer uit komen want de periode dat het graan gaat drogen in de aren, is zo goed als hier en dan komt dat gewas heel zeker niet meer recht te staan, dus geen opbrengst of veel minder dan verwacht op dit gedeelte, aan de overkant is het wat beter met het graan gesteld, net dezelfde soort al ziet het er daar wat beter uit.

Hier zie je dus dat we al tussen de huizen uit zijn, ik ga dus verder op deze weg naar het bos toe maar voordat ik daar geraak laat ik toch ook nog enkele andere planten zien die er staan.

Veldbloemen, ze zijn er weer maar hier niet overvloedig, vorig jaar zag ik hier klaprozen staan maar dit jaar heb ik er nog niet veel gezien, alleen deze boterbloemen tussen de kattenstaarten leken me mooi genoeg om er een beeld van te maken.

Hier toch nog een klaproos, je ziet dat ik er niet ver vanaf sta maar ik moest daar net met zoveel rekening houden dat ik met deze schaduw van de camera en mezelf geen rekening heb gehouden, het is het beeld op zich dat telt !

Hier zie je dus waarover ik het had, langs de linkerzijde van het veld ligt dus alles tegen de grond van graan, alleen opzij langsheen de rijweg staat het nog mooi rechtop, het ziet dus al zo groen als gras en dat is niet hoe het er nu zou moeten uit zien !

Toch nog wat dichterbij gehaald en zo zie je beter dat ik ook niet overdrijf, het is jammer maar ook op deze plek is de oogst niet denderend, ik weet niet of de rest genoeg zal opbrengen maar het is heel jammer, ik weet dat het vorige jaar ook zo was maar dan net langs de andere zijde, hoe het komt, met die wind en regen zeker die erop neerslaan en dan geraakt het graan niet meer uit zichzelf recht wanneer het al een tijdje is gegroeid.

Net voorbij dat graan is er een huisje waarop Carpe Diem staat in grote letters, ik meen dat er hier een soort van café is geweest maar veel meer weet ik er niet van, daar kwam dit dier me tegemoet, het was nieuwsgierig, net zoals ik dus ja, maakte ik er maar een beeld van, ik meen dat de alpaca nog niet zo lang is geschoren want hij liep er maar magerkes bij !  Kan ook een jong dier zijn geweest natuurlijk dat nog moet opgroeien en een dikkere pels krijgen, in ieder geval was het heel rustig en we respecteerden mekaar . . . al staat er wel een draad tussen natuurlijk !

Ik zag hier in het bos ook nog een aantal planten en struiken staan maar niks speciaal, daarvoor zou ik eerder wat in de zijberm van de baan moeten kunnen gaan maar daar ben ik deze keer niet voorbij gekomen.  Ik vond dit hier al meer dan voldoende en met veel geluk zat er ook nog een zweefvlieg in deze kelk, toch ook wel iets waard zou ik zeggen !

En dan, raar maar waar, ik hoorde iets in de lucht maar zag het niet zo dadelijk, toen "het" al wat verder weg was, bijna voor mijn ogen verdwenen dus, zag ik het en probeerde ervan op het geluk af een beeld te schieten, waarvan je hier dus een uitsnede ziet.  Boven de schuine elektriciteitsdraad die je hier ziet hangen zie je in de bovenste witte wolk een "driehoekje", het is een gemotoriseerde "vlieger" waar dus een mens in zit die in een soort van harnas "hangt"

Hier dan het sluitstuk : op deze babyborrel zie je van links naar rechts Kristel met baby Loua op haar arm, in het midden Maaike, de moeder van de boreling en rechts zit ikzelf, alles liep reeds op het einde en Loua probeerde te slapen, wat haar niet goed lukte, ze kreeg wat krampjes maar dat werd al snel door mama verholpen.  Een tweede viergeslacht in onze familie, Floor (2j en 4maanden), de eerstgeborene van Maaike en haar echtgenoot, liep daar ook rond met nog andere kinderen maar ze had het te druk om even mee op het beeld te staan, dat zijn kinderen hé !

Zo vloog mijn zondag voorbij, iets wat in tranen was begonnen werd uiteindelijk nog mooi afgesloten, zo zou het altijd moeten zijn !

Om alle beelden in een groter formaat op jullie scherm te zien mag je gewoon op het eerste beeld bij dit logje klikken met je muis zodat je onderaan het scherm een lint met beelden te zien krijgt, je kan ze daar dan zelf aanklikken en ze één voor één bekijken op jullie eigen scherm.