Dinsdag . . . toch iets beter weer !
Maar al bij al is het gewoon om er weer eens tussenuit te zijn gewoon even de benen strekken en te vergaderen en daarna lekker te gaan eten en niet vergeten, ik moet die camera toch proberen mee te nemen, dat gaat goed genoeg want mijn handtas is er groot genoeg voor, gelukkig maar ! Wat beelden schieten is altijd mooi meegenomen, ik weet wel niet altijd hoe ik ze goed kan bundelen in een mapje om ze naar iedereen te kunnen doorsturen maar we zien wel wanneer het zover is. Eerst daar geraken, dat was ook nog zo een beetje een probleem, ik had die vraag in het algemeen gesteld om te zien of er iemand zou reageren, ik had het wel al eerder aan bepaalde mensen gevraagd maar ik zag of hoorde er niks van dus zat ik wat te dubben over het hoe en wat. En onze voorzitter had voorgesteld dat hij me zou komen oppikken, maar ondertussen is dat dus reeds geregeld en komen de mensen die in Aarschot wonen, en waar het vrij goed mee klikte, me hier oppikken en van hieruit is het dan ook niet meer zo ver om naar de Balenberg te rijden, als ik er maar geraak, eender hoe. Ik had het misschien ook wel aan de ene of andere kunnen vragen maar ik heb het wijselijk niet gedaan, ik val de mensen er niet graag lastig mee die er verder niks mee te maken hebben, zo ben ik nu eenmaal.
Vandaag ben ik wel genoeg in de weer geweest om alles gedaan te krijgen wat ik wou doen, ik moest in de loop van de dag een pakje in ontvangst nemen en daar waren ze reeds mee hier voordat het 9u in de voormiddag was, dus daar was ik snel van af. Ik heb het neergezet en het kon wel even wachten, daarna ben ik de was gaan weg leggen, wat opvouwen en ook nog enkele stukken strijken en ik had met die klus ook gedaan. En dan zijn we begonnen om die doos te inspecteren, je weet maar nooit of er iets zou kunnen aan mankeren of met de bestelling zou zijn misgelopen, alles klopte tot nu toe. Ik had een matrasbeschermer gekocht en een nieuw hoofdkussen in Tempur van de maat : queensize M. als ik me draaide in bed dan lag ik meestal net op het randje van dat kussen en omdat het een nekkussen betreft, lag ik daar echt niet goed op. De echtgenoot had er voordien zo eentje en daar ben ik gaan naar kijken, die heeft dat nieuwe kussen genomen en heeft er tot op zijn laatste dag hier thuis op geslapen, dat is mee gegaan met het restafval want was al redelijk oud, dus het mijne wat te klein was ook al. Steeds maar alles uitgesteld omdat er andere dingen voorrang kregen, en zo geraak je nooit eens aan je gerief dat je wil hebben ! Maar omdat ik dat vorige week ergens op vrijdag had besteld, dacht ik nooit dat ik het op maandag reeds zou in huis hebben. 'k Ben naar de slaapkamer gegaan, heb die matrasbeschermer bij mij op het bed gelegd en ook dat kussen en alles weer mooi toegedekt, dus als ik de voorbije nacht niet goed heb geslapen dan kan het aan die nieuwe spullen liggen . . . of helemaal ook niet !
In de namiddag heb ik me rustig wat in de zetel gezet, ik zou bijna weer in slaap zijn gevallen maar ik ben bezig gebleven en nu ben ik dus nog steeds bezig, al is het met dit logje. Ondertussen heb ik ook al mijn gelaat wat behandeld om de huid zo goed als zuiver te maken van alle onreinheden, ik heb mijn nagels al gelakt, mijn kledij ligt zo goed als allemaal reeds klaar en daarna, wel dan kan ik slapen gaan en morgen rustig op staan om me klaar te maken na het ontbijt. Al heb ik nog meer dan tijd genoeg maar we zien wel hoe we die door brengen, ik kan me ook wel nog even permitteren om aan de computer te gaan zitten en daarna . . . wel we zien wel wanneer we vertrekken !
Nog een fijne dinsdag wens ik iedereen toe, geniet van een mooie dag en als ik gelijk heb kan die ook wel eens goed meevallen, ook met het weer dat we krijgen, op hoop van zegen dus !
Dat was terug een hele boterham Chris maar ik lees dat je toch niet bij de pakken blijft zitten en dat is goed! Dat terug onder de mensen komen en weer banden leggen dat is niet meer zo simpel op onze leeftijd maar goed dat je bij die groep nog eens kan bijpraten en herinneringen ophalen! Het wordt wellicht een zonnige dag dus neem je camera maar mee want je zal mooie foto's kunnen trekken!
BeantwoordenVerwijderenNog een hartelijke groet en amuseer je vandaag!
Het was inderdaad een mooie dag en toch stond ik 's morgens nog in twijfel : zou ik die open schoenen dragen of niet, wat als we eens een stapje gaan wandelen daar op die Balenberg ?! en ik trok toch maar gesloten schoenen aan, ik droeg immers panties en dan kan je best ook gesloten schoenen dragen, anders zie je die versterkte teen er toch ook door en dat zie ik dan weeral niet zo graag. Maar ik was een klein beetje te gekleed om me goed in te voelen eigenlijk, al viel dat redelijk mee want iedereen doet eigenlijk wat hij of zij wil, de meeste hadden maar gewone kledij aan van alledag en ik had wat meer moeite gedaan. Ja, ik maak me dan ook graag mooi als ik al eens zo een stapje in de wereld wil zetten, dan wil ik me prima voelen.
VerwijderenEigenlijk was het voor mij ook een emotionele dag, ik heb zelfs geweend op een moment dat ik over Ivo aan het praten was toen we al aan tafel zaten. Maar ja, als er vragen gesteld worden dan wil je daar ook naar waarheid op antwoorden en dit was er zo eentje die me tot in mijn ziel heeft geraakt . . . we geraakten aan de praat over de scouts op een moment, niet moeilijk, onze "voorzitter" zoals wij het noemen, vroeg me wat verduidelijking over iets, over de muziek die er gespeeld werd op het afscheid van Ivo. Ja, ik gebruik graag het woord "afscheid" in de plaats van begrafenis want het was in een aula te doen en ik vind dat je daar gewoon ook afscheid van de mens in kwestie kan nemen. Dat begraven heeft tegenwoordig een andere betekenis als vroeger, een asuitstrooiing is dan ook nog gans wat anders dan iemand begraven, al komt het uiteindelijk op hetzelfde neer, dat is mijn idee daarover. We hadden het toen over dat liedje van de scouts : het avondlied. Dat wordt ook wel door andere bewegingen overgenomen en gezongen, ik weet het ook wel maar het is een lied dat iedere scout kent van wanneer hij in de groep wordt opgenomen dus ja, dat sprak als vanzelf dat we dit zouden laten spelen maar het was wel een moderne versie van het oude lied, dezelfde woorden weliswaar maar wat sneller dan het andere gespeeld. Het mocht ook niet lang zijn want ze gaan daarna in de aula over op een pianospel met zachte klanken om de mensen naar buiten te laten gaan op een rustige manier. En dat alles katapulteerde mij al dadelijk terug naar die dag dat we voorgoed van Ivo afscheid namen en de tranen kwamen, pas op, ik schaam me daar niet voor, Ivo was voor mij dan ook mijn alles, samen met onze kinderen en kleinkinderen, onze liefde was dan ook zo oprecht als ze maar kon zijn, en ja, ook tijdens de nacht na dit samenzijn ben ik wakker geworden met tranen, mijn kussen was nat, ik ben de hele nacht met dit gegeven in de weer geweest blijkbaar en deze morgen was ik ook al vroeg wakker en weer gingen mijn gedachten uit naar het afscheid, dat is iets wat ik nog niet kwijt ben geraakt ! En de pijn is weer wat erger geworden, het zal een zware dag worden voor mij, en ik kan het tegen niemand hier meer zeggen, alleen op mijn blog even ventileren, is dat toch niet erg, niemand meer die luistert . . .