Donderdag, vandaag een andere dag dan alle andere ?!

Vandaag hoef ik nu eens geen warm eten klaar te maken, gelukkig zeg je, ach, ik geef daar niet echt om, eten klaar maken is een eerder dagelijkse bezigheid en ook gisteren was ik daar reeds wat mee bezig geweest.  Immers had ik een dagje eerder selders meegebracht, witte selder en die wou ik zo snel als mogelijk verbruiken, tenminste toch klaar maken om in te vriezen, zodat ik voor in de winterse periode toch nog van deze groenten gebruik kan maken.  Wat daar nu aan "afval" over is, versnipper ik in kleine stukjes om in de soep te doen, dat geeft telkens ook een meerwaarde als je een soepje met fijn gesneden groenten maakt, dat lust ik wel graag en ook op dit eigenste moment staat er nog een beetje van mijn kippensoep met balletjes in de koelkast, alleen zal ik er vandaag niet meer van eten !

Ik ben immers afgesproken om met een nicht, of beter gezegd, de weduwe van mijn kozijn, naar een zaak hier in de buurt te gaan om van een lekkere maaltijd te genieten.  We zien wel hoe dat verloopt allemaal en daarna, welja, dan kom ik terug naar hier en zet me in de zetel neer, als ze wil kan ze nog eens hier binnen komen ook en zien hoe ik hier me thuis voel, al voelde ik me nog altijd beter in onze vorige woning maar ja, dat is praat voor de vaak, ik ben hier en ik blijf hier want ik ben hier wel graag, maar mooi wonen is iets anders in mijn idee !

Gisteren speelde mijn heup weeral dapper op, zo erg echter dat ik terug ben opgestaan en weer een lichte pijnstiller heb genomen, daar moet ik toch snel eens komaf mee maken om er iets te laten aan doen en eventueel weer platen te laten maken om te zien wat er eigenlijk scheelt maar ik vermoed dat het een lichte ontsteking is, die plek voelt zo warm aan, ook al lig ik niet in mijn bed en heb ik niet veel rond gelopen, zelfs dan heb ik er tegenwoordig last van en zo erg is het nog nooit geweest tot nu toe.  Dus deze nacht heb ik toch nog wat liggen woelen, ook na het innemen van die pijnstiller, daarna ben ik in slaap gesukkeld maar het laatste wat ik zag op de wekker was toch al 1u17 en hoe lang ik daarna nog liggen dubben heb, dat weet ik zelf niet . . . !

Vandaag is een dagje dat ik het rustig ga opnemen, is het warm genoeg om nog iets zomers te dragen, ik weet het zo niet, ik heb al een andere lange broek, niet een warmere maar eentje waarin ik me steeds heel goed voel, aan te trekken, ik ga toch maar een licht katoenen truitje aantrekken, dat is ook mooi en daar voel ik me altijd goed in, het is tenslotte ook een kleur die me goed staat en zeker met dat lichtgrijze haar van mijn, komt mijn gelaat er goed uit.  Ik heb meestal een gelaat met een mooie blos op de kaken en dat geeft steeds een gezonde indruk, ik trek aan waar ik me het beste in voel en dat wordt het dus voor vandaag.  Ik hoop maar dat we weer heel veel kunnen bijpraten, zo één op één is steeds het aangenaamste, vooral omdat ook ik wat van mijn gehoorscherpte ben verloren in de laatste jaren, ik steek het op een soort van 'verkalking' in mij gehoorgangomgeving, of het dat ook is weet ik niet maar zo voelt het voor mij aan, het was net of alles ging stilaan wat minder goed door komen in mijn oren en ja, door ouder te worden zal dat niet meer beteren vermoed ik dan.  Ook mijn gesprekspartner heeft daar last van want ze draagt al een groot aantal jaren een hoorapparaat, ach, dat is geen oneer natuurlijk maar ik vermeld het maar dat we allebei wat meer moeten opletten bij wat we zeggen en dat het ook heel goed overkomt bij de andere.

Een dag van wat meer ontspannen doorbrengen met een etentje en met allerlei nieuwtjes van ditjes en datjes, ach, vrouwen onder mekaar en ik weet het echt wel heel goed, wij verstaan mekaar wel echt en dat schept toch ergens een band dat we ook vroeger vrij dicht bij mekaar naar de tv zaten te kijken, ach, ik vergeet dit ook niet dat we dit steeds mochten doen net alsof het in vroegere tijden was, wij hadden geen tv en keken bij hen naar het nieuws en babbelden over alles en nog wat, ik vond dat zo aangenaam en ik hield er niet van om dat iedere dag te doen en dacht mijn echtgenoot steeds op andere gedachten te brengen maar ja, dat mislukte, ik had het kunnen weten, hij wou dat zo en dat zou dan ook zo verlopen, en waarom niet eigenlijk ?!  Alleen hield hij geen rekening met wat ik altijd wou en ja, dat botste dan wel eens ook, dat weet je dan natuurlijk dat dit ervan komt maar ik kon nooit ook eens doen wat ik graag had, werd dan zo weinig met mijn wil rekening gehouden ?!  Maar dat hoort bij ons verleden nu, ach, het kan verkeren . . .!

Weet ge dat ik het nu van de periode heb wanneer we nog maar pas waren getrouwd, ja, ook dat weet ik nog allemaal, bij Ivo zou dat al heel lang vergeten zijn, die denkt aan zulke dingen niet meer, die weet dat nog wel, denk ik dan maar dat is voorbij en hij ging daar nooit meer naar terug . . . raar maar waar, en ik kijk zo graag naar zulke dingen terug.  Dat is de rijkdom van een mens, zijn belevenissen van vroeger weer herbeleven als je er over praat met mensen die erbij waren en dat is vandaag net zo iemand, ach, stof om te praten over dingen hebben we meer dan genoeg.  Ik weet zelfs dat ze al eens kwam kijken hoe het met me was toen ik op het punt stond een miskraam te krijgen, wat dan ook is gebeurd en waarvoor ik even naar het ziekenhuis moest voor een behandeling nadien.

Dat was dus ons eerste kindje dat ik droeg maar dat nooit is mogen geboren worden, dat zijn herinneringen die nog altijd nawerken, ik wou ze ook in mijn brief nog eens herhalen die ik liet voorlezen bij zijn afscheid in de aula, ik wou mijn leed ook vernoemd zien, het waren niet alleen zijn tegenslagen, ook wat ik meemaakte telde mee in ons leven, heel veel ook in mijn leven want zoiets vergeet je ook nooit, zou toch ook niet mogen . . . !

Na deze woorden die bij mij nog altijd droefenis tevoorschijn toveren, neem ik van jullie voor vandaag afscheid, maak nog een mooie dag van deze dag en geniet wanneer het kan, ik zal dat vast en zeker ook doen.  Groetjes.