Maandag, een nieuwe week is weer begonnen !

Een fijne maandag voor iedereen en geniet maar van het mooie weer terwijl het er nog is, ook ik moet vandaag nog wel wat doen, iets afhalen wat ik net in het weekend heb besteld en dat mag ik zeker niet vergeten.  Ik had namelijk wat kippenbouten, gebakken en klaar om te eten, besteld met daarbij nog een aantal kalkoenworsten, in het kippenwinkeltje dat een aantal mensen onder jullie wel zullen kennen als ze weten waar ik woonachtig ben.  Ik heb het in de agenda gezet omdat ik daar vaak al eens ga kijken wat er in de komende dagen zoal te doen valt, een afspraak of zo, of iets wat ik niet mag vergeten, ik zet het erin in de hoop dat ik het dan ook bekijk voordat het te laat is !

Toen ik wat daarna nog een heel album met afbeeldingen van mezelf tegen kwam, en ook van ons beiden, toen de echtgenoot dus nog leefde, toen werd het me maar droef te moede, ik zag de dag niet meer zitten om doorheen te geraken, zo erg raakte het me om die beelden weer terug te zien van vroeger en nu . . . ik had weer verdriet en ja, dat zal nog wel een hele tijd ook gebeuren, net ditzelfde als vandaag, dat het overvalt . . . !

Ik besloot maar verder te doen waar ik mee bezig was en dat was dus dit logje klaar zetten om gepubliceerd te worden, ach, met verder doen verzet je dan ook weeral je gedachten en die gedachten moet ik in toom houden tot alles weeral voorbij is maar het zal me vandaag zwaar vallen om er de goede luim in te houden, als ik dat al kan, maar ik moet, ik moet immers verder.  Zo ook over verdriet vertelde een goede vriendin me dat ze dat nog steeds zo erg voelde en dat ze in de voorbije dagen dan ook weer zoveel hartepijn had om haar overleden echtgenoot, het verdriet overspoeld je dan en je kan er echt niks aan veranderen, zo ondervond ik zelf ook dat je het gewoon veel beter ondergaat en het laat voorbij gaan zonder al te veel erg en er niet te veel aan denken, ook al blijft het een tijdje hangen, je geraakt er wel doorheen.  Alleen maakt het je dag er niet mooier op en je hebt nergens zin meer in, ook ik moet er door en ik probeer maar ik weet niet of het me gaat lukken voor vandaag . . . !  Ik moet er wel bij vertellen dat die vriendin wel 10 kilo is vermagerd in een goed jaar tijd, het kan een mens erger raken dan jezelf kan vermoeden, geloof me vrij, het is niet niks.

En ik die dacht naar een ander familielid te bellen om eens te horen hoe het met haar ging, het is de weduwe van mijn kozijn, de laatste van de familie die is overleden nog niet zo lang geleden.  Komt het nu daardoor dat ik aan Ivo dan ook dacht en dat me dit verdriet overmande, ik weet het niet, het is de tijd dat wij er steeds maar aan dachten om nieuwe plannen te maken, de ene keer om gewoon ergens wat lekkers te gaan eten, of gewoon een kleine vakantie, zo er eens tussenuit voor een paar dagen, het doet telkens deugd om dat te regelen en te bespreken.  Want ook dat was telkens mijn job om dat tot een goed einde te brengen, eender hoe ver of hoe dicht bij we ook gingen, we waren samen, deden dingen die we zelf niet wisten dat we er plezier in hadden, zelfs wandelen langs het strand, en terug komen in de regen, waarvan je dan in het voorjaar eerder verkleumd van terug komt, toch deed het goed aan ons hartje om zo samen op pad te zijn.  

Maar dat samen is er niet meer en ook ik zal nooit meer de zee zien samen met hem, het kan gewoon niet meer, daar moet een mens eerlijk in zijn, die tijd komt nooit meer terug.  En het valt nu allemaal wat samen, het is mei en meestal gingen wij rond die periode heel vaak op weekend, onze kinderen waren groot genoeg om een paar dagen alleen thuis te blijven en we kwamen verkwikt terug thuis, het deed ons deugd en zij waren een paar dagen van ons verlost, ach, het deed iedereen goed, laat ons daar eerlijk over zijn !

Zo wat terug mijmeren over wat is geweest heelt soms wel het verdriet heb ik al ondervonden, nadien voel jij je weer wat beter en daarom is het goed dat er nu zoveel beelden opgeslagen zijn die je kan terug vinden en waar jij je kan aan laven om alles wat zachter te maken, de beelden van vroeger, ook van in je jeugd, van in zijn jeugd en dat doet deugd om ons weer te zien in de toestand die we toen waren, het hoort tot je eigen leven en je kan er nieuwe vreugde uit putten met het idee : je kinderen hebben het steeds beter dan dat jij het toen had, dus mogen ze blij zijn dat ze in deze tijd leven !

En ik die dacht dat ik niet wist wat hier weer neer te zetten, ik kan zo nog wel even door gaan, wanneer het leed is geleden komt alles wel weer goed.  Maar ik weet wat daar ook in mee speelt, ik had zo lekker warm toen ik op stond, nadien kreeg ik het koud, ook al had ik een hemd aan getrokken, ook al zat ik daar met de kledij die ik gisteren ook droeg, en toch voelde alles wat ik deed na mijn ontbijt, zo koud aan, raar toch, een voorgevoel van dat verdriet . . .?!  Geen idee maar door alles hier neer te zetten wat ik dacht en hoe ik het voelde, heeft me deugd gedaan en ik hoop dat ik jullie niet heb verveeld met mijn verdriet en verlies, gepraat over het verleden, over wat ooit was . . .

Nog een heel fijne maandag wens ik iedereen toe, geniet van iedere dag die je is gegeven, geniet van alle kleine dingen die je blij maken en van ieder moment dat je een gelukkig gevoel had, meer moet dat niet zijn.  Groetjes.