Woensdag, vandaag valt er te werken !

 

Gisteren niet al te veel uitgevoerd, wel gaan mondvoorraad inslaan maar veel andere dingen werden er niet gedaan, ik hield me vrij rustig bezig en dat omwille van mijn heup die zich telkens liet voelen.  Na een tijdje ermee te hebben gerust, viel het weer wat mee en had ik er geen pijn meer in toen ik recht stond en ja, dat had ik voordien wel want ik weet niet wat er echt scheelde.  Had ik een verkeerde beweging gemaakt of wat, geen idee eigenlijk maar ik had toen echt pijn, geen pijnscheut maar wel een soort van pijnlijke stijfheid in dat heupgewricht.  Na de middag voelde alles wat beter aan en ik kon weer wat meer rond lopen, trappen op en af gaan moet ik dan niet gaan doen maar als het met wat rust kan beteren dan geef ik er niet om als ik even pijn heb.

En vandaag dan ook bijtijds opgestaan, een douche genomen nadat ik had gegeten en daarna was ik paraat om op weg te gaan naar de dermatoloog voor mijn jaarlijkse controle.  En dan hopen dat ik antwoord krijg op de vragen die ik heb over de behandeling waar ik wil mee beginnen, daarna zien we wel wanneer en hoe ik er geraak en ja, misschien moet ik daar eerst toch ook rekening mee houden.  Maar mijn chauffeur zal dat wel zeggen, hoop ik tenminste als ze al weet hoe ze dan moet werken, want dat is nog zo één van die problemen die kunnen opduiken bij een werkende mens.  Zelf hoeven we daar geen rekening meer mee te houden en dat is steeds gemakkelijk maar als je afhangt van anderen voor je vervoer dan moet je eerst en vooral daar ook rekening mee houden.

Voor de controle van mijn ogen heb ik tenminste al een afspraak vastgelegd . . . in oktober, ja ik kan wachten, normaal is er niks aan mijn ogen tenzij het nodig is dat ik ook mijn ogen moet laten opereren van cataract, wat moet gedaan worden dat laten we dan maar beter doen ook, vanaf is vanaf en ik hoop dat ze daarna ook weer wat beter zijn maar dat is steeds afwachten.  Niet op de zaken vooruit lopen, het kan ook anders maar dat horen we tegen die tijd dan wel.

Verder heb ik uiteindelijk onze fotoalbum van de trouw nog eens vast gehad, ik had die vanaf we hier wonen, niet meer bekeken, dat is iets wat ik tussendoor vroeger wel deed maar de laatste jaren was er echt niet zoveel tijd over om me daarmee bezig te houden, ik had andere zorgen.  Het was mooi om weer eens te bekijken, veel beelden staan er niet in maar wel de mooiste uit de hele hoop en de andere, die zitten vermoedelijk in een andere doos maar daar was ik niet naar op zoek, misschien ook wel eens bekijken, al brengt dat weer wat weemoed met zich mee, allemaal mensen die reeds jaren geleden zijn overleden, moeder, vader, grootvader, groot moeder en nog een heleboel anderen, tantes en nonkels, de lijst is al zo lang geworden dat ze niet meer te tellen zijn op bepaalde beelden die bijvoorbeeld met mijn plechtige communie werden gemaakt, en nog vele andere ook.

Daar is een mens dan mee bezig als je even de tijd hebt en toch beter wat rust neemt, maar ook die dagen gaan wel weer voorbij, de weemoed maakt plaats voor een goed humeur als je weer eens een goede babbel hebt met iemand, of gewoon wanneer de zon schijnt en ook dat werkt in op mijn humeur, er zijn zoveel factoren die meespelen . . . !

En naar ik vandaag ook gehoord heb bij het weerbericht is dat het weeral kouder zal worden tegen het einde van deze week aan, ach, mooie liedjes duren niet lang en ik heb er niet genoeg kunnen van genieten maar er komen nog dagen denk ik dan.

Rest er me niet veel meer dan jullie een heel fijne woensdag toe te wensen, maak er ook een mooie dag van en geniet van alles wat je maar kan, ik ga dat ook proberen te doen en ik hoop dan ook dat alles weer proper is tegen het einde van de week toe, dat is mijn goed voornemen, als ik er in slaag, zoveel te beter, lukt het me niet om de ene of andere reden, wel dan is het ook maar zo.  Groetjes.