Vrijdag, de warmste week loopt op haar einde . . . !

 

Een mooie afsluiter van deze week, al zullen er wel veel mensen reeds thuis geweest zijn van het werk als ik het rondom mij hier zo hoor.  De ene is ziek, de andere moet wat stoom afblazen na die warme dagen en die nemen dit weekend dan nog mooi mee, gewoon een dagje meer thuis blijven en je bent minstens voor vier dagen thuis zodat je toch nog iets kan doen . . . of gewoon uitblazen van die warme dagen die we nu hadden . . . het kan allemaal en mag allemaal !

Ook al ben ik elke dag thuis en hoef ik niks mee te doen als ik dat niet wil, ook dan leef ik mee met de werkende mens en ja, dan denk je vaak ook zelf terug op de periode die je nog aan het werk was.  Dat is ondertussen toch al 22 jaren geleden, ik ben immers reeds van in 2000 thuis gebleven van het werk, al was dat eerst in ziekverlof en daarna aanvullend mijn vakantiedagen nog opgenomen om dan tegen de helft van het jaar definitief de riem er te hebben afgelegd.  Al was dat toen nog wel een stresserende tijd want dan zijn we op 1 augustus verhuisd naar ons nieuw appartement in Kessel-lo, dus je kan niet zeggen dat ik niet weet wat verhuizen is !  Zo zijn we als jong getrouwd koppel ook in Kessel-lo komen wonen nadat we toch ongeveer 3 maanden bij mijn schoonouders hebben ingewoond.  Wat niet altijd prettig is als jong koppel maar je weet dat daar ooit een einde aan komt en dat het eens wel zal beteren !  Ja, lach maar, ook zijn we toen in de zomer verhuisd naar ons huurhuis.

Later weer in de volle zomer ook verhuisd naar ons eigen gebouwd huis in Wilsele, ja, ik heb steeds in het Leuvense gewoond in het begin en dat zit er nog altijd in, ik voel me in het begin weer meer thuis in een stad dan in een gewone dorpsgemeente, al is het hier in Groot Rotselaar dat ik woon op dit moment, in een deelgemeente die voor mijn doen beter is dan al de rest, kwestie van verbinding te hebben met zowel de steden als met de eigen dorpsomgeving.  Als je dan alles te voet wil doen dan blijft je streek waar je in rond loopt ook betrekkelijk klein, al ging ik eerder ook wel eens naar Aarschot maar ik ga liever naar Leuven omdat ik daar mijn bepaalde winkels heb ik die frequenteerde in de tijd dat we wat dichterbij woonden en ik met de bus snel tot in het centrum reed om de aankopen te doen . . . en zo was het goed, tot in 2021 . . . toen zijn we maar weer eens verhuisd naar Wezemaal, deelgemeente van Rotselaar dus.  Dat was deze keer niet in de zomer maar wel in de winter eigenlijk, want het was toen 13 februari, de dag voor Valentijn.  Ik had die keuze gemaakt omdat we dan in de helft van de maand verhuisden zodat we nog rustig de tijd hadden om de overname met de nieuwe eigenaars te regelen, wat uiteindelijk tot een goed einde werd gebracht.

Of het hier snel aanpassen was, ik weet het niet zo goed eigenlijk, er waren zovele factoren die ik reeds kende van vroeger en ik wist dus hier en daar wel redelijk de weg ook maar niet overal kom je even vaak, zo blijf ik meestal langs onze kant van de "steenweg" waar we tegen aan wonen, raar maar waar, ik steek wel eens de baan over, dat wel maar dan vaker omwille van het winkelen naar de supermarkt dan wat anders !  en ja, ik voel me hier nu vrij goed.

Zo was ik even op internet bepaalde dingen aan het lezen toen het me te binnen schoot dat het ongeveer een half jaar geleden was dat mijn echtgenoot is overleden.  Ach, ik heb het ook overleefd, al leef je die eerste weken echt wel op een andere planeet, alles stond steeds in teken van de echtgenoot in de tijd die daaraan vooraf ging.  Hij had zorg nodig, mijn zorg wel te verstaan en ik deed mijn plicht en hielp hem zoveel ik kon maar het begon al wel zwaar te wegen en ik overlegde met mezelf wat te doen wanneer het niet meer zelf zou lukken ?!  Ik wou voor hem zorgen tot zijn laatste snik en ik heb dat geprobeerd . . . tot op een moment het niet meer zelf gaat en hij werd naar het ziekenhuis gebracht voor een onderzoek, ik zag het toen al niet meer zitten . . . en de rest kennen jullie nog wel, je hebt gelezen wat ik erover schreef hier.

Maar wat ik er wou bij vertellen dat was iets wat ik in de voorbije weken heb opgemerkt : ik ben rustiger geworden, ik begin niet onverwachts te wenen wanneer ik in mijn gedachten terug ga naar die tijd en naar toen Ivo nog present was, ook al lag hij in het ziekenhuis of rusthuis.  Ik reageer niet meer zo heftig op zijn heen gaan, ik ben er meer relax in, al doet het me nog wel veel om erover te praten en bepaalde dingen te vertellen, de kantjes zijn zachter geworden, ik voel die felle pijn niet meer en dat heeft me toch wel wat meer rust gebracht in mijn hoofd.

Dus aan iedereen die een overlijden heeft meegemaakt kan ik bevestigen dat het na een tijdje weer wat zachter op de achtergrond blijft maar je geraakt het nooit meer kwijt, het blijft een deeltje van jezelf en sleept het met je mee tot, . . . ja hoever weet ik zelf nog niet !

Dit alles overdacht ik in de vorige dagen toen het zo warm was en ik 's avonds niet kon slapen, ik lag niet te piekeren over dat alles en ik overdacht het heel gerust in alles en nog wat, ik zag geen problemen meer en ik stelde me tevreden met hoe alles was verlopen en nog zo van die dingen allemaal.  En ik was blij dat we voordien al onze zaken goed hadden geregeld en daar nu de vruchten van hebben geplukt, zowel hij als ik want wanneer je steeds zorgen zit te maken over bijvoorbeeld geldzaken, dan zit het ergens niet goed.  Ook daarvoor was er een oplossing en ja, ik dub soms nog wel over iets maar dat zijn ook van die zaken die snel een oplossing kunnen vinden als je maar even met mensen erover praat die weten hoe en wat te doen.

Het had allemaal niks te maken met die warmte, neen, die warmte heeft me geen goed gedaan, ik heb bijna niks gedaan, wat eten gemaakt, gewinkeld en gezorgd dat ik steeds een volle koelkast had, alleen vandaag is die bijna leeg, maar daar gaan we dan toch voor zorgen.  Op de nationale feestdag was het regenen dat het deed maar we zijn er ook weer door gesparteld, met of zonder warmte, met of zonder zon, met regen vooral maar is dat niet de gewoonte in eigen land, de nationale drasch ?!

Vandaag gaan we het weekend tegemoet en ik zie er deze keer echt wel naar uit en als het even kan toch ook nog maar een wandeling maken bij goed weer, ik heb geen idee van wat er tussen de voorspellingen zit maar ik hoop op wat zon zodat ik weer mijn benen kan strekken, ik heb dat op woensdag, ja, toen nog met die warmte, toch ook een wandeling gemaakt en het deed me zo'n deugd om mijn benen nog eens deftig uit te slagen dat ik het nog wel wil doen !

Geniet van jullie lange weekend, voor een aantal mensen toch wel hoop ik, en maak er ook een heel mooi weekend van, eender op welke manier, we genieten ook binnen bij slecht weer, evenzo goed als met die hete dagen, toen was het ook meestal binnen blijven en zorgen dat je voldoende fruit en drank bij je had !