Donderdag . . . herstelling euvel . . .

 

Wat er vandaag op mijn menu staat is het volgende : herstelling van het waterlek.  Wat dat allemaal inhoudt is nog niet geweten eigenlijk, ze moeten eerst het lek ontdekken, al weten ze wel waar het zit maar ze moeten er ook nog zicht op krijgen hoe alles kan hersteld worden.  Daarvoor moet ook wat kalk worden afgestoken of weg gebroken en daarna pas zal de eigenlijke herstelling van het euvel worden verholpen.  Ik hoop dat het vrij vlot zal gaan.

Gisteren zijn ze hier geweest en met "ze" bedoel ik dan iemand van de bouwfirma en een andere persoon, dat was de elektricien die hier alle elektrische toestanden heeft afgewerkt.  Tegelijk werken ze dan ook met de andere afdeling sanitair en hier staat hij dus voor beide.  De ene werkt mee met de andere en omgekeerd, hoe hun inkomsten zijn verdeeld is mijn zaak niet maar ze zitten samen in één gebouw en blijkbaar gaat alles via dezelfde centrale, voor hetgeen ik er al mee te maken had toch.  Ze wonen dan nog niet ver hier vanaf en dat is tegelijk mooi meegenomen, zo kunnen ze al eens binnen springen wanneer er hier of daar wat zou schelen en is de afstand niet groot die ze moeten doen.

Gisteren werd er dan ook afgesproken dat ik vandaag zou thuis blijven om ze hun werk te laten doen.  Al moet ik nog wel wat werk van gisteren in halen ook, ik was nog zinnens om naar de apotheek te gaan in de namiddag maar kon niet weg omdat ik ging antwoord krijgen op mijn vraag wanneer ze zouden komen ?!  Dat verliep vrij vlot om alles geregeld te krijgen blijkbaar en het was toen reeds donker wanneer die afspraak er was.  

Ik moest toen zelf nog voor mijn afvalcontainers zorgen, ze moesten toen worden buiten gezet, kwestie van ze deze morgen weer leeg te kunnen aantreffen.  Al zal dat nog niet voor allebei tellen, de ene wordt vrij vroeg leeg gemaakt, meestal rond 7u komen ze hier voorbij maar hier bij ons moeten ze dan ook weer iedere bak leeg maken en dat neemt iets meer tijd in beslag tegenover de woningen waar er maar eentje staat natuurlijk !  Er zat bij mij  nog niet zoveel afval in eigenlijk gewoon omdat ik nu meestal bepaalde gerechten haal uit de diepvriezer, ik maak die graag leeg zodat er weer verse spullen kunnen in opgeslagen worden.

Nu hoop ik maar dat alles weer vrij snel in zijn normale plooi zal terug vallen zodat ook ik met mijn leven weer verder kan gaan zonder al te veel storingen.  Ook gisteren had ik nog contact met iemand van de verzekering, over het  verdwijnen van de goederen van mijn echtgenoot en daar komt de verzekering of enige andere instantie helemaal niet in tussen dus moet ik maar opdraaien voor de kosten die er moeten gemaakt worden.  Immers al die spullen moeten ook vervangen worden want zonder pyjama en dergelijke, gaat het niet wanneer je verblijft in een rusthuis.  Dus al die personen die zich verrijkt hebben met zijn spullen die kunnen in hun pollen klappen en profiteren van de goederen van anderen !  

Zelf blijf je dan wat verweesd achter, ik heb al zoveel klappen te verwerken gekregen in de laatste tijd en dan komt dit er nog eens tussen . . . en het werd me wel even te erg op datzelfde moment.  Dat er dan tranen zijn gevloeid hoef ik er zeker niet bij te vertellen, ik zat op een dieptepunt maar ik heb al dadelijk mijn rug weer gerecht, ik heb wat meer lichtjes aangestoken zodat niet alles even donker was in huis en ben er terug in gevlogen, heb een boel opgeruimd van papieren, al liggen er nog wel enkele dossiers te wachten op een afhandeling maar toch . . . er kwam letterlijk weer wat licht aan het einde van de tunnel.

Onze dochter had nog een handtekening nodig om ook onze nummerplaat over te dragen op haar naam en daarna kan alles weer verder gaan en komt ook die overdracht in orde.  Vanaf dat moment ben ik dan ook geen eigenaar meer van de wagen en heeft zij hem in haar volle bezit.  Nu valt er nog wat papier te regelen in de garage zelf, al blijft alles voor hen grotendeels bij het oude, de naam moet worden aangepast en ook alles wat daarmee samen hangt van mails en dergelijke die je krijgt wanneer je bij de garage gaat die jouw merk verkoopt en ook zorgt dat alles wat erbij hoort in orde blijft.  Uiteindelijk gaat het vrij vlot als je de juiste weg weet te bewandelen, en dat hebben wij nu gedaan.  Wat ik nog moet betalen, moeten is veel gezegd : de herstelling die nodig moest gedaan worden aan de wagen, die betaal ik, zo was afgesproken, de rest hoort er niet meer bij en is voor de dochter en daarmee is die zaak ook weer klaar en kunnen we rustig verder gaan. 

Voor mij zijn het uitputtende dagen geweest en ik hoop dan ook dat het weekend weer wat rust kan brengen, al zit ik vaak wel met de echtgenoot in mijn hoofd, hoe zal dat eindigen, ik hoop dat zijn ziekte vlot mag verlopen en dat we daarna weer verder kunnen, als dat even zou kunnen zou ik al blij zijn . . . maar ik zie de toekomst echt wel somber in, ik weet wat ik zie en ik weet wat er nog kan komen en dat lijkt me niet zo fraai allemaal . . . we zien wel en wachten af !

Eens dat de echtgenoot overgebracht is naar zijn nieuwe woonst hoop ik dat alles wat vlotter zal verlopen, al kan ik dan zelf niet meer steeds naar hem toe, ook al is hij dan dichter bij mij . . . een bus er naartoe is er echter niet dus hang ik weer terug af van de kinderen om er te geraken, voor hem is het zijn keuze, voor mijn part mocht het zo wel even blijven maar ik wil zijn keuze respecteren, en het is echt geen verkeerde keuze, we weten het allemaal.  Maar ik mag toch ook wel eens aan mezelf denken in deze tijden . . . !

Nog een heel fijne dag iedereen en we zitten al over de helft in deze werkweek, maak er nog mooie dagen van en geniet want die tijd die je laat voorbij gaan die komt nooit meer terug !