donderdag . . .

Ook gisteren had ik gehoopt op een zonnig dagje maar dat sloeg echt wel tegen toen ik de lucht zag buiten !  Het was op de middag, ik wou een wandeling maken en ook nog eens langs het warenhuis passeren, ik had daar iets gezien dat ik wel eens wou uitproberen.  En zonder te proberen kan je nooit weten of het goed is of niet dus ik besloot mijn schoenen aan te trekken, een andere bloes aangetrokken, ook een zwarte lange losse broek erbij en ik ging naar buiten toe . . . met het gekende gevolg.  Het zag van die andere kant van dan wat ik kon zien van binnen uit, zo zwart als roet, een donkere lucht, allemaal donkere wolken en die voorspelden echt niet veel goeds !  Dan maar terug naar binnen gegaan, op mijn stappen terug dus en ja, toen ik me aan de computer zette, toen begon het al te druppelen.

Zodus mensen hoop ik dat we vandaag ook een fijne dag zullen krijgen met hopelijk wat zon.  En ik die eens mijn neus naar buiten stak kwam bedrogen uit gisteren, weg probeersel, weg wandelingetje . . . mijn echtgenoot die zat er wel midden is, was ongeveer een half uur voordien vertrokken.  Maar ik ken hem, hij zal wel ergens naar binnen geschoten zijn om te schuilen, meestal waar er ook wat te drinken valt, in een café dus.

Ook buiten viel alle leven stil, ik hoorde eerst een grasmachine draaien, ja, om het gras af te rijden moet een mens eerst nog wat wachten totdat het gras droog genoeg is.  Wat gisteren dus wel zou gelukt zijn mocht er geen regen meer gevallen zijn.  Weg gras afrijden, weg droogte in de tuin, nu valt er weer wat te veel regen om goed te zijn, al kunnen we dat in de ondergrond nog wel gebruiken, ook planten moeten groeien.

Wat ik vlak op de middag ook nog deed was onze bloemen en planten gieten, kwestie van ze wat voedsel bij te geven, het is een maand of wat geleden dat ze nog iets kregen en met die warme dagen er tussenin, kunnen ze dat goed gebruiken.  Een mens geeft ze dan wat meer water omdat de wind en zon alles zo snel uitdroogt maar ook met regenval spoelt de grond uit en neemt alle voedsel met zich mee, jammer maar helaas.

Ik zit hier nog met een tomatenplant die nog zoveel vruchten op zich draagt, ik heb er gisteren nog wat van in de koelkast gelegd, maar ik wil dan ook dat de andere nog de kans krijgen om te rijpen, ze zijn al wel even aan het kleuren.  En het gaat vrij snel, als ze naar het wit toe gaan, eerst zijn ze dus echt grasgroen, dan gaat het snel verder naar oranje en naar rood toe.

Als tomaten geen water en ook geen mest krijgen dan zal je er niet veel vruchten van plukken !

Wat ik gisteren ook nog wou doen terwijl ik naar het warenhuis ging, was een bepaald traject uitproberen, gewoon om te zien hoe lang ik daarover zou doen, ik wil daar namelijk naartoe vandaag en ja, dan moet je toch ongeveer weten hoe lang dat duurt wanneer je te voet gaat, niet erg lang denk ikzelf dan maar ik wou het toch weten.  Toen de zwarte lucht wat meer was overgewaaid, toen besloot ik dat toch maar te proberen.

Was eerst naar de supermarkt geweest en net toen ik daar buiten kwam, zag de lucht weer zo zwart als roet, ik besloot wijselijk naar huis toe te gaan, op mijn eerst gekozen bestemming ben ik dus nog niet geweest voordien, benieuwd precies hoe lang ik daarover zal doen, niet lang vermoed ik dan zelf want de omgeving is me min of meer bekend.  En wat deed het toen ik terug bij ons binnen was, precies : weer druppelen, meer niet eigenlijk maar toch durfde ik de stap niet te zetten om verder te gaan.  'k Had dan ondertussen ook al mijn boodschappen gedaan en moest die vracht meetorsen, al waren het geen vijf kilo maar toch.  Eens je aan het stappen bent dan begint dat toch ook door te wegen en dan moest ik erna nog terug naar huis toe ook.

De voorziene wandeling was eerder klein uitgevallen maar ik ben toch weer eens naar buiten geweest, al kon ik dat op ons terras ook wel doen, maar daar zou het zo aangenaam niet zijn dan dat ik kon stappen, toch ook weer iets gedaan.

In de voormiddag had ik dan nog onze apparaten ontkalkt : waterkoker, waterfilter en de koffiezet.  Het heeft allemaal niet zoveel om het lijf maar je moet het toch maar doen, je zit er al dadelijk een paar uren aan eer alles weer in orde is voor gebruik.  En dat is het dus nu dat we er weer voor een maand of wat van gerust zijn.  't Zal tegen het begin van het schooljaar nog weer eens herhaald moeten worden.

Tussendoor had ik dan ook gezorgd dat de aardappelen geschild klaar stonden om te koken, vlees ontdooid dat ik in voorraad had, sla gesneden en daarna ook nog een tomaat in fijne schijfjes op een bordje gelegd met wat peper en zout erop en een stuk van een zachte ui erbij gesneden.  Het was echt niks speciaal maar we hebben er toch lekker mee gegeten.  Of toch niet zoals gedacht want de echtgenoot die vond dat het vlees nogal hard was, neen, het waren varkenssneetjes van het gebraad van de koteletten.  Voor hem is dat dan te droog blijkbaar en hij lust het niet.  Ik maak het dan omdat je daar panklare stukken in hebt als je het in je bord krijgt en het is tamelijk vetarm tegenover andere stukken van het varken.

Wat later kwam de echtgenoot dan thuis en die had geen regen gehad, ik ook niet want ik was terug naar binnen gegaan toen ik die donkere luchten zag.

Nog een heel fijne donderdag toegewenst, geniet van jullie dag.