dinsdag . . .

Een fijne dinsdag iedereen, geniet nog van deze tijd met zijn pompoenen en pompoensoepen, met nootjes en kastanjes allerhande, met verkleuring van de bladeren want heel snel is dat weer voorbij ook.  Zeker als het wat kouder wordt en alles lijkt te verzinken in een donkere periode met regen, wind en sombere dagen.  We houden allemaal veel meer van die zonnige nazomerdagen die we reeds hadden en van heldere luchten maar dat blijft jammer genoeg niet duren, ook door die donkere dagen van het jaar moeten we weer heen geraken.  Al zie ik er wel wat tegen op moet ik erbij vertellen, ik ben een kind van het licht en de zon en de bloemen en de natuur . . . wie niet ?!

Ook de resultaten van de echtgenoot zijn niet zo denderend als we gehoopt hadden, mijn vrees is bewaarheid : ook in de hersenen is er kalk te zien en dat is geen fraai beeld.  De neurologe wees ons ook nog op andere dingen die vreemd lijken maar misschien krijgen we weldra nog een beter beeld dan we eerst dachten van alles wat er gaande is.

Reeds eerder werd dus vastgesteld dat zijn aders wat zijn aangeslagen van de kalk die erin aanwezig is en dat stemt ons niet zo vrolijk, dat verklaart voor een gedeelte zijn 'vergeetachtigheid', als je dat zo mag benoemen.  Om nu nog wat meer zekerheid te hebben moet hij naar een psycholoog waar hij een twee uur durende test moet ondergaan en die zal een uitgebreid verslag schrijven, wat daarna met de neurologe besproken wordt en ook aan ons dus medegedeeld.

Pas in de tweede helft van december weten we alle resultaten van de testen die hij heeft ondergaan en ondertussen leven we verder zoals we bezig waren.  Ik hoop maar dat ze ons leven niet te fel door mekaar rammelen want daar passen we voor.  Geef ons nog maar wat rustige jaren onder ons beiden samen, meer vragen we niet, ook niet wanneer we de resultaten kennen en als niet niet zo goed zouden uitvallen als wij verhopen . . . 

Echt meer kan een mens niet doen toch ?!