zondag . . . een rustdag voor iedereen . . .

Voor iedereen een fijne zondag en ik hoop dat jullie ook van het mooie weer zullen genieten of reeds genoten hebben !

En ja, ik weet het, steeds vertel ik wat er gebeurd is in de voorbije dagen of een voorbije gebeurtenis ergens maar dat is normaal, ik zet de logjes steeds klaar op voorhand, zodat ik de dag zelf er niets meer moet aan doen.  Soms moet ik wel eens wat veranderen omdat er andere dingen gebeurd zijn waarvan ik op dat moment nog een weet had maar ja, dat merken jullie niet natuurlijk, ik weet het voor mezelf wel en dat is voldoende.

Zo ging ik op vrijdag een wandeling maken, ik wou het eens rustig doen, niet snel stappen zoals ik meestal wel doe maar rustig en genietend van wat ik om me heen zag.  De camera gaat wel mee, die kan ik bijna niet missen, met een gsm is dat toch niet hetzelfde voor mij.

Sportief gekleed stapte ik in de lift, of liever, dat dacht ik toch, toen de deur open ging stonden onze onderburen voor mij en ik hoorde dat zij zei, kom we gaan de lift in.  Waarop in dadelijk zei : "Er wil er wel eentje er nog eerst uitstappen !" wat langs beide kanten wat gelach opbracht.  Ach ja, ik ga naar beneden met de lift, gewoon om niet alles steeds vuil te maken op overloop of trappen want dan kan er wel eens wat uit je schoenen vallen en dat wil ik net vermijden.  Mijn wandelschoenen zijn meestal wel vrij proper maar je weet maar nooit hé.

'k Was nog net niet in het domein, op de parking aangekomen ging mijn gsm, ik vloekte wat binnensmonds maar nam toch dadelijk op. Het was een arts die ons ging opbellen om een afspraak te maken maar vermits ik geen agenda bij me had en ook niks om te schrijven, vroeg ik of hij kon terug bellen maar dan op de huistelefoon.  Daar had hij ook al gebeld en vroeg naar de telefoon van de echtgenoot, die gaf ik hem en we spraken af dat hij 2 uren nadien nog eens thuis zou proberen.  Ondertussen snel een berichtje gedaan, wat ook niet zo evident was in de volle zon, om de echtgenoot te verwittigen dat hij moest naar huis rijden na die boodschap en thuis blijven om dat te noteren.  Zo gezegd zo gedaan, ik ging verder, toen kreeg ik opnieuw een berichtje met de vraag, welke arts en welke afspraak, ik dacht al bij mezelf, is die nu helemaal kirrewiet of wat is dat nu ?!  Was het onze dochter, ik had verkeerdelijk dat bericht naar haar gestuurd en zij wist natuurlijk van niks dus ja, ik zei dat het een vergissing was en dat ik het wel naar de juiste persoon zou sturen !

Zo deed ik mijn wandeling eindelijk verder, niet echt veel zin nog hebbende om het rustig te houden, 'k had al veel tijd verspeeld hiermee allemaal en dat zinde me niet echt.  Ik wou mijn gemoed wat rustig krijgen en dat lukte me wel na een tijdje, ik keek naar de werken die er reeds gedaan waren, nam hier en daar een foto en dat was het dan.  Aan de kleine vijver zette ik me neer op een bankje en keek rustig naar de eenden, die me al snel een bezoekje brachten.  Verder zag ik hier en daar wel mensen genieten van de zon maar echt veel volk was er niet en dat vond ikzelf dan weer jammer, gewoon omdat het zo mooi was om buiten te zijn en te genieten van de zon.

'k Ging nog een weggetje om, hier eens kijken daar eens aandachtig bekijken, zag visjes waar ik er nog nooit gezien heb, raar toch.  En ging verder, waar ik me aan de grote vijver nog maar eens neer zette op een bankje, niet omdat ik moe was, dat helemaal niet, maar wel om het gejaag van de zwanen te bekijken.  Vermoedelijk was het een mannetje die de andere vier zwanen weg joeg, er is immers een nest in het ondiepe van de grote vijver, tussen de bomen in, waar gewoonlijk de zwanen zitten met hun jongen.  Ik zag er dan ook eentje daar naartoe trekken en die zwaan bleef weg, op weg naar het grote nest waarschijnlijk.

In het naar de uitgang gaan, nam ik nog een paar foto's van reigers op het eilandje en ging naar huis toe.  De zon deed me deugd en ik genoot, had weinig beelden geschoten maar toch voldoende om jullie nog wat te laten zien van wat ik opmerkte.

Hier zie je vier zwanen bij mekaar zitten langsheen de oever, ze zijn iets later verhuisd naar de aanlegsteiger van de roeiboten maar werden daar verdreven door een concurrent . . . 

Aan de visvijver zitten toch nog waterschildpadden, een welgekomen onderwerp omdat ze meestal stil blijven zitten, handig om te fotograferen . . . als ze tenminste niet snel in het water duiken !

Hier de eenden die naar mij kwamen om te bedelen natuurlijk, ze mogen niet gevoederd worden en ik doe dat dan ook niet maar ze kwamen wel snel naar me toe.

Hier dacht ik mijn laatste beeld te schieten maar dat was het helemaal nog niet, ik nam er nog een paar van uit een andere hoek.  Alleen staat er nog een . . . verstekeling op het beeld, dat kreeg ik pas te zien toen ik ze op de computer had gezet !  Kunnen jullie die vinden ?!

En met dit beeld nemen we afscheid, de zon scheen mooi, 'k heb genoten en kijk eens hoe blauw alles was, het water bijna gans glad zonder beweging, meer moet dat toch niet zijn ?!