dinsdag . . .

De temperaturen zijn wat gedaald, zoveel te beter want dat warme weer hou je toch niet zo goed vol, een mens loopt dan tussendoor al wat te puffen als je iets moet uitvoeren.  Maar zelf had ik mijn voorzorgen genomen : de laatste week voordat het onze jubileum was toch maar niet te veel hooi op onze vork nemen.  Zorgen dat het voordien gedaan was wat je al op voorhand kon doen, dat was de boodschap en ik heb gelijk gehad !  We zouden ons de laatste dagen wat gaan vervelen hebben, maar dat is niet echt zo, je voelt dan dat je niet veel om handen hebt en je kan meer genieten van het mooie weer . . . en dat hebben we dan ook gedaan, ieder op zijn of haar manier.

Alle beelden van de feest zijn nog niet allemaal bekeken en wat aangepast, ge kent dat wel, hier of daar staat er wat te veel op en dat knippen we eraf, moet kunnen.  Zo is het ook met de belichting of de kleuren, ze mogen lentefris zijn maar de beelden mogen echt niet te donker zijn want dat kunnen we dan ook niet echt mooi vinden, en dat pas je dan aan.  Daar is wel een beetje werk aan wil je het goed doen ook, hangt soms ook af van de fotograaf, de en zet zijn beelden te scheef, water moet ook mooi recht zijn, waterpas, of wat dacht je dan.  Een waterval dat is wat anders en er zijn ook van die dingen die je niet goed op beeld kan vast leggen zonder dat er hier of daar wat aan scheelt, hoe dat komt, geen idee.

Meestal is het de inval van licht in of op dingen die er liggen of staan en waarvan een deel van het licht weerkaatst wordt en dat geeft vaak een raar effect op een foto.

Hier dan het eerste beeld van het koppel dat een mooie feest heeft beleefd, we hadden alles wel op voorhand geregeld maar er kan hier of daar toch nog wel eens wat mislopen ook.  Overal is er wel eens zo'n valse noot maar als je daar niet te veel hinder van hebt dan is alles snel weer vergeten.

Aan iedereen die ons wensen toestuurde of waarvan we een geschenk kregen, of wie onze gouden bruiloft heeft helpen lukken, aan wie foto's heeft gemaakt en ze heeft doorgestuurd, de mensen die alles hebben gedaan om deze dag tot een goed einde te brengen.  We mogen ook het personeel niet vergeten van de zaak waar we deze dag hebben doorgebracht, zij allemaal samen hebben het tot een onvergetelijke dag gemaakt.  Onze eigen familie was volledig aanwezig, met een gehavende erbij maar ze was er toch.  Een ongeluk kan je immers niet echt voorkomen als je het tijdens je werkperiode aan de hand krijgt, ook thuis niet maar daar zijn de toestanden vaak anders.

In ieder geval was het een heel mooie dag met volop zon en lieve gezichten om ons heen, vrienden die we reeds jaren geleden kenden maar die we nu na een lange tijd terug zagen, het was heerlijk om jullie terug te zien.  En jammer voor wie er niet bij kon zijn, jullie weten niet wat je hebt gemist maar ja, die hebben weer andere dingen beleefd op die dag, moet kunnen.

We hebben tijdens deze dag ook wel even stil gestaan bij al diegenen die er niet meer kunnen bij zijn, onze ouders, schoonouders en vrienden die reeds zijn overleden.  Ook zij maakten deel uit van onze familie maar zijn er niet meer, het zou hun deugd hebben gedaan om te zien hoe mooi we omringd zijn door familie en vrienden, het was een heerlijke dag en dank dat jullie ons zo lang geleden op de wereld hebben gezet . . . en dat we mekaar hebben gevonden . . . ook reeds lang geleden.  Maar ikzelf weet het nog precies wanneer het werkelijk begon : op 3/6/1963 !

Om eerlijk te zijn, dit was de mooiste dag uit ons leven, op alle gebied, geloof me vrij . . . !!!  Een dag zonder zorgen en van veel emoties allerlei . . .