vorige week . . .

Toen ik vorige week net de deur van onze slaapkamer dicht had gedaan en in de aanpalende kamer wat ging opruimen, toen hoorde ik het buiten : de vogels fluiten.  Het is namelijk zo dat we vaak het raam gewoon gekiept laten staan als het niet zo koud is buiten en ook op die dag was het dan zover.  Dat geluid van de vogels had ik een hele tijd gemist moet ik zeggen, je zet nu eenmaal je terrasdeur niet open wanneer er wind staat of als het buiten frisjes is.  Ten minste, dat doe ik toch niet en ook niet als we even verluchten, dan staat die terrasdeur open maar dat blijft zo enkel voor een vijftal minuten en meer niet.

We zien dan ook dat de vogels wat meer rond vliegen dan anders, hebben zij ook het gevoel dat de winter bijna gedaan is ?!  Krijgen ze zin om aan een nestje te beginnen, wie zal het zeggen, in ieder geval zijn ze op bepaalde dagen vlugger en meer te zien dan op andere dagen, het valt dan echt wel op.  

Zo merkte ik ook twee heggenmussen op in de boom, 'k was in diezelfde kleine kamer aan de strijk bezig of was aan het opvouwen, dan heb je tijd om even rond je te kijken en dan valt mijn oog op die boom, verderop ligt de baan waarop de wagens af en aan rijden.  Daar laten de vogels zich hier niet echt door storen, ze doen verder waar ze mee bezig waren.  Al is hier het af en aan vliegen voor voedsel ietwat afgenomen, jammer dat er geen meelwormen meer voorradig zijn ten huize Chrisje hé mannen.  Daar kan ik ook niet veel aan verhelpen en om nu nog nieuw voeder aan te kopen, neen, dat doen we gewoon niet.  De vogels kunnen wel komen pikken aan het vogelvoer in de container die ik heb gevuld met datzelfde vogelvoer, ook daar zijn ze blijkbaar niet zo tuk op maar ze komen wel af, al is het niet zo vaak meer.  Wij weten het ook wel dat dit andere voedsel die meelwormen, heel wat beter waren voor jullie, lekkerder maar ja, ze zijn op mannen !

Overal zag je in de week ook pimpelmezen en koolmezen rond vliegen en gaan rusten op de terrassen, tot op de derde verdieping toe.  Ze blijven er niet lang maar vliegen op en af naar hier en naar daar, ze zijn druk doende ook al zijn we nog in de winter.

En de dagen, die zijn nu zo wisselend van weer dat je er niet meer aan uit geraakt.  De ene dag lijkt het mooi met zon maar dan later komen er donkere wolken alles weer grijs maken en is het nog vroeg donker ook.  Zo had ik toen ook mijn klokken aangepast, wel anderhalf uur opgeschoven eigenlijk zodat  ze pas rond 17u30 onze woning verlichten.  Dan gaan ze nog alle drie niet gelijk in brand; de eerste gaat dus aan om 17u30, de tweede een vijftien minuten later dus 17u45 en de laatste om 18 u.  'k Dacht ze nog wat vroeger te laten aan floepen maar daar ben ik vanaf gestapt, dan zit ik binnen een maand terug die tijd aan te passen en dat is wat te snel, nu zal het wat langer duren eer ik daar weer mee begin.

Zoals gezegd hangt het gewoon van het weer af, met droog en open weer, wat we nog niet zoveel hadden in de bijna voorbije maand, blijft het reeds een heel tijd langer klaar, toch tegen de vorige maand dan.

Weldra ga ik me nog wat bloemen aanschaffen, gewoon om in huis te zetten maar ook voor op ons terras.  Alleen weet ik wel waar zulke manden of bakken te krijgen zijn waar voorjaarsbloeiers in staan, ik geraak er niet zo snel naartoe.  Tenzij die man van mij vlot mee wil natuurlijk, dan is er geen enkel probleem.  Misschien eens lief over zijn mouw wrijven . . . of over zijn bolletje aaien, ook dat kan.  Of het echt zal helpen is nog maar de vraag, het is in ieder geval de moeite waard om het te proberen.

Dan kan ik ons terras opnieuw wat mooi aankleden met wat groen, veel hoeft dat niet te zijn maar ik wil nu wel eens wat anders.  Mijn viooltjes zijn volledig ingenomen door de bladluizen, komt dat door het weer of de natte periode die ze meemaakten, geen idee maar zo blijven ze daar niet staan.  Ze gaan spuiten tegen dat ongedierte helpt wel maar de plant groeit nu niet meer uit tot de gewone plant die we gewoon zijn te zien : met bloemen eraan.  Dus doen we die beter weg, ze trekken zo toch op niks meer, alleen die hier op het andere terras die zijn nog mooi te noemen maar ook zij hebben ervan te lijden.  Ach, we zien wel hoe we dat regelen, als die grote zaak die er eerder was terug open gaat zal het wel beteren maar tegen dan zijn we toch weeral een paar maanden verder en zo lang kan ik niet echt wachten.  Op hoop van zegen gaan we dus weldra eens op pad . . .