Maandag . . .

Maandag 15 januari 2018, blue monday noemen ze deze dag ook nog blijkbaar.  Voor mij is deze dag helemaal niet blue maar gray, zoals op vele plaatsen is het hier aan het regenen en dat blijft blijkbaar maar duren !  Maar we klagen niet, neen, vandaag ook beginnen we een maand niet klagen, of is het langer, mag voor mij hoor, ik heb er geen bezwaar tegen.

Op de radio heel mooie muziek die je doet wegdromen naar zonniger oorden, och sommigen onder ons zullen daar wel zitten maar wijzelf, we blijven waar we zijn in de winter en "genieten" van het typische Belgische weer : regen !  Niet dat we klagen, dat niet, we zitten binnen en hebben warm en er zit eten in de vriezers en de koelkast, dus onze dag kan helemaal niet meer stuk.

Zo dacht ik vandaag eens snel te gaan strijken : mis poes !  Mijn stoommachine raadde me aan om dat spul ook maar eens te ontkalken, ja dat moet van tijd tot tijd ook al eens gebeuren.  Ik zocht dan ook de handleiding, al snel gevonden omdat het op een snel bereikbare plaats lag, wat lezen en we waren . . . nog niet veel wijzer toen we het boekje opnieuw dicht deden.  Er staat dus wel in dat je moet ontkalken maar niet hoe je dat het beste doet.  'k Had eerder van de winkel reeds een aantal ampullen gekocht, kwestie van hierop voorbereid te zijn, ook daar staat er niet veel op, wel advies van er niet met je handen aan te komen, aan die vloeistof dan wel te verstaan.  Dat kan ik goed begrijpen maar hoe precies je alles moet gebruiken, ook niet zoveel uitleg eigenlijk.  Dan maar verder gaan op wat ze me toen bij de aanschaf hadden verteld : zus en zo doen in ongeveer een halve liter water en dat laten doorstomen en ook die machine dus opwarmen zodat het sneller kan inwerken op de kalk.

Eigenlijk was er van kalk niet echt veel te zien maar ik deed wat er me werd opgedragen, vulde de container opnieuw met vers water samen met 2 ampullen.  Later bleek dat vrij veel te zijn om door te stomen en ik hield dik halverwege reeds op toen mijn ramen helemaal aangeslagen waren en ik er niet meer doorheen kon kijken !  Voor mij was toen de maat vol en ik besloot mijn "monster", zoals 'k het lieflijk noem, uit te zetten en het te laten afkoelen tijdens de middag.  Nogal een geluk dat ik die pas gewassen stukken niet dadelijk nodig had, anders had ik daar mooi gestaan met mijn stoommachine die niet mocht werken.

Ach, ook aan die ellende kwam uiteindelijk een einde toen ik opnieuw ging beginnen ermee.  De echtgenoot liep er wat ongerust rond te draaien en week niet van mijn zijde, ik was daar niet echt tevreden mee maar indachtig de woorden "niet klagen" deed ik braaf verder zoals ik bezig was en uiteindelijk kon ik terug beginnen strijken.

Of ik het goed heb gedaan, dat bleek eindelijk pas toen ik het water uit de reservoir deed, er lagen nog een aantal kleine stukjes kalk in, het gedeelde dat aangeslagen was van de kalk was gans proper, dus ik mocht tevreden zijn, alles had zijn werk gedaan zoals het moest.

Nadat ik alle keukenhanddoeken, van die diepvriezers uit te wassen en uit te drogen, had gestreken en daarna de bloezen en hemden van mevrouw en mijnheer, wel toen was ik het beu.  In de voormiddag had ik immers de rest van de was reeds opgevouwen, mijn rug speelde al wat op en na de middag was ik dus aan wat rust toe.

Maar we klagen niet, helemaal niet, ik heb gedaan gekregen wat ik zinnens was om te doen, alleen verliep het niet zo vlot als ik eerst had gedacht maar ja, het is toch gelukt.  

Nu nog de rest afwerken wat op mijn "to do-lijstje" staat en ik blijf tevreden.