Het paviljoentje . . .

Het was zondag en in de voormiddag waren we dus al naar het Festival der Kristallen geweest in Wolfach.  Op de middag hadden we in het Flösserparkcafé wat gegeten en waren daarna naar het hotel terug gekeerd.  We doen dat meestal wel te voet maar deze keer besloten we toch maar de wagen te nemen, kwestie van wat minder lang onderweg te zijn en nog wat anders te kunnen doen in de namiddag.

Zo besloten we om naar het paviljoentje te gaan dat zich net boven het hotel bevond op een steile helling.  Dat er te klimmen viel valt niet te ontkennen maar het zou een vrij korte wandeling worden . . . tenminste daar waren we van uit gegaan. 

Zo ziet het paviljoentje eruit op de afbeelding.  Er staat ook bij waar je precies naar boven moet maar dat is dus klimmen, dat wisten we wel vooraf.  En ik die vond dat we zo snel daar waren, dat ik het heft in eigen handen nam en besloot om toch nog wat verder door te wandelen, tot aan de zagerij.  Diegenen die weten waarover ik het heb die weten dan ook dat we degelijk wat geklommen en gedaald hebben tot waar we dus moesten zijn.  Maar ikzelf vond het een fijne wandeling, goed om zo eens in de namiddag toe doen, voor herhaling vatbaar.

In dit paviljoentje werd ook muziek gemaakt, we hebben er zelfs hoornblazers horen spelen, alsook kanonschoten gehoord die van hieruit ergens werden afgeschoten.  Maar of dat nu nog gedaan wordt, ik betwijfel het.

Dit beeld heeft mijn ventje gemaakt van het paviljoentje, ik noem het de kiosk, zo ziet het er van beneden ook uit.

Hier zit ik op de bank die net voor het paviljoentje staat, zo kan je een goed idee vormen van een gedeelte van Oberwolfach.  Hier vlak beneden ons staat het hotel, rechts het hoofdgebouw dat het oudste gedeelte is, daarnaast nog een nieuwer gedeelte dat ongeveer een 20-tal jaren oud is en waar wij logeren, de bussen verblijven meestal in het hoofdgebouw.  Wij zitten op de eerste verdieping en logeren helemaal links op het einde van de gang.  We hebben daar een vrij ruime kamer met terras, mijn man is een roker dus dat is een vereiste om te kunnen roken.

Naast de parkeerplaatsen zie je ook de "wieze" waar we "grillabend" hebben op donderdag, tenminste als het weer ook even mee wil.  De hut kan je zien staan en daar wordt dan het vlees in opgewarmd eigenlijk een deels ook wel gebakken.  Er is een oven en nog wat andere installaties zoals voor kippen aan het spit en dergelijke.  Ook een tapinstallatie want dat is nodig als het mooi en warm weer is.

Aan de overkant van de rivier is een wijk genaamd Grünach, het zijn allemaal nieuwere huizen, ook daar hebben we een tijd verbleven, zo'n 10 jaren, toen zijn we naar het hotel geweest.  Het pension Grünach werd geleid door de broer van de baas van ons hotel, in 2000 zijn we dus overgestapt naar het hotel omdat we daar toen alles bij mekaar hadden om te eten en zo verder.  We waren vlak voordien verhuisd naar ons nieuw appartement en ik wou eens een onbezorgd leven kennen tijdens onze vakantie.

Hier kan je ook zien welk mooi uitzicht we iedere morgen hebben wanneer we de gordijnen open trekken, we zitten recht tegenover de berg en de zon elke morgen zien op komen van achter de dennenbomen, wel dat is gewoon heerlijk, iets wat we thuis niet kennen.

Hier zie je mij dus wandelen op de goed begaanbare paden die we namen, er waren ook echte geitenpaadjes bij maar dat geeft niet als we zo alleen op pad gaan.  Ik heb mijn hart eens kunnen op halen door zo te wandelen, al was die van mij niet zo tevreden erover, jammer maar helaas.

We trokken dus verder dan voorzien en besloten tot aan de zagerij te gaan, we hadden dit nogal wel eens gedaan maar of we daar de weg terug naartoe zouden vinden valt nog af te wachten, het was ons echter wel gelukt.

Hier zien we het gedeelde Oberwolfach Kirche, het gedeelte gelegen aan de kerk dus.  Achteraan zie je links het voetbalveld met nog wat bijgebouwen.  Helemaal links ligt de nieuwe feesthal, ze is nog maar een paar jaren terug open, we hebben de oude nog weten tegen de vlakte gaan en nu staat er dus een nieuwe.

Dit staat er bovenaan op de feesthal, helemaal rechts opzij naast het grote venster, kijk maar eens goed naar de vorige foto dan zal je dit wel opmerken.  Ik vind dit mooi uitgevoerd trouwens.

Toen we van de wandeling terug kwamen zagen we ook nog de oude houten brug en de bomen ernaast, daar moesten we vroeger steeds over rijden omdat de gewone weg langs daar ging, de nieuwe weg lag er toen nog niet.  Later werd dit gedeelte dus niet meer zo vaak gebruikt, wij hebben hier nog een oude stenen brug geweten met een aantal dennenbomen ernaast, ik meen dat het er 3 waren maar ik kan me wel vergissen.

Nu is de weg dus recht getrokken maar dat is niet goed voor de snelheid, ze rijden gewoon veel te snel de kom van Oberwolfach binnen en dat is zeker niet goed.  Een aantal flitsers hebben hier ook al gestaan maar het helpt dus helemaal niet, dat kunnen we dan ook dagelijks vaststellen van op ons terras aan de kamer.

Zo zag de lucht eruit toen we van de wandeling terug kwamen, dat voorspelde niet al te veel goeds !

En zo zag de lucht eruit langs de andere kant, hier was het wel mooi maar of dat ook zo bleef ?!

We hadden tenminste een mooie wandeling gemaakt, die van mij sakkerde maar dat hij zo ver had moeten gaan, al was dat niet echt zo ver te noemen maar het was wel een fikse klim en daar was het dan nog niet mee gedaan ook.  Hier moesten we dan weer naar beneden toe naar een dal of een  inham en verder gingen we dan ook weeral terug naar boven, zo nog enkele malen en dat op een soort van geitenpad eigenlijk maar wel goed te doen.  Al moesten we wel voorzichtig zijn want het had de avond of de dag ervoor wel geregend maar het lukte allemaal wonderwel, voor mij toch, de achterblijver die vond het niet zo goed eigenlijk.

Maar ik straalde toen we het gehaald hadden, genoot ook van de rust achteraf !