maandag en een nieuwe week . . . !

 

Een nieuwe week, een nieuw geluid en ook nog eens maandag !  Wat moet een mens nog meer hebben, mooi weer, welja, ook wij verwachten dat soms dat het mooi weer zal zijn maar daarom komt onze wens nog niet uit !!!  In ieder geval is de maandag een dag om de week met goede moed te beginnen en dat doen we meestal ook wel.  

Wat er met het weer aan de hand is weten we ook niet, we hebben er niks aan te zeggen.  En het resultaat van onze duivels was ook niet zo mooi om over naar huis te schrijven, maar we moeten er ons bij neerleggen en tevreden zijn met wat we wel hebben en dat is tot nog toe onze gezondheid, al is die van iedereen niet zo goed als die van mezelf maar ja, we leven nog en dat is wat telt !  Je kan de loop van de zaken toch niet veranderen dus je kan je er maar beter bij neerleggen of proberen alles te verbeteren . . .maar dat is eerder aan de jongeren, die hebben nog tijd genoeg om dat te proberen als ze daar zin in hebben !

Nu ga ik wat anders vertellen, wel we sliepen in ons bed, zoals altijd tijdens de nacht van vrijdag op zaterdag, na het voetbalonderspit dus.  Zo rond 3u40 staat mijn echtgenoot op en ik hoor tegelijk een geluid dat ik niet gewend ben, ik hoor hem het rolletje aan onze slaapkamervenster naar boven doen ?!  Euh, wat doet hij nu, gaat er door me heen, ik sta dadelijk langs de andere kant van het bed naast ons venster en bekijk het aandachtig, ja, die raam is afgesloten met het slot en het rolletje, dat zich langs binnen bevindt, is half omhoog getrokken.  Ik zie de straatverlichting nog branden, ook de verlichting aan onze gebouwen zijn nog aan maar dat is normaal, ik doe het rolletje weer naar beneden en zorg dat alles weer goed is afgesloten opzij, we zetten daar een paar kussens tegen, kwestie dat het niet gaat klapperen wanneer er wind is en zo blijft alles mooi tegen het deel van de muur waar het dus ook voor hangt.

Ik ga weer naar mijn zijde van het bed en wacht tot hij van het toilet terug is, ik zie hem nog de bril terug afkuisen, zal weer gemorst hebben, ik ben zelf ook in het toilet ondertussen en maak alles weer maar eens proper, doe mijn beurt op het toilet en ga weer de kamer in, kruip in bed en we vallen terug in slaap tot in de vroege morgen.  Dan zie ik hem weer maar eens opstaan en weer naar het toilet toe gaan, weer hetzelfde liedje, alles vuil maken, ik mag het opkuisen en daarna ook weer naar bed toe.  Er schiet door mijn gedachten : morgen weer poetsen en alles afwassen, ernaast is ernaast, oké maar dan moet het ook weer proper zijn !

In de voormiddag haal ik datzelfde nog eens terug naar boven, vraag of hij weet wat hij allemaal heeft gedaan in de nacht, neen, hij herinnert zich er niks meer van, weet niet wat hij dus gedaan had en dus ja, is dat gemakkelijk voor hem, hij weet het niet meer dus kan steeds maar ontkennen en ik sta daar.  Zo zie je hoe deze ziekte ook kan verder gaan, je staat dus voor alles alleen, ik kreeg nog een lief bericht van een bekende van ons, ik moet je bewonderen zegt ze dat je daar genoeg geduld voor hebt !  Ja, ik heb soms wel dat geduld maar meestal gaat het ook van kwaad naar erger en vlieg ik ook wel eens uit mijn krammen, je zou van minder als je telkens maar alle vuil moet opruimen maar ja, dat is mijn lot dan maar zeker ?!  Ik weet niet hoe ik het beter kan verwoorden maar soms voel ik me daar ook niet echt goed bij.  Het is net of ik zit alles voor me uit te schuiven en dat is vaak ook zo, misschien hoop ik er wel op dat op bepaalde dag eens een afdoend middel gevonden wordt om al die ziektes te verhelpen waar tot nu toe nog altijd geen remedie voor is die echt helpt.

Vooruitgang is goed maar hier is het achteruitgang en het wordt nog erger en daar ben ik soms wel een beetje bang voor.  Ik ben bang voor wat nog allemaal zal gebeuren en wat me nog te wachten staat.  Maar één troost heb ik nog, er zijn in mijn geval en in dat van de echtgenoot nog een heleboel mensen die hetzelfde aan de hand hebben en dan vraag ik me telkens af, waarom wij ?!  Waarom kan het niet op een andere manier eindigen, ik weet het ook wel dat er geen afdoende antwoord op is maar ja, we doen dan maar voort zeker.  Met al ons hebben en houden verder werken aan wat nog kan komen, al ziet de toekomst er niet zo schitterend uit.  Dat blijkt nu ook deze keer weer als een mens herinneringen ophaalt die blijk geven van hoe goed we het gehad hebben.

Een grote troost is er dan toch : wat we gehad hebben kunnen ze ons toch al niet meer afnemen.  En daar waren hele mooie herinneringen bij, echt waar, een mens beseft soms niet echt hoe goed en fijn hij of zij het heeft, dat komt pas achteraf.

Nog een heel fijne nieuwe week wens ik iedereen toe en blijf vooral genieten, doen wij ook !