Maandag, een nieuwe week met toch wat beter weer hoop ik . . .

Denk toch eens aan de vogeltjes, al weet ik niet of je er veel kan aan verhelpen, vroeger in Kessel-lo had ik een heel systeem uitgedokterd om ze toch vanop mijn terras te kunnen voederen, al mocht dat eigenlijk niet maar ik denk dat wij twee, mijn onderburen en wijzelf, waren er wel mee bezig en het ene voedseltafeltje onder het andere dat had wel degelijk succes.  En wij woonden langs een zijde, we hadden een hoekappartement, dat er geen verkeer mogelijk was, zaten dus dicht aan hagen en struiken en bloemstruiken zodoende was er steeds voldoende plaats voor de vogels om ook te gaan schuilen mochten er katten op zoek waren naar die diertjes !

Zo zag ik op mijn eigen terras een klein vogeltje rond huppelen, een vinnig ding, ook op zoek naar iets eetbaar dacht ik zo.  Hij wou opvliegen om in mijn bloembakken te gaan kijken mar daar zou je ook niks eetbaar gevonden hebben !  Want dat staat daar maar om wat te laten uitdrogen en zodoende kan ik die grond ook ergens naar toe versassen, als ik er in de lente nog wat tijd voor krijg tenminste.  En dat vogeltje was een winterkoninkje, was het een vrouwtje of een mannetje, ik heb geen idee maar het ging over mijn hele terras over en weer en ging serieus op zoek, al vond hij blijkbaar niks, in die ene hoek zag ik hem verdwijnen achter de ingepakte bloempotten en daarna heb ik niet meer gekeken naar waar hij is gegaan.  Ach ja, achteraf zag ik hem tegen de muur op klimmen onderaan, op zoek naar insecten maar die zullen er nu ook niet meer zitten denk ik zo.

Toen ik op vrijdag ging winkelen toen heb ik ook nogal wat van mijn energie moeten aanspreken, mijn nekharen tot half op mijn hoofd waren nat van het zweet.  Ik was beladen met een volle boodschappentas op wieltjes en daarbij had ik nog wat andere spullen in een boodschappentas die ik in de andere hand droeg.  Ik moest dan ook door de sneeuw ploeteren, beter dan steeds twee keren die drukke baan over te moeten steken.  Op het fietspad gaan was misschien ook niet zo goed omdat het er ook wel eens glad zou kunnen zijn op de zijkant waar ik normaal dan loop, ik koos dus de sneeuw voor de misschien meer begaanbare fietspad.  En een voetpad moet je hier niet zoeken, dat bestaat er dus niet, wij worden als voetganger gewoon gedoogd op dat fietspad met het gevolg dat je kan omvergereden worden door zo een speed pedelec, of zoals ik eerder al aan de hand had, opzij geduwd door twee fietser die naast mekaar op een dubbel fietspad rijden maar dat fietspad is maar een dikke meter breed, zie je mij daar al naast gaan met mijn wagentje op wieltjes ?!  Gevaarlijk maar ja, wat doe je daaraan als voetganger, je plan trekken op de manier die je kent en doen wat je zelf het beste vind, ik nam het pad door de sneeuw en dat was zwaar werk als je wat meezeult !

Ik had verdorie heel wat tijd nodig om alles in de koelkast te krijgen, ik wou dan ook nog wat eten klaar krijgen tegen dat de tijd eraan komt om iets te eten, dat zou naar de avond eerder toe gaan, ik zie wel wanneer er iets klaar is gemaakt en nam mijn tijd ervoor !  Dat ik daarna in de zetel ben beland kan je wel begrijpen, ik neem tegenwoordig voor alles mijn tijd want haast en spoed is zelden goed.  En het bijzonderste dat ik wou gedaan krijgen, dat was ook al gedaan.  Ik dacht nog eens met een natte doek door de living en de hal door te gaan, ook het toilet doe ik dan meestal wel mee en verder stopt dat dan.  Zo zijn de meeste sporen van de sneeuw dan toch opgekuist, ja, ook in het toilet waren daar sporen van te vinden want ik was van buiten dus naar binnen gekomen en moest dadelijk naar het toilet kunnen gaan, dat heb ik dan wel vaak aan de hand, ik denk dat het verschil van kou en warmte wel kan meespelen op deze dagen.

Toen ik me even in de relax had gelegd omdat mijn rug zich liet gevoelen, toen ging de bel, ik dacht verdorie, wie komt me nu uit mijn zetel halen ?!  Maar deed al snel open toen ik zag wie er voor de deur stond, onze jongste dochter en de kleinzoon, de jongste van de kleinkinderen.  Ze kwamen naar moeder wat bloemen brengen.  Onze dochter doet dat tussendoor wel eens van een lot bloemen te kopen bij mensen die de markten doen.  Hun overschot aan bloemen van de dag zelf, die moet weg omdat ze geen ruimte hebben om die op te slagen en ze krijgen dan daarna ook weer een verse lading bloemen binnen, zodoende moeten de oude bloemen plaats maken voor de nieuwe.  En ze verkopen die voor een appel en een ei, zij zet daar dan iets op en heeft het tussendoor gekocht.  Omdat dit er te veel zijn om zelf thuis te zetten, brengt ze die naar de ene of andere zoals ikzelf en ik was er blij mee.  Bij de foto van mijn overleden echtgenoot staan nu een boeketje bloemen, roosjes, samen met tosroosjes en nog een paar takken met bessen staan er tussen zodoende is dat net voldoende om op die kast te zetten.  Mooi toch dat ze dan ook aan mij denken, ik was wel gaan winkelen maar om nu voor bloemen nog te gaan zien in het warenhuis, daarvoor vond ik dat mijn kar al wat te veel gevuld was.

Dan dacht ik nog toen ik weer thuis was van het winkelen, dat ik wat vergeten was om mee te nemen uit mijn kar, ik moet immers nog alles uit mijn kar overladen in mijn grote tas op wielen, de rest in een boodschappentas zetten die ik daarna op de grond zet om mijn kar weg te doen.  Ik had konijn meegebracht, twee pakjes had ik er betaald, dat wist ik goed, maar ik vond er maar eentje.  Tot ik op tafel naar die grote tas keek waarin ik al wat papier had gezet om in de kelder te doen keek, daar stond er nog eentje in, ik had gedacht van dat beneden in de diepvriezer te doen maar vond dat ik dat hier boven ook kon stockeren !  Ach, een eerder bewogen dag was voorbij, ik ben dan ook vrij vroeg naar bed getrokken op vrijdag want ik was echt wel moe, zat ik toch tegen iets te vechten ?!  Remember immers die dagen dat ik met hoofdpijn zat, op woensdag en donderdag, toen heb ik een paar keren iets moeten innemen om die hoofdpijn weg te houden, niks anders hielp me erbij, eens vroeg slapen gaan zou misschien kunnen helpen en zodoende trok ik om 22u30 toch naar bed, wat vrij vroeg is voor mijn doen . . . en ik ben op zaterdag fris en monter weer wakker geworden, al zijn er nog wel wat spieren die zich laten voelen maar dat kan zo nog wel beteren door te douchen of door het kersenpitkussen te gebruiken als soelaas !

Voor vandaag wens ik iedereen nog een heel fijne dag toe, maak van deze nieuwe week ook een week dat je kan genieten en wanneer al die ijzel en sneeuw is verdwenen, zal alles wel weer opnieuw normaal worden, ook voor het openbaar vervoer, net als voor een groot aantal bedrijven die veel op de baan zijn, vrachtwagens die in een bepaald gedeelte niet meer mochten rijden wegens het gevaar op bepaalde plaatsen !  De winter en daarbij de sneeuw is mooi maar brengt soms wel gevaren met zich mee zoals je zelf wel weet, gewoon wat vriezen en droog weer is nog het beste van alles, voor de gezondheid, voor veiligheid en voor jong en oud.  Hou het vooral veilig en probeer van de mooie momenten te genieten, dat moet je altijd doen wanneer je daar de kans voor krijgt, groetjes !