Woensdag, een dag dichter bij Kerstmis . . . !

Een heel fijne woensdag voor iedereen, je ziet het, we gaan dichter naar het Kerstfeest toe, daar kijk ik nu echt eens naar uit.  Kerstfeest is steeds een dag dat we een blijde gebeurtenis herdenken, het is het feest dat ons doet terugdenken aan gezelligheid, de lichtjes de glans van de kerstballen in de boom, de lichtjes, het feest bij uitstek om vrolijk te zijn en om liefde uit te dragen naar alle mensen van goede wil, en dat wil heel wat zeggen als je er eens goed over nadenkt !  Heel zwaar om daar mee te beginnen op een morgen dat je hier fris en monter weer zit en reeds je ontbijt hebt genomen !  Maar toch komt er een lach op je gelaat wanneer je weer denkt aan de lichtjes in de kerstboom, aan je kinderjaren denkt, aan de geschenkjes groot en klein, aan alle liefde die je steeds overal voelde, ach, ik smelt als ik aan al die dingen denk.  En ook soms aan de wafelenbak die je moeder dan meestal wel hield als er volk kwam bij kijken, ach, wij hadden het zo goed al hadden we eigenlijk niet zoveel !  Maar al die gewone dingen, ze maken een leven toch zo rijk, ik genoot telkens als er zelf een cake werd gebakken en versierd met crème-au-beurre en met versieringen die ik vaak meebracht toen ik wat ouder werd, ik kon ze aankopen in een winkel die niet zo ver van mijn werk gelegen was, ook dan was ik nog steeds vervuld van die liefde die je dan voelde, van de genegenheid die er was om alles toch weer tot een goed einde te brengen, van alles wat erbij hoorde.

En dat waren toen geen grote dingen of dure geschenken, neen, gewone kleine dingen die we aankochten om ieder te kunnen geven wat ze nodig hadden, een mooi nachtkleed voor mijn oma of zoals wij haar noemden, onze "peet", ze lag de hele dag op haar speciaal voor haar gemaakte zetel, ze was meestal de eerste die je zag wanneer je thuis weer aan kwam, en het werd warm met al die mensen die dan bij mekaar kwamen.  Het was een mooie feest, met lekkere soep en met alle fijne dingen die je maar kon denken, heel lekker klaar gemaakt door mijn moeder die vrij goed kon koken, ook al liep er hier en daar wel eens iets mis !  Maar op zulke dagen werd daar extra moeite voor gedaan en ieder deed mee om het goed te laten slagen, zelfs mijn broer hielp tussendoor al eens mee met balletjes rollen voor de soep !  Ja, een kinderhand is snel gevuld, geloof me vrij maar op zulke dagen was er geen strijd om wie het meeste balletjes in zijn soep kreeg, neen, je kreeg er voldoende en je at je soep op zonder morren, je liet alles zo goed smaken dat je buikje rond gevuld was nadat je alles had naar binnen gewerkt wat er in je bord werd gelegd.  Ach die dagen van vroeger toen we met ons gezin pas in een verbouwde woning waren ingetrokken, de warme kachel, het was toen nog een Leuvense stoof, ze gaf zoveel warmte dat iedereen het er goed bij had maar toch werd ze na verloop van tijd omgewisseld voor een nieuwer exemplaar en deden we het meestal daarmee !

Ik wordt nu zelf terug geflitst naar de tijd van vroeger toen ik nog echt jong was en naar school ging in Leuven, dat waren tijden maar ook tijden van door alle weer en wind erdoor heen te moeten met je fiets !  Van thuis uit vertrok ik dan met de fiets en reed tot aan de bushalte een dikke anderhalve kilometer verderop.  Daar kon ik mijn fiets stallen en ik deed de enkele stappen te voet nog tot aan de halte zelf.  Alleen was het iedere dag wel hopen dat het goed weer was maar dat was dus niet altijd zo, eender welk weer, je moest erdoor en nat of niet, je moest daarna de bus op en zo naar Leuven toe, het was een zware tijd om dat iedere dag te moeten doen en ik zou er zeker nu niet meer aan beginnen, dan moest er voor een andere oplossing gezorgd worden maar dat zou ik niet meer pikken om dat zo te doen als vroeger !

Vroeger was het beter maar niet als je er goed over nadenkt, een aantal dingen waren heel goed maar de rest viel dik tegen, dat kan ik je verzekeren, ik ben meer nat dan droog op school aangekomen maar ja, zo waren die tijden toen hé als je geen ander vervoer had dan die ene bus die je kwam halen en soms er in de winter helemaal niet was ook niet.  Dan was het snel naar de treinhalte toe gestapt die een stuk verderop gelegen was in Wezemaal, welja, in het Wezemaal waar ik vandaag dus woon !  Je ging dus door de sneeuw en de ijzel al schoorvoetend verder naar de treinhalte, gewoon omdat de trein daar meestal wel was . . . maar die zat dan ook van in Aarschot al zo bomvol dat wij echt wel als sardienen in een doosje daar bij mekaar werden geduwd en mekaar recht hielden want je ergens vast houden was meestal niet mogelijk.

Zo kwam je dan moe gestapt en vaak verkleumd van de koude ook aan in Leuven en trok je zo naar je werk toe, een dikke kilometer verder van het station af, ook daar nog wat geploeterd en geschoven als er sneeuw en ijs was, want ook in de stad was het dan moeilijk stappen, en zo doe je dat de hele dag verder, tot je dan na je schooluren, weer naar huis kan rijden, of stappen of ploeteren door de sneeuw heen, naar huis toe, om daar moe en met koude handen en voeten terug in de warmte te komen van de huiskamer, waar je eten op je wachtte maar dat je niet dadelijk door je keel kreeg, omdat je nog moest bekomen van alles wat je die dag al had moeten trotseren, dat weer speelde een grote rol in mijn leven en sinds die dag probeer ik dan ook telkens alles te vermijden was een zo grote inspanning vraagt om ergens te geraken, gelukkig is er nu heel wat veranderd in de goede zin maar niet alles is daarom gans opgelost, we leven nog en het is er niet beter op geworden op gebied van het weer maar alles lijkt nu toch wel iets gemakkelijker te gaan.

Al doe ik ook nu mijn boodschappen te voet en moet ik telkens voor alles zelf zorgen wat ik nodig heb of zou willen aankopen, ook nu is het telkens nog een gevecht met de toestanden op de weg zoals modder langsheen de weg die je steeds doet, ik weet het ook wel, er is meestal nog wel een andere keuze, je kan nu de weg kiezen die je zelf wil, de ene gaat sneller maar is gevaarlijker en de andere weg is nog altijd vol met modder, zeker in deze tijden, de zachte berm opzij de rijweg is een nog zachtere berm geworden door het parkeren van een aantal wagens die anders geen plaats vinden langsheen de baan, ach er blijven altijd wel problemen om op te lossen maar ik kies nu voor de properste weg, ik pik het niet meer om doorheen de modder te trekken, ik doe het niet meer, ook al is het daar veel veiliger om te gaan !

Zo zie je maar dat er niet veel verschil meer is met vroeger tijden, er is veel verbeterd maar of het altijd echt zo goed is als gedacht, dat kan ik niet zeggen want aan alles is een goede en slechte kant aan, je moet proberen om van alles zelf het goede te zien en je aan te passen aan de toestand van vandaag, want morgen kan het weer gans anders verlopen, beter, minder goed, wat maakt het uit, we leven nog en doen verder zoals we bezig zijn en denken aan de komende feestdagen, waarvan Kerstmis de eerste is en dat valt op een maandag !!!

Een heel fijne dag ga ik jullie wensen en geniet van deze woensdag, ik ga dat ook proberen en verder wil ik wel zorgen dat hier alles terug proper is geworden.  Gisteren heb ik mijn apparaten ontkalkt die dit nodig hadden en dan was je nog heel wat met de hand af gewoon omdat er zoveel stukken zijn die niet in de vaatwasser mogen en dan wordt er al eens wat meer gemorst dan anders.  

Met het gevolg dat die vloer in het keukengedeelte niet echt meer proper te noemen is, er snel doorheen gaan met water en het laten opdrogen is één optie maar als ik nu eerst eens alles stofzuig en daarna de vloer poets, dan ben ik met de feestdagen toch beter verzorgd want dan is alles weer eens onder handen genomen en dat is wat ik het liefste zou zien.  Dus geniet van ieder mooi moment en maak er nog fijne dagen van tot Kerstmis en daarna gaan we weer uitzien naar Nieuwjaar met weer zijn wensen voor iedereen maar dat is nu nog even te vroeg om het daarover te hebben !  Groetjes.