Maandag, een nieuwe week en weer ander weer ?!
Ach en het weekend is ook weeral voorbij gegaan, het was niet zo mooi maar het was wel eerder zacht, de wind stond er wat te veel maar dat deert me niet, als ik er geen last van heb dan trek ik me daar heel weinig van aan. Maar soms spelen andere dingen me parten, zoals op zondag namiddag, ik kreeg in eens in mijn bolletje om mijn eieren op te gebruiken, ze staan er nog niet zo lang maar lang moet je die nu ook weer niet gaan bewaren, tenzij je ze nu snel verwerkt hoeft dat ook weer niet . . . dus dacht ik eraan om enkele pannenkoeken voor mezelf te bakken. Ik zocht mijn boekje om de ongeveer juiste hoeveelheid te kunnen nemen en of ik ook alles had wat erin moest, ja, hoor, alleen dat melk dat nog in mijn koelkast stond was zuur geworden, ja met die warmte is dat iets wat hier niet veel wordt gebruikt en dan kan het overtijd gaan en ook in de koelkast zuur worden. En raar maar waar, een flesje dat in de berging op een rek stond dat was van dezelfde moment van vervallen, ik proefde eraan en dat was nog echt wel goed om te gebruiken. Nu moet ik dat ook weer niet laten staan maar dat zien we dan weer wel.
Ik had dus alles in huis, ook iets om op de pannenkoeken te kunnen doen en ik zou eraan beginnen. Dat was ik in de zetel nog even aan het overlopen allemaal en zou daar zitten soezen hebben, zo even in de namiddag. En ik dacht : ik ga eraan beginnen, die koers kan ik van in de keuken ook goed zien dus dan mis ik er niks van en alles is klaar en dan kan ik ze eten wanneer ik alles heb gebakken, veel zou ik er niet maken.
Dan gingen mijn gedachten naar een foto maken om dat te kunnen door sturen naar onze Nederlandse vrienden en dan moest Ivo die foto maar maken ook . . . en toen kwam ik even terug bij zinnen . . . wat zat je daar te bazelen in jezelf, Cor en Sander zijn allebei reeds een aantal jaren geleden overleden en jij bent er ook al niet meer, ik keek naar zijn foto en toen pas besefte ik waarmee ik bezig was. Ik maakte plannen om Ivo een beeld van mijn pannenkoeken te laten maken, deed ik vroeger altijd, immers die pan heb ik van de Nederlanders gekregen en dat zijn dingen die dan weer op het voor plan komen als je daarmee gaat bakken !
Maar ik schrok wel even van mezelf, ik was precies in een droombeeld terecht gekomen, wist ik dan niet meer dat al wie ik hier wou bij betrekken er niet meer waren . . . ?! Raar toch hoe een mens dat soms aan de hand kan krijgen, hoe of wat, ik weet het niet maar dat is meerdere keren dat ik zoiets zeg of doe, ik kan er niet aan doen maar ik vrees dat het nog een beetje een gewoonte is om die mensen erbij te betrekken, iets van vroeger dat je nog niet altijd verleerd bent . . . of hoe moet ik het noemen ?!
Sommige van die herinneringen zitten blijkbaar heel diep, ook de gewoontes die we toen hadden, je vergeet dat niet zo snel allemaal, soms ga ik ook nog een verkeerde deur naar binnen omdat in onze woning die we lieten bouwen nog woonden in Wilsele, die gewoontes ben ik nog steeds niet kwijt, ik had dat ook in Kessel-lo nog altijd en dat was dan nog niet zo lang geleden, nu betrap ik me daar ook weer op. Als je jong bent dan heb je daar zo geen last van maar nu doet het soms pijn als er zulke dingen gebeuren, je wordt er door jezelf op betrapt dat je nog steeds die dingen doet of zegt, ook al houdt het op dit moment geen steek meer en zijn de mensen waarover het gaat er al een hele tijd niet meer.
En verder heb ik in het weekend nog wat andere dingen ontdekt die ik niet meer wist waar ik ze gezet had, ik had het aan de dochters gevraagd en zij vertelden me waar ik dat kon vinden in huis, ja, ze hebben alles in de kasten gezet naar eigen goeddunken en ik wist geeneens dat dit er nog was, gelukkig dat ik er op zondag ben gaan naar zien of dat daar allemaal nog zit en ja hoor, alles is er nog, al zal ik daar zelf niet veel gebruik van maken, toch niet zoveel als vroeger. Toen pakte ik alles zo goed als zelf in maar nu ga je naar een winkel en koopt wat je nodig hebt en laat het inpakken, dat was voordien niet altijd zo.
En regenen deed het ook in het weekend, eerst maar wat druppelen en nat sprenkelen en daarna kregen we op zondagavond toch een zachte bui, of ze lang duurde weet ik niet zo, ik kijk ook wel eens naar het nieuws en verder trek ik me dat niet echt aan, dan denk ik maar dat mijn bloemen vandaag weer niet moeten gegoten worden, en daar kan je alleen dankbaar voor zijn. Zeker als het een zachte regen is maar die wind daar ben ik wat banger voor, die kan meer de nek breken dan dat je zelf kan recht zetten en dat wil ik niet meemaken. Daarom zet ik vaak mijn bloemen wat onder het bovenhangend balkon zodat ze toch ietwat beschut staan en niet te nat worden gegoten, te veel is ook niet zo gezond !
De steenweg hier voor ons is weer open voor alle verkeer, ze hebben doorgewerkt zodat ze klaar zijn maar dat was zo echt wel voorzien, zo is er ook minder hinder voor mensen die steeds over die baan moeten en die waren niet allemaal even tevreden maar ja, het kon nu echt niet anders. Dus beide richtingen zijn terug open en het fietspad is nieuw aangelegd.
Nog een heel fijne week wens ik jullie toe, geniet er van met mate en probeer toch wat beweging en dergelijke in te passen als je de kans hebt. Zelf ben ik regelmatig op pad, meestal om wat voorraad in te doen of als ik op wat denk om klaar te maken, op dit moment is mijn koelkast zo goed als verzadigd en ga ik proberen om daaruit wat te gebruiken dus dadelijk moet ik weer niet op pad . . . en daarna wil ik daar eens dapper wat grote kuis in houden, moet op tijd en stond ook wel eens gebeuren. Geniet nog van mooi weer want dat krijgen we tussendoor toch ook wel wat, maak er een heel fijne dag van probeer dat van de nieuwe week ook te maken.
Reacties
Een reactie posten