Woensdag, weer een zonnige dag ?!

Het zonnetje schijnt hier toch terwijl ik dit hier neerzet, is niet steeds het geval maar ik hoop erop dat het vandaag ook een fijne dag mag worden voor iedereen.  De schoolkinderen hebben maar een halve dag school en de werkende mens die is steeds maar bezig, maar we zijn reeds in het midden van de werkweek aangekomen dus nog een paar dagen vol houden en we gaan weer naar het weekend toe, al zijn we nu nog niet zover natuurlijk maar het kort dan toch weer wat af.  Niet dat ik zo fel naar het einde van de week uitkijkt, wanneer je niet meer uit werken gaat dan zijn bijna alle dagen gelijk en doe je wat je moet doen, in het huishouden wat, eens gaan boodschappen doen, een kleine wandeling maken en nog zo van die zaken allemaal.  Ook vandaag nog de vuilbakken buiten zetten van het gft en het restafval, dat mag ik zeker niet vergeten, niet dat mijn bakken vol zitten maar ik wil ze ook weer eens leeg gemaakt zien terug staan op hun plaats.

In de namiddag komen ze mijn wasmachine eens onderzoeken of ze ziek is, ja, ze doet raar al wast ze nog maar het zwieren laat wat te wensen over.  Maar ik laat dit aan de specialisten, zelf weet ik er te weinig van en zij zijn ervoor opgeleid, of dat zou toch moeten zo zijn, we zien wel wat ze me te vertellen hebben.  Maar dat wil dus ook zeggen dat ik niet van huis weg kan wanneer ze nog niet zijn geweest, dus hoop ik er heimelijk op dat ze vlak na de middag hier binnen komen om dat euvel te verhelpen.  Dan kan ik daarna nog alles doen wat ik moet doen maar je zal zien dat ze niet zo snel hier zullen zijn maar ja, ze doen maar, ik kan terwijl dus niet van huis weg gaan maar geen nood, ik heb hier nog wel werkjes uit te voeren die op mijn lijstje staan en waar ik niet te veel rommel mee zal maken.

En gisteren heb ik weer wat genoten van de warme zonnestralen, het was echt goed buiten, ik zat op een moment te zweten met mijn pulletje aan, 'k had beter wat anders aangetrokken maar ja, wie denkt dat nu dat het nog zo warm kan worden in oktober, zelfs in de tweede helft van oktober kan het dus nog echt lekker weer zijn.  Gaan we dat vandaag nog krijgen, ik weet het niet, heb niet echt naar de voorspellingen geluisterd.  Maar ik hoop nog op goed weer en ook de zon erbij zodat mijn living zonder stoken dadelijk verwarmd wordt tot minstens 23,5°, ja dat heb ik snel wanneer de zon na de middag naar binnen schijnt

Eigenlijk mogen we van geluk spreken, maar gisteren was er weer iemand aan het boren opzij of boven mij, of zou het in de kelders zijn, die zijn ook hieronder ergens ?!  Ik weet het niet zo, heb er niet op gelet, was met puzzelboekje bezig terwijl het nieuws op stond, ik moet tegelijk iets anders kunnen doen dat niet te veel inspanningen vraagt omdat het nieuws me begint te vervelen tussendoor.  Als er dan ook nog veel sport wordt gegeven dan wil ik wel eens even opkijken uit mijn boekje want dat is meestal wel interessant, dat wil ik eigenlijk wel ietwat volgen al moet ik niet het laatste uit de nieuwsjes weten, ik wil wel bij blijven, al doe ik het niet altijd van wat op te kijken naar dat item !

Eigenlijk is het nu wel zo dat ik telkens wanneer ik naar buiten ga om wat van de zonnestralen te genieten, ik ook iedere keer wel met de borstel bezig ben om alles weer op te ruimen, echt vuil kan je het er niet noemen maar er liggen telkens wel bladeren, of vruchten van de leilindes klaar om opgeruimd te worden.  En ja, dan haal ik het vuilblik en mijn borstel uit de berging en begin ik eraan, niet veel werk zeg je, neen, echt veel is dat niet te noemen maar ik wou nog even alles mooi afspoelen met water . . . al heb ik dat later na even nadenken toch maar achterwege gelaten.  Je verbruikt zo meer water dan wat je normaal nodig hebt en na vijf minuten kan het er weer hetzelfde uit zien.  Maar je wil toch even wel het idee hebben dat je proper zit en daarom gewoon de borstel en alles samen vegen, kan ook natuurlijk en geen mens die het verschil ziet !

In de komende dagen wou ik nog de ramen lappen maar dat stel ik weer maar eens een week uit, volgende week kan ook nog, deze week zit al wat voller dan ikzelf dacht, heb nog een andere afspraak even moeten afzeggen om die later wel weer op te vissen, geduld, het komt er ook wel van dat dit doorgaat maar eerst wat ik me nu had voorgenomen.

Verder kabbelt het leven hier rustig verder, meer vraag ik ook niet, al zit ik hier wel vaak na te denken van hoe zou het nu geweest zijn mocht Ivo nog in leven zijn, zouden we dan niet dit en dat hebben gedaan en hier naartoe gereden, neen, dat ging het laatste half jaar van zijn leven al ook niet meer, hij voelde aan alles dat het met hem op zijn laatste benen liep, hij liet het zelf wel horen, zei dat hij niet meer met de wagen ergens naartoe wou rijden, gaf zelf aan dat het niet meer ging.  

Wie ben ik dan om dat tegen te spreken, zijn geest was al veel verder aangetast door de ziekte dan dat wij wisten, ik had ook jaren geleden snel in de mot dat er wel wat scheelde met hem en dat hield toen mijn plezier en vreugde om met vakantie te gaan ook ietwat in, ik voorvoelde het toen al bij momenten.  Maar wanneer het weer beter was met zijn geheugen en met zijn hele zijn, dan leek alles normaal . . .  raar toch dat je dit reeds zovele jaren aanvoelt, al zeiden anderen me dat ik droomde, dat het wel zo'n erg niet zou zijn geweest . . . ik wist beter op die momenten maar sprak mijn gedachten niet meer uit !  Ik leefde er een hele tijd mee in mijn gedachten, ik wist dat het ooit eens fataal zou worden, dat hebben wel meerdere mensen in zich, maar ik voorvoelde het reeds jaren geleden, nog voor de kanker er was en nog voor zijn diagnose was gesteld.  Dat had ik al voor mezelf uitgemaakt . . . alleen kreeg ik niet overal gehoor wanneer ik erover heb gepraat met de ene en andere.

We hebben gelukkig ons eigen leven niet echt in handen op dat gebied, je kan wel zo goed als mogelijk proberen te leven, gezond eten, gezonde bewegen, wandelingen maken, nadenken over wat je doet en hoe je dat doet en zorgen dat anderen vooral niks te kort komen.  Zorgen voor, dat heb ik steeds gedaan zo goed en zo kwaad als ik het kon, ik moet mezelf geen verwijten maken dat alles zo is gelopen, ik kon er niks aan verhelpen en ook als ik het kon, ik had er zelf niks aan te zeggen.  En dan bedoel ikzelf dat ik Ivo nooit iets zou laten doen wat tegen zijn principes was, wat hij niet wou, ik kon hem soms wel overtuigen om het toch iets anders te doen dat wat hij in gedachten had maar een mens veranderen van aard, neen, dat kunnen anderen nog niet, tenzij de mens waarover het gaat,  zelf mee wil . . .

En ach, ik ga afsluiten, de zon maakt me wat meewarig, het is herfst en ik voel de winter al naderen wanneer ik 's morgens het raam van de slaapkamer open zwier, ja, ik zet ze niet op kip zoals ze zeggen, ik zet ze gewoon vierkant open, dat voor even toch, soms wel eens een halve dag omdat ik het vergat weer dicht te doen.  Vandaag was het rond negen uur dat ik ze dicht deed, alles goed afgekoeld.  En nadien heb ik een douche genomen, heb het bed weer dicht gelegd en zo kunnen we de dag weer vol moed aanvatten, ik hoop op de zon en op mooi weer, wie niet maar we krijgen het vandaag toch nog volgens de weerman, en wat er morgen komt . . . dat zien we dan wel weer.

Nog een heel fijne dag wens ik iedereen toe en geniet wanneer je daartoe de kans hebt, ook al is het maar wanneer je buiten in de zon gaat zitten, samen met een glaasje wijn op die misschien wel laatste zonnestralen waar je kan van genieten, het moest maar zo goed niet zijn !  Groetjes.