Donderdag, we gaan stilaan naar het weekend toe . . . !

Inderdaad, zo is het ook wel eens, iedere dag heeft wel iets moois te bieden, en dat weten we allemaal maar al te goed, ook al verliezen we dit soms al eens uit het oog.  Ook al schijnt de zon niet van in de morgen, ze kan er straks ook wel weer doorheen komen, al weet je dat nooit vooraf, we maken er het beste van.

Op de radio hoorde ik deze morgen dat het voor de twee vermiste mensen in Nederland niet zo goed is afgelopen, ze werden terug gevonden in hun auto die terecht was gekomen in het water blijkbaar.  Maar of dat nu gewoon in een beek of sloot of zo was, ik weet het niet precies, het is telkens weer een drama voor iedereen die daar mee te maken krijgt, is het voor de hulpdiensten, dan ook weer voor de familie en vrienden en alles wat daar ook omheen hangt.  Jammer maar helaas gebeuren zulke dingen wel meer, is het door een ongeluk of door een dader, dat moet steeds goed worden uitgezocht maar het leed is geschied en we mogen al blij zijn dat wij er niks mee te maken krijgen of hebben, maar toch gaan mijn gedachten vandaag uit naar de familie en vrienden van wie op die manier iemand verloren heeft.

We zijn donderdag en die dag bracht eerder wel wat verwarring mee in mijn eigen agenda, ik had wat geregeld met de dochter om even om eetwaar te gaan ietwat verder af, waarvoor ik dus ook vervoer nodig heb en wat ik niet gewoon met de bus kan doen, wel dat is me gelukt ook maar toch kwam er ondertussen nog wat bij, wat ik dus op dezelfde dag had toegezegd en ja, dat mag nu eenmaal niet.  Toen ik dat door had dacht ik : hoe moet ik dat nu geregeld krijgen ?  Ik heb gewoon het eerste weer afgezegd en dat gaat dan later maar door.  Ik kreeg er wel mails voor maar dat geeft niet, het zal op het moment gebeuren wanneer het voor mij past en ja, ik weet ook wel als je een afspraak maakt dan hou je dat graag zo ook en doe je wat je gezegd hebt maar als het net tegelijk zou moeten gebeuren dan weet ik wel dat ik er korte metten mee maak en eentje afzeg, eender welke dat nu ook is.

Ik heb gisteren dus bezoek gekregen van een medewerker van een bepaald huis, een elektrozaak eigenlijk, die kwam hier binnen en vertelde me dat hij hier ook de tv had geplaatst bij onze verhuis, ach, ik had die man echt niet meer herkend maar later zei hij me dat hij ondertussen wel heel wat kilo's weer was kwijt gespeeld en dat vele mensen hem niet meer herkenden !  Ik was al blij omdat ik mij meestal wel goed gezichten herinner van mensen die wat hebben gedaan voor ons.  Maar doorheen al die verhuis was het ook voor mij wel moeilijk om met die mensen echt te praten als mensen onder mekaar, ik heb hem laten werken en hij heeft snel zijn werk gedaan en is weer rustig terug naar zijn andere job over gegaan.  Wat normaal was eigenlijk, de rekening kregen we daarna toch in de bus zodat ik dat ook nog kon betalen, het was goed geregeld allemaal . . . behalve dat later blijkt dat onze tv toch ietwat schuin hing.  En ik sprak hem daarover aan, of hij eens wou proberen om die terug recht te hangen, was er later wat mee gebeurd dat die scheef hing, in een verhuis kan er allerlei gebeuren natuurlijk, dat weet ik echt niet dus ik was al blij dat hij dat ook wou proberen, wat dus vreselijk goed is gelukt ook !

Om nu terug te komen op mijn wasmachine die daar stond te dansen op haar poten, wel die staat ook weer stevig met vier poten op de vloer en stond blijkbaar nog niet echt horizontaal, dat was de reden van haar schudden zodat ze ook tegelijk wat meer lawaai maakte.  En dat is net iets wat ik niet zo graag hoor, ik wil het niet horen van anderen maar ik wil dan ook wel zorgen dat ze dat lawaai van mij niet horen !  Zo ben ik dan ook wel weer, ik bekijk het van beide zijden.  En lawaai heb je in een appartement wel tussendoor, al mogen we hier niet klagen, ik ben meestal wel de stilste van allemaal denk ik dan zo maar ik ben dan ook alleen en als je al beneden woont dan heb je ook geen mensen onder je wonen.  Je kan dan ook alleen maar last hebben van die net boven je wonen, alsook van die welke naast je wonen en dat is ook  hier maar één zijde, ik heb daar alleen buren, gelukkig zijn die ook meestal wel rustig, het kan wel eens zijn dat je wat hoort maar dat wil dan telkens lukken dat ze met iets in huis bezig zijn wat nieuw is aangekomen of wat moet veranderd worden.

Gelukkig heb ik goede buren, we steunen mekaar, ik trek mijn plan nu alleen zoals het hoort, ik heb niet graag dat anderen me moeten helpen of dat ik om hulp moet vragen, ik probeer steeds alles alleen te doen, is dat goed of niet, ik weet het niet maar ik ben wel een plantrekker.  Maar ja, soms moet je wel eens hulp vragen wanneer het alleen niet meer op te lossen is.  Net zoals met die wasmachine, had ik eerder hulp ingeroepen van een kenner, dan had ik nu niet met die problemen gezeten maar gelukkig is alles weer in goede banen geleid, en zo doen we er weer eens mee verder.  Die man zei ook nog dat het niet gewoon is dat een machine als die van mij reeds na tien jaren het zou hebben begeven, maar ja, tegenwoordig maken ze ook zulke stevige dingen niet meer zoals het vroeger was, al dateert deze machine nog wel van een tiental jaren geleden.  Toen hadden we een oude wasmachine, niet dat ze versleten was, dat niet maar ik bedacht me dat we tegenwoordig, toen dus tien jaren geleden, toch ook al moesten denken aan een minderverbruik van energie en allerlei toestanden, bijna net als vandaag de dag.  Daarom hadden we het gedaan ik denk dat ze meer dan twintig en misschien wel meer dan 25 jaren oud was maar ze deed nog steeds wat ze moest doen . . . en als ze al niet op de schroothoop terecht is gekomen, dan kan ze nu nog best goed werk leveren.

Ondertussen kijken we al een beetje naar het weekend uit, wanneer ik vandaag nog wat wil doen dan ga ik toch ook die voetmatjes in  huis eens wassen, ook zij worden vuil van met natte voeten naar binnen te komen en schoenen zijn onderaan nooit volledig zuiver, dat kan gewoon niet.  Ook ik maak het hier vaak vuil, gisteren nog door wat te morsen met water hier en daar, veel hoeft dat niet te zijn, een druppel hier en daar is reeds voldoende, je loopt er dan met je schoeisel doorheen en maakt het uitzicht van die vloer er niet echt beter op !  Maar ja, morgen is nog een dag en dan wil ik gaan winkelen zoals iedere vrijdag.  Wat verse voorraad indoen en zorgen dat we weer verder kunnen met wat er in huis is.

Ik ga het jullie voor vandaag al wensen want mijn vuilbak staat buiten te trappelen om naar binnen gehaald te worden, nog zoiets wat moet gedaan worden : die eens goed met javel uitwassen, het kan zo lekker ruiken wanneer je dat telkens doet, een propere vuilbak.  Trouwens met het geluid van die vuilbakken ben ik deze morgen wakker geworden, dus was het rond 7u30, je kan er bijna je klok op gelijk zetten !  Ik hoorde ze rammelen buiten, ja je hebt hier dan telkens toch ongeveer een 20-tal vuilbakken staan, van grote tot kleine van de soort van het gft, dan later doen ze nog eens een ronde voor het restafval en dat kunnen er bijna even veel zijn, ik weet het niet altijd zo, ik zie niet wat er tijdens de donkere uren van de avond nog wordt buiten gezet.  Dat heb ik dan ook wel weer gehoord toen ik rond 23u in mijn bed lag : dat er nog enkel met hun vuilnisbakken naar voor zijn gegaan om ze klaar te zetten !

Nog een heel fijne dag wens ik iedereen toe, geniet van deze dag, zal ik tussen de werken door ook nog wel eens proberen, en ik zie nu net onze tuinman hier aan het werk, en als alles goed is verlopen dan hoop ik op een opgeruimde tuin.  Groetjes.