Dinsdag, we zien wel wat die me zal brengen !

Wat de dag vandaag ons zal brengen, valt steeds af te wachten, gisteren wisten we hoe het wel zou beginnen : met de begrafenis van Queen Elizabeth !  en ik weet niet of jullie hebben gekeken, ik dus wel, tenminste, de tv heeft een halve dag of wat opgestaan, niet van in de vroege morgen, dat niet, eerder zo rond 11u in de voormiddag, ik denk dat ik eerder niet heb gekeken, neen, ik ben er heel zeker van nu, ik ging me immers uitgebreid douchen en mijn huid wat verzorgen.  

Of tenminste mijn huid de verzorging geven die ze nodig heeft, en dat heeft wel even tijd nodig.  Zo moet ik mij dagelijks na mijn wasbeurt, van mijn lichaam wel te verstaan, me inwrijven met de nodige smeersels om mijn huid wat minder droog te laten aanvoelen.  Ik had immers voordien vaak van die momenten dat ik mezelf zat te krabben omdat die huid zo droog was, ik dacht eerder dat het kwam van de zonnestralen en bleef daarom ook meestal binnen wanneer ze zo mooi scheen, maar dat bleek niet juist te zijn.  

Daardoor komt het dan dat ik er toch wat meer werk mee heb dan anders, ik doe het niet iedere dag, dat weet ik nu al zeker, dat is te veel van het goede en ik moest gisteren toch mijn haren wassen, ze voelden vuil aan en ik heb dit niet echt graag en daarom snel een douche genomen.  Daarna vlijtig beginnen smeren, eerst mijn voeten goed insmeren, dan kan het daar eerst goed intrekken want ik sta dan op een voetmatje in onze badkamer.  En daarna de rest van mijn lichaam, alles dus behalve die voeten !  Mijn gelaat is nog iets anders dat ik daarvoor moet gebruiken, dat is eerder een soort van dagcrème die ik daarvoor gebruik, iets wat geurloos is of zo goed als geen geur heeft, en dat goed aanvoelt.  Wanneer ik mijn huid voel trekken in het gelaat dan neem ik dadelijk mijn tube zalf en smeren maar !

Dus pas na 11u zal het geweest zijn dat ik de tv heb aangezet, en dat tot 15u of zo, ik weet het niet meer precies, ik weet wel dat we aan het praten waren, onze oudste dochter en ikzelf, en dat ik hem toen had uitgezet !  Al wat er nu nog komt dat horen we straks nog wel in tienvoud op de tv, je zal er niet kunnen naast kijken.  En morgen zijn we dat alles weer bijna vergeten, al brengt het soms wel herinneringen naar boven.  

Ik had ze tenminste wel, ik dacht aan het afscheid van de echtgenoot, dat veel soberder is verlopen, hij was dan ook geen prominent figuur, ja wel in mijn leven wel dus maar niet in de openbaarheid !  Wij hadden er iets moois van gemaakt met afbeeldingen en mooie liedjes door ons of door kinderen en kleinkinderen uitgekozen, het was iets door ons gemaakt en ook voor ons, voor familie, vrienden en kennissen die wilden aanwezig zijn.  Het waren er wel echt veel maar het maximum was nog niet bereikt, we moesten toen nog rekening houden met corona ook en dat deed soms wel echt pijn.  Maar niet altijd hebben we ons eraan gehouden, al probeerde ik wel maar bij echte vaste vrienden waren de tranen toch telkens van de partij en ook hij hen zelf !  Ook bij onze leden van de familie, je kon hem gewoon niet wegdenken uit ons leven maar toch was het overlijden nog steeds wat onverwacht, ook al leed hij in de laatste maanden van zijn aards bestaan !

Je word dan plots teruggeflitst naar die periode, je vergeet dat niet zo snel, de band met de echtgenoot was dan ook veel te sterk, veel te lang dat je samen bent, veel te veel meegemaakt, mooie fijne goede dingen maar ook pijnlijke gebeurtenissen.  We hadden samen een kindje verloren, het was nog in de beginfase maar het was er tenminste wel, wel wat mij betreft, ik heb het gevoeld, ik was er drager van en ik moest het ter wereld brengen, maar het heeft niet mogen zijn !  Zulke gebeurtenissen vergeet je niet en die maken dat je samen veel meer deelt dan wat de buitenwereld maar enigszins weet !  Daarna het verdriet omdat je niet meer snel mag zwanger worden, dat je lichaam het niet zal aannemen, dat wringt een beetje maar deed ons ook doorbijten om die periode door te geraken en weer normaal te kunnen leven en hopen op nieuw leven !  Het zijn de gebeurtenissen waar een moeder echt wel onder lijden kan, maar dat wordt meestal wel van tafel gevaagd, zoiets komt vaak voor, meer dan je denkt en nog zijn er mensen die er geen zaak van maken, het kan erg zijn voor wie het aan de hand heeft gehad, vroeger nog meer dan nu, nu zijn ze veel verder in zulke zaken dan dat het eerder was, nu weten ze meer antwoorden wanneer je daar naar vraagt, toen was het voor velen zoeken naar een oorzaak, zo ook wij vroegen ons af : waarom ?!

Wat was ik blij dat onze dochter me uit die dagelijkse sleur wat kwam weg halen, we gingen winkelen als ik nog wat nodig had, uiteindelijk had ik vrij veel nodig nog allemaal, spullen die ik eerder had opgeschreven en nu er toch even tijd voor was, heb ik ze ook meegebracht, ze kwam in haar geluk, ik had nog veel bonnetjes en die kwamen haar ten goede.  Een paar dagen voordien was ik ook nog in het warenhuis geweest en had twee volle zakken met etenswaar en andere meegenomen, weet ge nog dat ik het vertelde hoe zwaar die pompoenen wogen ?!  Ik weet het niet hoeveel het gewoon was maar echt wel heel veel en heel zwaar ook nog, zou ik toch moeten weten, vorig jaar nog gedaan en toen woog dat ook zoveel !

Ondertussen heb ik alles reeds weg gezet in de kasten en in de diepvriezer en ook in de koelkast, ja, ik had er echt wel mijn werk mee.  Maar ook een paar nieuwe dingen meegebracht en daarvan wil ik dan wel de uitleg eerst goed lezen zodat ik dat ook kan gebruiken !  Wat goed is zeggen we tegen mekaar verder zodat we die spullen allemaal met goed gevolg kunnen gebruiken in onze huis houding, een beetje je verstand voor zulke dingen gebruiken is dan echt wel goed.  Dus hoop ik er op dat de volgende keer mijn ruiten niet meer zo vol met strepen zullen zijn, maar die zullen nog wel even moeten wachten nu, ze zijn pas een maand gepoetst, de volgende rit zal ergens voor Allerheiligen worden, vermoed ik dan toch.

Dat doet me eraan denken dat ik voor vandaag ook weer voldoende werk heb voorzien, ik heb een zak van 3 kilo wortelen meegebracht, die moeten nog gekuist en gesneden worden ook !  Dat wil zeggen dat ik er wel wat tijd zal voor moeten uittrekken.  En ik die dacht van nog alles te gaan stofzuigen, wel dat zal moeten wachten vermoed ik zo : eerst die wortelen in de diepvries deponeren wanneer ze gesneden zijn en klaar voor gebruik !  Dit is vooruit zien, ik dacht eraan omdat ik op maandag op pad was gegaan om in de diepvriezer te zoeken naar wortelen, niks meer gevonden, jammer maar helaas, dus er maar nieuwe meegebracht.

Nog een heel fijne dag wens ik iedereen toe en geniet er maar van wanneer je dat kan, de tijd die je laat voorbij gaan die komt nooit meer terug !