Vrijdag . . .

 

Een fijne vrijdag voor iedereen, geniet van het einde van deze werkweek en maak er tevens het beste van, eender welk weer we gaan krijgen, het is toch telkens afwachten of er nog wel regen zal vallen ?!  De ene keer is het hier dat het hard heeft geregend, de andere keer is het ginder maar hier is er de laatste maanden echt maar heel weinig gevallen, zelfs niet genoeg om onze bomen nog wat meer respijt te geven voordat al hun bladeren dor en droog zijn geworden.  Het gras ziet er niet uit, de beukenhaag staat verdord erbij, reeds van voor die felle warmte eigenlijk, ach, het is de moeite niet meer waard om er nog woorden aan vuil te maken maar toch moet een mens het telkens weer even naar boven te halen wanneer het weer en wat ermee samen hangt, wordt aangesneden.  Ik zie het iedere dag voor mijn ogen nog wat erger worden en het is echt om mee te wenen wanneer je al die planten ziet ten onder gaan aan de droogte, jammer maar helaas.  Ook het water dat nog in de tank met regenwater zit, is niet meer voldoende om ze te kunnen drenken, ach, alles gaat ten onder aan die hitte van deze zomer, het was te veel voor alles en nog wat.

Maar laten we het over een andere boeg gooien en spreken over het schooljaar dat ook weer zal beginnen weldra, volgende week is het al zover, tegen dan zijn er weer een  hoop kinderen die hun weg moeten vinden in de nieuwe klassen waar ze komen te zitten, de oudere studenten die zijn er wat meer vertrouwd mee en hebben soms ook wel wat aanpassingen nodig eer ze weer de goede weg hebben gevonden om te leren maar iedereen moet het eerst leren in die nieuwe omgeving, ik dacht vandaag aan wat wij moesten leren allemaal in onze talen die we kregen aangeleerd, het Franstalige boekje lezen van De Kleine Prins van Antoine de Saint-Exupèry en wat nog allemaal, ik weet het niet meer zo precies maar soms komen die beelden toch ook weer terug voor mijn ogen, net of het lijkt pas geleden dat ze ons daarmee opgezadeld hadden.  Wanneer je dan in een bepaald programma op radio of tv weer wordt geconfronteerd met een gedichtje of stukje uit dat boekje, dan voel je ook weer die harde schoolbanken onder je achterwerk, het is net of we zaten daar gisteren nog !  Zo herinner is me nog de benaming van onze Engelse boek "Living English" dacht ik dat de titel ervan was, daar was ik vrij snel mee weg en ik kon het vrij goed leren ook, ik had meestal wel goede punten wanneer er daarover een toets te doen viel, gelukkig maar, het is ook een taal die op vele plekken wordt gesproken en waar je nog het verste van alles mee komt.  Onze Duitse boek dat herinner ik me niet meer maar ik heb wel nog een aantal liedjes in het Duits onthouden ook al ken ik niet alles meer van dat liedje maar het is heel die tijd blijven hangen.  Ik was dan ook iemand die een goede stem had en in een koor heb gezongen in de school, iets wat ik zo graag deed en nog altijd wil doen, al lukt het me nu niet meer zo goed.  Zeker nu niet wanneer het zo warm is en je stem wat schor en droog wordt na een regel gezongen te hebben !

Zelf ben ik toch al meer dan een halve eeuw en een kwarteeuw oud !   Ja, rekenen jullie maar, ik ben er weldra 76 en dat laat zich soms voelen al zie ik me nog eerder als een jong veulen dat goed in zijn vel zit en de halve wereld nog aan kan !  In werkelijkheid is het gans anders, ik heb geleerd door schade en schande om ook andere dingen te kunnen verdragen en om zelf mijn plan te trekken waar nodig, en ik voel me soms nog niet echt volwassen wanneer ik tussen die jongeren zit in onze familie, alhoewel die jongste toch ook al 18 is geworden, zonder nog over die achterkleindochters te spreken.  Die zijn nog wat te jong om mee te doen met de "groten", wel zijn het geen kleine kinderen meer zoals in onze tijd, ze worden veel te snel heel mondig en misschien is dat maar goed ook, wij werden klein gehouden, zo was het in onze tijd, al vochten we ons in de pubertijd wel wat vrijer maar toch mochten we nooit zoveel als er nu mogelijk is.  Gelukkig maar dat er veel in een vrij korte tijd is veranderd, jullie plukken daar nu de vruchten van en prijs je gelukkig, het was vroeger wel gans anders dan nu, geloof me vrij !

Ach, ik had gisteren een lange nacht doorgemaakt en overdacht dit alles, wou het op donderdag toch ook eens naar voor brengen dat de tijden zijn veranderd en niet altijd ten goede, het heeft zoals steeds zijn goede en ook slechte kanten maar we moeten het nemen zoals het komt en ervan genieten wanneer we de kans ertoe hebben.

Geniet nog als je dat tenminste kan, van het mooie weer en van alles om je heen, al ziet het er niet meer zo groen uit als voorheen, ooit komt het wel terug, maak er het beste van en we kunnen weer uitkijken naar een weldoend weekend.  Groetjes.