Vrijdag . . . nog altijd zacht weer . . . toch ook wind . . . !

Vrijdag, de laatste dag van de werkweek voor veel mensen, niet allemaal hebben ze dat geluk maar toch een deel van ons en we mogen blij zijn dat dit nu mogelijk is, wat vroeger in onze tijd niet altijd zo was, ook niet toen we nog naar school gingen, toen hadden we ook op zaterdag vaak nog een halve dag te doen en ja, dan is de week echt wel lang te noemen !

Maar eerst wat vertellen over de voorbije dagen, ze waren mooi en warm, de kentering kwam op woensdag eigenlijk en toen had ik een heerlijk dagje, ik had gezorgd dat mijn eten zo goed als klaar stond om op de middag vrij goed op tijd wat te eten, ik zou graag een wandeling maken maar eerst moest ik ook nog naar de kapper gaan !  En dat was reeds rond 13u30, dan wordt je namiddag al dadelijk wat korter en ook die haren waren iets later ook wat korter geknipt, ik voelde me weer wat opgeknapt en vertrok voor mijn wandeling, eerst even langs het kerkhof, dat is niet vlak bij de deur maar ik ga er toch telkens eens naartoe.  Ik vind steeds dat ik moet een reden hebben om ergens naartoe te gaan, ofwel omdat het er mooi en rustig is, wat het op een kerkhof ook is, ofwel omdat je in de vrije natuur kan rond lopen en genieten van alles wat er in je omgeving gaan de is.

Omdat het ook in onze gemeente vanaf vandaag Kermis is, staan er vrijwel op ieder vrij plekje, ook auto's geparkeerd.  De parkeerplaatsen die er normaal voorzien zijn die zijn nu ingenomen door ander standen en ja, dan moeten de mensen uitwijken naar andere plekken.  Ook zaten er heel wat mensen op de terrasjes, de ene at een ijsje, de andere dronk gewoon wat en ook ik trok verder, hoefde niet voor mij, ik zou wel wachten totdat ik weer thuis aangekomen was.  Ik zocht het bos ietwat verderop en daar liep ik onder de bomen die toch ook wat schaduw op de rijbaan wierpen maar niet te veel, ik wou van de zonnestralen genieten op mijn armen, mijn bloesje was met korte mouwen, jammer dat mijn schouders niet bloot waren maar nu was het daarvoor te laat.  Ik zocht de buitenkant van de wijk op die achter onze woning is gebouwd.  Daar is het steeds rustig, dat is eigenlijk een fietsstraat maar wel een hele brede en je komt daar meestal alleen fietsers tegen.  En terwijl ik daar rond wandelde was er niemand te zien, geen auto, ik hoorde alleen een grasmaaier aan het werk en iets verderop zat hij op zijn gras om het gras af te rijden met de zitmaaier.  Dat is de plek waar de vrouw naartoe trekt om de hond te roskammen, een grote sloeber van een zwarte mooie hond die nu met warme dagen het niet onder de markt heeft met zijn dikke vacht.

Ik ging van daaruit rustig verder en zocht het veldgedeelte op, niet echt veel maar wel een mooi veld, nu met al dat groene gewas, een graangewas, dat lustig mee wiegde op het ritme van de wind die niet echt meer verkoeling bracht maar wel mooi om zien.  Langs de twee zijden van deze fietsweg ligt dat veld met dezelfde beplanting, graan dus, en volledig groen, heerlijk, en ik ging gewoon verder die weg op, wat verderop kan je beslissen of je door het bos gaat, terug in de bewoonde wereld uitkomt ofwel de fietsstraat verder volgt tot waar ze  op de steenweg uit komt die een verbindingsbaan is tussen Leuven en Aarschot.  Ik besloot het gedeelte van het bos door te gaan, dat is niet echt ver te noemen, ik keek daar wat rond, ik zag dat er overal veel jonge bomen zijn aangeplant en dat een deel ervan het goed deed maar ook heel wat struiken en struikjes die geen groen blad dragen, jammer van die boompjes, die zullen nooit groot worden !  Hier werd moeite gedaan om wat vroeger bos was, ook weer terug in ere te herstellen, al lukt dat niet echt goed blijkbaar.  Ik zag ook dat daar een soort van lissen stonden tussenin, het is daar wel echt een vochtige plek en ik meen dat men daar beter een soort van poeltje zou van maken maar of dit nu beter is of niet, ik weet het niet.  Ik liet dus mijn gedachten de vrije loop en genoot tevens van wat schaduw, totdat ik weer aan de huizen kwam, ik keek daar even de straat in waar ze aan een aantal woningen bezig waren, ze gingen daar blijkbaar het dak erop leggen, of tenminste de bedekking zou er nu op mogen, er was een laagje erover gelegd maar wat het precies was weet ik niet zeker, zou daarvoor tot bij de nieuwe woningen moeten gaan.

Daar nam ik het kleine weggetje dat net breed genoeg is om met de fiets doorheen te rijden, ik doe het altijd te voet maar kijk meestal wel uit of er niemand van de tegenrichting komt, mekaar passeren is een hachelijke bedoening als je met de fiets bent !  Ik geraakte veilig aan de andere kant, van de steenweg dus en ik zag al dat het niet meer zo ver is.  Ja, hier parkeren vrachtwagens zich tussendoor op de parkeerplaatsen maar ook op de berm opzij van de rijbaan.  Nu staan er zelfs van die vrachtwagens die met de kermis verbonden zijn en dienen om materiaal te vervoeren.  Die vrachtwagens hinderen niet, ze blijven daar zo lang staan totdat alles weer wordt afgebroken en ze verder trekken, ik ben nog niet gaan zien wat er allemaal komt te staan maar ik vermoed dat er nog wel wagens kunnen bij komen ook in die buurt, we zien wel.  Terwijl ik dit alles zo wat overdacht, was ik al bij onze oprit aangekomen, een buurvrouw ging me voorbij met de kleinzoon, ze ging hem wegbrengen.  En ik ging naar binnen, had grote dorst, ging dadelijk naar de waterkruik toe en goot me een vol glas is, dat had ik echt wel nodig, ik zou nu aan mijn fruit gaan beginnen, het liep rond 16u aan en dat is het moment daarvoor.  

Mijn fruit bestond uit aardbeien in stukken gesneden onderin de coupe, daarop een bolletje ijs,

wat geschaafde donker chocolade en nog wat bresiliennenootjes erover en ik kon beginnen.  'k Had dan al mijn zonnepakje aangetrokken, dat hing klaar, ik had me even ingesmeerd en zou nu genieten in de zon, het was er heerlijk in, ik genoot echt waar en ik had ook mij op alles voorzien.  Ik dronk nog snel een halve liter water op en daarna weer eens omdraaien zodat ook die rug wel wat mee kreeg met die weldoende zonnestralen, want zo voelde het buiten aan, die wind was er echt niet te veel aan, ik genoot en bleef genieten, ook toen die coupe met aardbeien en wat ijs leeg was, ik had al een puzzelboekje gehaald en iets om te schrijven en nam het gemakkelijkste wat er was : een woordzoeker !  Je verstand moet even werken maar het verveelt niet zo snel, ik hoorde vogels fluiten, ik hoorde en zag de vliegtuigen over komen, een aantal trokken er strepen in de lucht maar het was genieten, en ik kreeg er maar niet genoeg van.  Rond 18u ging ik naar binnen om mijn eten klaar te maken, aardappelen koken en verder nog de zalmforel bakken, het smaakte en ik kon me daarna niet rustig in de zetel neerzetten, ik wou nog snel een douche nemen en iets anders aantrekken dan dat zonnepakje, en zo gebeurde dan ook.  Dat ik het nieuws van 19u niet haalde dat gaf echt niet want ik heb me daarna nog wat in de zetel gezet op het terras met een glaasje wijn erbij . . . een mooie afsluiter van de dag, iets later ben ik weer naar binnen gegaan toen ik vond dat mijn dag nu voor tv wel even kon verder gaan . . . om dan rond 23u eindelijk toch naar bed toe te trekken, het was mooi geweest op woensdag !!!