donderdag . . .

 

Een fijne donderdag wens ik iedereen toe, het is een dag van "samen voor Oekraïne" in de media allerhande.  Alle zenders doen hun best om samen geld op te halen langs 1212 voor Oekraïne.  Je hoort het dus vandaag de godganse dag, ook het trieste nieuws van de oorlog die daar woedt.  Als nu iedereen die bij machte is van te helpen, ook een handje toesteekt, figuurlijk of echt, dan zou alle leed wat kunnen verzacht worden, ik ben bang voor die kinderen die zo moeten opgroeien, het is niet niks allemaal !

Maar ook zelf in eigen land zijn er mensen die hulp nodig hebben, je hoort en leest het overal, mensen die ziek zijn geworden, mensen die niet meer naar huis terug kunnen, ik vind dit triest, het hoeft niet altijd door een oorlog te zijn, het kan ook gewoon in eigen land door ziekte, eender waarover het precies gaat, overal zijn er mensen die anderen nodig hebben en dan bloedt mijn hart, gewoon omdat ik niet steeds een handje kan toesteken.  Alleen moet ik nu zelf nog wel even aan mezelf denken, ik ben ook nog steeds niet meer de oude geworden nadat de echtgenoot is overleden.  soms dan denk ik zelf dat ik goed mijn plan kan trekken, maar dan van de andere kant zijn er weer dingen die je toch niet zelf kan verhelpen of waar je hulp bij nodig hebt . . . en dan denk je : eigenlijk heb ik het nog zo slecht niet, anderen zijn er veel erger aan toe !

Vandaag is het weer ook weeral echt grijs, een echt Belgisch weertje, maar we maken ons daar niet zoveel zorgen over, morgen kan het wel weer beter gaan, zo pep ik mezelf dan weer op als het even wat minder is, wanneer je de kans ertoe hebt moet je zelf zorgen dat je weer in orde bent en je terug wat beter voelt.  Alleen ga ik wel echt met het weer mee, zeker nu nog, ik ben nog steeds zo gevoelig voor allerlei dingen.  Zo stak er gisteren nog een kaart uit Nederland in de bus, ik schrok wel even, dacht zelf : toch geen slecht nieuws zeker over onze vrienden, neen, ze lieten weten dat ze aan me denken en bedankten ons nogmaals voor de mooie vakanties die we samen in Duitsland hebben meegemaakt . . . dat deed me veel deugd om te vernemen dat ze de verhaaltjes van Ivo zo fijn vonden.  Maar dat waren meestal geen verhaaltjes die verzonnen waren maar ze werden door ons meegemaakt, we staken vroeger ook wel bepaalde dingen in gang om er daarna soms zelf wel eens in te trappen, kent ge dat, al die dingen die soms gebeuren buiten je wil om.  Leuke anekdotes en andere zaken, ze waren er meestal ook wel en het waren goede dingen om mee boven te komen op een rustige avond en beginnen te vertellen.

Ach die triestige dagen gaan ook wel weer voorbij, ik kijk er echt naar uit, ik leef weer op wanneer het weer terug goed is, warmer zou ook wel mogen maar dat komt vermoedelijk nog wel, zon heb ik nodig, en dan komt weer alles goed, dan heb ik niks meer maar laat ook meestal mijn werk in huis wel even liggen zoals het liggen wil.  Dan doe ik eens iets niet zoals strijken en dergelijke, dat heb ik vorige week ook weer laten liggen en dat blijft daar maar voor mijn ogen spoken, zou ik daar best niet eerst aan beginnen, ga ik doen dus ook maar ik stel het nog een half uurtje uit, ik wil eerst de krant nog lezen, anders is dat straks ook nog niet gedaan wanneer ik tegen de avond aan weg moet.

Vandaag schieten er allerhande gedachten door mijn brein, van waar ze komen, ik weet het niet, ze spoken al de hele tijd door mijn gedachten, ik ben bang van al te veel veranderingen, er moet wel eens een houvast blijven willen mijn gedachten in rust willen gaan.  Ik zou ze te slapen leggen maar dat zal er weldra ook niet meer van komen.  Kregen we vorige dagen een bericht in de brievenbus dat ze hier aan de weg voor ons appartementsblog, werken gaan uitvoeren, afschrapen en weer een nieuwe bovenlaag leggen, om voorlopig dat lawaai wat te proberen te dempen.  Je hoort hier iedere keer wanneer er ietwat zwaarder verkeer over komt, dat slagen van de wielen die over de verschillende naden tussen de panelen van de bestrating rijdt, klappen van de bakken van lege vrachtwagens, maar ook van de volle en dat gedaver zal je wel ook voelen wanneer je dicht bij de baan ligt, wij wonen dat ietwat achterin en daar heb je al zoveel last van al het lawaai dat je slaapkamer naar binnen komt tijdens de nacht.
Dus als ik volgende week niet uitgeslapen zal zijn wanneer ik op sta, dan is dat daaraan te wijten, het zijn wel maar een paar dagen maar net in die dagen wil ik ook slapen natuurlijk, ze gaan dan ook werken van in de late avond tot in de vroege morgen, dus ja, wanneer krijg je dan weer rust, tegen dat je anders weer wakker wordt of dat je eens naar het toilet gaat in de morgen ?!   Slapen zal ik vermoedelijk wel doen, al blijf ik dat lawaai meestal wel horen als het in de late avonduren reeds is aangevangen.  En oordoppen hoor ik je dan zeggen, wel die gebruik ik nu dus al, gewoon omdat ik al zo een slechte slaper ben en bij ieder kikje wakker wordt !  Maar nadien zullen we wel allemaal tevreden zijn dat het weer gedaan is met breken.  Al zijn dit maar voorlopige oplossingen, er zit voor de toekomst ook nog een gans nieuwe baan aan te komen met veranderingen vanaf het rond punt in Rotselaar tot in Gelrode, tenminste dat dacht ik toch.  Nu gaan ze daar ook reeds het fietspad aanpakken en ook dat brengt overlast met zich mee maar al die scholieren die daarover rijden met de fiets mogen ook wat meer comfort hebben dan het smalle paadje dat ze nu hebben en wat echt niet meer van deze tijd is, het is dan nog een dubbel fietspad, al is er niet overal plaats voor twee fietsen of om mekaar te kruisen !

Hiermee sluit ik dit logje echt af, ik heb nu al een paar gedachten hier neergezet dus ja, als je weet dat je daar dan mee te maken krijgt dan weet je ook dat je daar tussendoor wel eens aan denkt en dan soms niet meer kan slapen, al spelen andere dingen van je gewone leven ook weer mee.  Zoals die batterij van je keukenweegschaal, hebben ze die in het warenhuis, geen idee, we kunnen altijd eens gaan kijken ?!  En zo blijf je maar doorgaan . . .!

Nog een fijne dag wens ik iedereen toe en voor straks, wens ik iedereen nog een fijne nachtrust toe ook, slaap de slaap die je verdient, meer kan ik niet zeggen . . . groetjes.