Woensdag . . . en wat stormwind . . .

 

Een winderige dag, het belooft niet echt veel goeds, ik zie ook dat de stenen buiten nat zijn en dat is zeker niet goed, dat wil zeggen dat het eigenlijk geen weer is om een hond door te jagen . . . en ik die wou gaan winkelen in de voormiddag ?!

Maar dat het nu niet goed eruit ziet buiten wil niet zeggen dat het straks niet beter kan worden, we zien wel, er is niets dat dringend is maar ook de voorbije dagen lijken me niet veel beter te worden.  Een kwakkelweek lijkt het me wel met het weer en ja, we moeten er doorheen zoals het is, veel beterschap moeten we niet zo dadelijk verwachten.  Al heb ik liever droog weer en wat zon of zelfs nog wat vriezen, het mag allemaal, tenslotte zijn we nog maar februari.

Dat wil zeggen dat ik hier nu reeds een jaar woon en dat het een zwaar jaar was, op alle gebied, denk maar eens wat er allemaal niet reeds is veranderd in de prijzen van de energie, je zou van minder beginnen wenen.  En dan nog altijd met corona af rekenen, al is het hier en daar wel wat aan het beteren maar gedaan is nog wat anders, gaan we daar ooit echt nog wel vanaf geraken ?!  Allemaal vragen en zo lang die er blijven komen is het nog niet echt aan het beteren al is de toestand reeds wat verbeterd in de laatste tijd.  Ik zag in die tijd de toestand van de echtgenoot steeds maar verergeren en moest onze reis annuleren, het is heel veel wat er in een mensenleven kan gebeuren, maar nu achteraf bekeken is het net of alles is in dit laatste jaar zowat bijeen gekomen, een paar sterfgevallen, mensen die ons lief zijn en die zwaar hadden te lijden onder ziektes waar een lange tijd van behandelen mee gemoeid is, iedereen heeft er wel zijn deel van gehad van de mensen die we kennen.  Anderen hebben dan weer hun echtgenoot verloren, net zoals ikzelf dan ook, het is geen echt goed jaar geweest al was het in het begin toen we hier woonden echt wel mooi weer, waar we toen ten volle hebben van genoten, gelukkig maar, dat kunnen ze ons toch al niet meer afnemen.  Hoe vaak zijn die woorden reeds gezegd geweest, je zegt het dan ook vaak omdat het goed is geweest en je er met welbehagen op terug kijkt, het neemt niet weg dat het voorbij is.

Het leven is voor iedereen zwaar geweest, eender wat je deed of wat je nog zal doen ook, je kan het noodlot nooit ontlopen, ach, en zwaar was het ook voor mensen die in die overstroming zaten in het Waals gedeelte van ons landje, voor hetzelfde geld hadden wij dit kunnen meemaken en was er ook geen ontsnappen aan.  Medelijden helpt die mensen ook niet vooruit en tot nu toe is er nog maar weinig gedaan voor hen, ze hebben het nog steeds heel moeilijk om rond te komen en om een ietwat degelijk verblijf te kunnen onderhouden, ze zijn toen hun hele hebben en houden verloren, jammer maar helaas.  Zo zie je maar dat wij daar gelukkig nog vrij goed zijn onderuit gekomen, wij hadden hier plaatsen waar het water ook veel hoger stond dan normaal en huizen die zijn onder gelopen, ik weet er heel wat die er last van hadden maar die je nooit hebt horen klagen . . . dat zijn de sterken onder ons en ook zij hebben zich er doorheen geslagen, met vereende krachten van al wie een handje kwam toesteken.  Voor velen was het voorbije jaar dan ook een rampjaar maar ook daar wordt wel hier en daar aan verholpen, of proberen ze dat toch, alle beetjes helpen !

Mooie beelden kregen we ook tussendoor wel te zien maar ja, wat ben je met mooie beelden als je alle goed bent kwijt gespeeld, dan zie je dat door een andere bril en het helpt je niet echt vooruit.  Je wil doen wat je moet doen om zelf recht te blijven en je werkt je te pletter maar veel helpen doet het echt niet, want tegen die waterellende was echt niet veel te doen, we hebben het allemaal maar al te goed gezien.  Diegenen die ons land besturen hielden hun voeten droog en legden alles uit wat ze eraan wilden zien veranderen voor de toekomst, maar is er ooit veel voor gedaan ?!  Ik weet het zo niet, ik wil niet tegen anderen hun schenen stampen maar ik meen dat er veel te weinig werd voor gedaan van hogerhand.  Ook hier in eigen land zijn er mensen die niet rond komen met wat ze van de staat krijgen, ook de hulp die ze vermoedelijk hebben gekregen schiet schromelijk te kort . . . maar wat doe je er zelf aan ?!

Al die woorden zijn gewoon woorden in de wind, ook die van mij, ik geef het toe, zelf heb ik er ook eigenlijk weinig tegen gedaan, ik had andere zorgen aan mijn hoofd.  Het was niet echt een mooi jaar, al waren er wel mooie momenten en die heb ik steeds gekoesterd.  Ik kijk er vaak nog met welbehagen naar terug, ik bekijk de beelden die werden gemaakt van de echtgenoot in de laatste jaren van zijn leven.  Ze staan op een stick die hier voor mijn neus nog ligt, ik heb er een groot deel van verzameld, het zijn er echt wel heel veel, ik wil ze nog eens tonen aan al wie de afbeeldingen graag ziet, alleen hou ik ze eerder voor mezelf, het zijn beelden waar mooie herinneringen aan vast hangen, het doet deugd om ze nog eens terug te zien . . . maar niet nu, ik heb wel even geleefd in het verleden toen ik ze allemaal bij mekaar heb gezocht.  Het is mooi geweest maar nu moeten we verder.

Inderdaad, net vandaag kreeg ik het bericht binnen van wat er in de komende maand van de rekening zal gaan voor energie in het algemeen, gas en elektriciteit eigenlijk, het valt al bij al nog mee.  Alleen moeten we dan ook nog hopen op een mooie zomer, niet zo een zomer zoals vorig jaar met veel slecht weer, die hadden we nog niet gehad.  Iets beter dan vorig jaar mag het wel zijn en ook liefst geen zondvloed, ach wat al die regen die we nu weer krijgen, al niet kan doen voor het humeur van een mens.  Je leeft zonder het te willen toch mee met de natuur, je regelt er je hele leven naar, zo is het toch meestal.  Want als het regent ga je niet naar buiten als je dat niet moet.

Dat doet me eraan denken dat er ook net vandaag nog een blauwe zak moet worden buiten gezet tegen morgenvroeg, dan worden ze opgehaald.  En dan tegelijk hopen dat ze niet gaan vliegen, want die blauwe zakken zijn niet zo gevuld als een afvalcontainer, is het groot of is het klein, ze gaan vrij snel vliegen met wat wind.

Genoeg over dat slechte weer, gisteren heb ik er toch nog wat van genoten ook, heb een wandeling gemaakt omdat ik dacht dat ik ergens een brievenbus had zien hangen, ik wou die dadelijk ook terug vinden en ja hoor, ik zag ze daar en stak er mijn papieren in, ze waren samen geniet en ik had alles mooi ingevuld, of moest ik daar nu nog het ene of andere nummer op invullen ook, geen idee, ik hoop maar dat ze op de juiste plek terecht komen !

Nog een heel fijne dag wens ik iedereen toe, al weet ik niet of ik deze namiddag zal buiten komen, al is het regenen hier nu wel even opgehouden, straks kan het er weer anders uit zien !