donderdag . . .

 

Gisteren regen en wind . . . vandaag wind en wat regen, ik hoop alleen dat het niet te lelijk doet met die wind want ik voel het in mij, het was dan gisteren ook volle maan dacht ik dan en ja, al die elementen samen vormen geen goed geheel.  Meestal is het weer rond de volle maan wat ontregeld, al is dat niet altijd zo maar alle elementen samen vormen geen goede mix, laat het ons daarop houden.  En oh ja, die thee hierboven, die zie ik wel zitten maar dan wil in de namiddag wanneer ik tussendoor een pauze neem !  Een fijne dag binnen wens ik iedereen toe en hou het veilig en gezond, in de hoop dat we dit niet zoveel meer hoeven te zeggen als de coronaregels wat zouden milderen in de komende dagen . . . !

Gisteren heb ik wat kledij van de echtgenoot opgeruimd en in dozen gedaan, ook dat moet gedaan worden en uiteindelijk is het vandaag al een maand nadat hij overleden is.  Het voelt nog altijd raar aan, ik zie zijn kledij dan hangen in de kasten, zijn nieuwe broeken die we in de zomer nog aankochten maar die hij al niet meer heeft gedragen, och, ze kunnen nog wel voor anderen dienstig zijn.  Ik pak het goede met het slechte samen in zodanig dat ze alles moeten nemen willen ze er nog wat aan hebben ook waar het ook terecht komt.  Dan zit ik nog met vestjes die zo goed als nieuw in de kast hangen, ze zijn heel zeker nog nooit gewassen, hij droeg het dan ook niet zo vaak en als hij met de wagen op pad was dan was het zijn geliefde blauwe fleece die hij telkens overaan trok, ook al was dat niet altijd nodig.

Een aantal van zijn kledij is dus reeds ingepakt maar dan blijven nog die kostuums hier hangen samen met die nieuwe broeken en alle andere broeken die hij de laatste tijd droeg.  Hemden en pullovers had hij genoeg, twee dozen ermee gevuld met ook nog kledij die hij droeg in het rusthuis en in het ziekenhuis, alles gaat mee weg en alles moeten ze nemen zoals het komt.  Ook een aantal riemen, nieuwe en minder nieuwe, lederen en niet leder, ook in een bepaald soort weefsel dat elastisch is en dat hij steeds graag had . . . want dat gaf al snel wat mee wanneer je bepaalde bewegingen moest doen, hij hield er niet van dat zijn broeken vast aan zijn lichaam zaten, ze moesten eerder losjes zijn, zo ook zijn riemen dus.  Zo had ik er al bretellen voor gekocht, een stel om te dragen en eentje in reserve toen hij naar het rusthuis zou moeten gaan, wat toen nog niet zo dadelijk aan de orde was, allemaal in de zomer van vorig jaar, een slechte zomer ten opzichte van alle voorgaanden.

Toen heb ik op een bepaald moment, het was net na de zomersolden, toen ik in een bepaalde winkel was waar ik al eens wat degelijk voor mezelf kan vinden, toen kocht ik er daar al snel een viertal, misschien nog wel meer, ik heb ze tussendoor wel eens gedragen maar die echt mooie warme, of hete dagen zoals de jaren voordien, die hebben we niet meer gehad.  Meer regen en bewolkt en soms ook wel eens wat mooi weer, zoals we in het voorjaar van 2021 hadden, we hebben heel vaak samen van het zonnetje genoten terwijl we in onze stoelen op het terras zaten, ofwel zoals ik me posteerde met mijn rug naar de zon toe, als ik de krant aan het lezen was of op een luie zondag terwijl ik de puzzelpagina's te lijf ging met een stylo !

Al die dingen kunnen nu niet meer en dat brengt dat opruimen van de kledij ook met zich mee.  Ik hoop maar dat we daar komende zaterdag ook nog eens over nadenken.  De laatste dagen heb ik niet echt veel volk over de vloer gehad, het moet ook niet, ik heb het graag rustig maar zo stil zoals het nu is . . . ik hoor nog steeds zijn stem tussendoor, ik kijk nog steeds naar zijn plaats in de zetel, ik steek een paar lichtjes aan bij zijn grote foto die op het tafeltje staat, hij heeft nog steeds een prominente plaats in mijn leven en in de living.  Dat doet me er net aan denken dat ik ook nog wat anders pullen in zijn nachtkastjes heb liggen die misschien bruikbaar zijn voor anderen, toch eerst eens vragen aan de dochters, we zien wel wat ze zeggen.

En zo gaat een heel leven op korte tijd weer aan je voorbij, een geluk dat we er met plezier op terug kunnen kijken, dat we herinneringen kunnen ophalen, dat we nog kunnen nagenieten van wat is geweest allemaal, dat het niet allemaal kommer en kwel is geweest.  Een mijlpaal was zijn overlijden wel in ons leven, het heeft de gang van zaken wat veranderd, we hebben ons moeten aanpassen, ik heb me het meeste moeten aanpassen, maar ook lukt dat wel, al is het niet eenvoudig, er komt zoveel bij kijken en ik weet niet wat er nog naar boven kan komen wanneer we met de bezittingen bezig zijn bij de notaris.  Ik hoop maar dat alles goed geregeld was zoals we het steeds voor ons hadden . . . het blijft steeds nog een vraag waarop we het antwoord pas volgende maand zullen krijgen.

En nu ga ik straks iets lekkers voor me klaar maken, ik heb nog sla staan en die moet ook verbruikt worden, scampi staan er op het menu, ze steken nu al lang genoeg in de diepvries, nu moeten ze eraan geloven.  Waarom niet nu opeten, moet dat op een zondag zijn, neen toch, als het smaakt en je voelt je goed wanneer je van zoiets kan genieten, wel dan hoef je niet meer te twijfelen : doen zou ik zeggen !

Ondertussen is onze dag ook weeral zo goed als voorbij, ik wens je nog een heel fijne avond toe, al blijft het nu toch wel wat langer klaar dan het eerder was, ook is het 's morgens reeds vroeger klaar, al was dat in de voorbije dagen niet zo wegens dat regenweer en de wind erbij.