Zaterdag . . .

 

Vandaag nemen we afscheid van mijn echtgenoot, voorgoed deze keer, we zullen misschien later mekaar hierboven wel weer eens ontmoeten maar het kan ook nog een tijdje duren, dat weet je immers nooit vooraf.

Daarom zet ik hier geen lange teksten zoals ik meestal wel doe maar een kort woordje om jullie te laten weten waar ik in de voorbije week mee bezig was : met het regelen van zijn afscheid van deze wereld, al zal zijn ziel nu wel weg zijn naar betere oorden.  Ik hoop dat je daar geen pijn mag hebben en dat je daar je draai zal vinden bij je vrienden Alex, Henri en Roger, jullie waren met vijf steeds op stap, meestal met de fiets, naar hier en naar daar maar ondertussen is die groep reeds goed uitgedund.  Er blijven de weduwen wel over en nog één koppel dat voltallig is maar ook met problemen kampt wegens de gezondheid.

Een fijne dag wens ik iedereen nog toe en op hoop van zegen voor de volgende weken, die zullen nog wel zwaar genoeg zijn om alles geregeld te krijgen maar we gaan door zo lang we kunnen.