Zaterdag . . . een fijn weekend iedereen !!!

 

Het is misschien voorbarig dat ik dit hierboven zet maar ik vond het zo een mooi plaatje dat erbij hoort en de zon zien we toch wel allemaal even graag, denk ik dan weer . . .  Maar zon zullen we deze dagen niet zoveel meer zien blijkbaar en het is nog vrij lang eer de lente ook haar intrede doet, het is nog maar pas in vorig jaar winter geworden !

Maar hadden jullie ook zo een bedrukkende week zoals ik zelf heb meegemaakt, alles zat zowat tegen, zelf heb ik op donderdag ook een waterlek gevonden in de badkamer en heb net weer wat berichten naar hier en daar gestuurd om dat aan te geven.  Ik weet niet precies wie dat zal herstellen maar dat is vermoedelijk voor de bouwfirma of wie ze daar dan ook voor sturen.  Ik weet echt niet hoe dit in zijn werk gaat allemaal maar ja, als het over verzekeringen gaat dan weet ik vaak wel mijn weg die ik moet volgen, ik heb ook in een verzekeringsbedrijf gewerkt dat nu samen gaat met KBC en dat is misschien wel een voordeel.

Toch voor even laat de zon zich hier nu zien maar het is dan ook nog maar vrijdag wanneer ik dit hier neerzet, het is nog geen zaterdag en ik dacht dat de voorspellingen er niet zo rooskleurig uit zagen voor vandaag !

Toen ik mijn wedervaren vertelde hier tegen onze dochter en schoonzoon toen zeiden zij ook dadelijk dat ze weer nog wat verder konden doen met . . . een poging tot inbraak.  Reeds de tweede keer op net dezelfde plaats, in hoop dat ze toch wel eens zouden binnen geraken of wat was het deze keer.  Het was wel net hetzelfde gebeuren in de omgeving en net datzelfde gevoel als toen we de vorige keer wakker werden en zagen wat ze hadden gedaan aan hun veranda die achteraan is bij gezet, al een aantal jaren geleden . . . en die ze maar niet willen gerust laten, ze denken dan waarschijnlijk dat die snel te kraken valt, maar dat is zonder de waard gerekend, het is toch wel raar dat het steeds in dezelfde omstandigheden gebeurd is !

We konden dus mekaar wat troosten als het daarover gaat, maar weer kan ik de slaap niet vatten als ik toch rustig slapen ga.  Ik ben maar weer eens opgestaan, beelden spookten door mijn hoofd, niet door de poging tot inbraak maar wel van de echtgenoot.  Nu dat ik hem daar zo steeds zie zitten in die rolstoel en met alles wat daaromheen hangt, wel dat stemt me wat ongerust, heel veel ongerustheid sluipt nu binnen bij mij, wat eerder een licht gevoel was, is nu verstevigd en zit verankerd in mijn brein.  

Waar ik het dan over heb, de echtgenoot evolueert niet naar de goede richting, ik hoopte op wat meer rust voor hem en dus ook voor mezelf maar dat mag blijkbaar niet zijn.  Hij wil nog steeds niet veel eten, kan bijna niet meer slikken, is het doordat hij zo gewrongen heeft gezeten tijdens zijn overbrenging of wat is het, ik weet het niet, het is eerder een wrak aan het worden van zichzelf, zo heb ik hem nooit gezien zoals hij er nu uit ziet, een vaal gelaat, niet willen eten of drinken en zich meestal dan ook snel verslikken wegens die slechte houding, ach, het is net of hij niet meer wil leven, net wat ik vroeger zag bij mijn moeder, het is niet echt fraai.  Maar het is steeds mijn lieve maat gebleven en ik probeer door te bijten, al komen er de laatste dagen wel meerdere keren de waterlanders naar boven.

Wat er ook een slechte invloed heeft op mijn gemoed is dat er nu ineens wel heel veel kledij weer opduikt van de echtgenoot, een pyjama hier en die pyjamabroeken allerhande die we steeds misten, ze zijn terug gevonden, volgens wat ik zie in zijn kast.  Er is ook nog een pyjama bij die ik niet echt herken maar die ligt daar en ik neem hem in beslag, ik doe net of ik gek ben en zet zijn naam er maar in.  Doen zoals anderen die ze mee gapten, het is niet mijn normale manier van doen, maar wie veel kwijt speelt hoopt dat er wat terug komt, als dan alles begint terug te komen, wat denk je dan van al wie daar werkzaam is waar hij voordien was, dat er veel rotte appels tussen zitten of dat de mensen hun werk niet deden, ik had er eerst wel vertrouwen in maar nu echt niet meer.  Ze hebben me zo gekwetst door te doen alsof ze hun best deden, wat de meesten dus wel deden maar die ene rotte appel kan het voor de anderen verknoeien.

Veel positief nieuws had ik dus weer niet te vertellen maar als het er is dan wil ik dat ook wel zeggen, ik had wel een goede babbel met de mensen die de echtgenoot tussendoor verzorgen, het is mooi om te zien hoe ze met hem zijn begaan.  Toen ik er was dan bleek hij na een tijdje weer uitgeput te zijn door zich te moeten weren tegen al zijn demonen, hij viel zo goed als in slaap en ik heb hem dan ook naar de living gebracht voordat ik ben opgestapt naar het station toe.  Het was nog vroeg genoeg maar beter laat dan nooit, zo ben ik ook nog wat buiten geweest.  

Nadien dan weer de bus naar huis toe genomen, en waar ik steeds van de bus stap, heb ik nog wel een stukje te gaan tot aan onze woning maar ik ga dan meestal nog iets verder door ook zodat ik uiteindelijk weer een wandeling heb gemaakt.  De zon scheen dan ook zo uitnodigend maar wanneer het dan tegen 16 u aan loopt dan is de warmte verdwenen, al had ik wel 22° binnen op de thermometer en ik heb de temperatuur wel lager ingesteld, dus de zon heeft weer haar werk gedaan, ook al is het dan nog winter.

Ik wens jullie nog een fijn weekend toe en maak er ook een mooi weekend van, al zal het weer buiten niet mee willen maar vergeet niet te genieten van de tijd die er nu nog is om rustig verder te doen.