Dinsdag . . . en ook goed nieuws !!!
Het zijn weer de gewone dagen die nu voorbij komen, dagen dat ik gewoon alleen zit en niks speciaal om handen heb, maar dan zoek ik wel iets om me mee bezig te houden . . . al is dat echt niet hoe het ook in de werkelijkheid gebeuren zal . . . ! Als je weet dat ik ook regelmatig op bezoek ga bij de echtgenoot en ook zijn was doe, behalve de handdoeken en washandjes, die gebruik ik van de instelling zelf en die worden daar dan ook gewassen. Maar de strijk volgt dan nog, ook nog alles eens nakijken en dergelijke en je weet het maar al te goed, daar blijft werk aan . . . het is niet in één-twee-drie gedaan ! Geen nood, ik sla me er wel doorheen, ik moet, er is gewoon geen andere keuze en de ene keer gaat het al beter en sneller dan de andere keer !
Ik was nog wat vergeten te vertellen van de vorige dagen, ook op zaterdag, jazeker, ik ben niet verkeerd, toen waren ze hier om de leilindes te snoeien, eigenlijk maar wat bijwerken want zoveel komt van die jonge planten nog niet af. Ze staan maar amper een jaar en daar kan je dan nog geen grote scheuten op verwachten, maar ze staan wel mooi, ik heb ze dan ook niet zien planten maar vermoedelijk zijn daar toch wel een aantal bij die met kluit werden geplant en dat geeft ze voorsprong. Ik hoorde steeds maar een gezoem rondom het gebouw maar je weet nooit zeker van waar dat allemaal komt, ook vandaag hoor ik nog wel wat maar ik heb gezien dat er vooraan nog een wagen staat die werken uitvoert en ik denk dat ze aan de verlichting en de afscherming van de inrit bezig zijn, ik ben niet zeker want van hier binnen kan ik dat niet echt zien wat er gaande is, wel zien dat er een wagen staat maar dat is het dan ook zowat.
Ik zag tussendoor ook wel eens de pauw hier nog verblijven, al is het niet meer dagelijks, ik vermoed dat hij ook wel zal opgesloten zitten om het wat warmer te hebben want in deze frisse dagen is het geen pretje wanneer je in de boom zit daar boven en de wind in je pluimen voelt, zeker niet voor zulke grote vogel ! Want dat is toch ook, al verblijft hij vaak in de hoogte, hij zit ook wel tegen de grond en heel vaak geniet hij daar van de warmte en de droge plekken hier kent hij ook al wel, onze mooie vogel die ons leven wat opfleurt met zijn mooie pluimstaart, al is die pluimstaart nog steeds niet volledig terug gekomen, hij groeit nog in de hoop van in het voorjaar weer te kunnen pronken ! En gans de zomer door ons te verwelkomen, een bezoekje brengen op het terras, een souveniertje achter laten van tijd tot tijd maar als hij zijn wandeling door ons gras maakt en tussendoor wat zaadjes mee pikt hier en daar, wel daar heeft geen mens iets tegen, het is een mooie buur die braaf zijn ding doet en weer weg gaat of vliegt, want ja, dat kan hij heel zeker ook wel ! Buren vragen dat vaak wel eens maar ja, hij doet nergens wat kwaad, voor zover ik dat weet tenminste, en is overal welkom, zijn roep hoor je al van verre en je blijft in de zomermaanden ook echt wel lang zijn geroep horen, je kan er niet naast kijken maar bekend hier in de buurt is hij vast en zeker wel. En iedereen is er even lief voor, ook ikzelf zorg steeds dat hij gerust wordt gelaten als hij hier zit, ik wil niet dat ze erop jagen, dat is niet fijn voor hem en ook niet voor ons . . . en daarbij is het een mooi figuur om op de gevoelige plaat vast te leggen, zoals ze vroeger zeiden !
Hier ga ik vandaag afsluiten, eens terug kijken naar wat was en wat hopelijk in de vroege lente terug zal komen, ik kijk al uit naar de mooie groene omgeving die we hier dan hebben, het is rustgevend en ik prijs me rijk dat ik deze beslissing heb genomen om dit appartement aan te kopen, het was mijn ding van het eerste moment maar de echtgenoot had zich er voordien nogal tegen verzet, ik vond het mooi en fijn gelegen en hij vond het te duur, ja ik weet het, het was niet goedkoop maar als het naar je zin is dan speelt dat toch voor een groot deel mee en ja, ik ben blij om hier te wonen, al hebben we nog niet echt veel geluk ermee gehad maar ja, dat zijn kinderziektes denk ik dan maar !
Plots kreeg ik op maandagmiddag nog een telefoon en meestal is dat met minder goed nieuws. Ik nam wat met tegenzin op en hoorde in de telefoon nogal veel lawaai in de achtergrond, wat scheelde er toch, toen een lieve stem me zei dat er een kamer was vrij gekomen in het rusthuis van Ivo zijn keuze, ik was al blij maar tegelijk voelde ik ook wat verdriet omdat er toch steeds iemand moet weg gaan . . . wil er een kamer vrij komen. Jammer voor die persoon maar het is nu eenmaal zo, hij zat daar al zo lang op te wachten en eindelijk was het dan zover. Ze wisten nog niet hoe snel alles zou klaar geraken omdat die kamers dan telkens weer worden geschilderd en nog andere dingen vernieuwd en helemaal, van vloer tot plafond, proper gemaakt. Zodat de nieuwe bewoner er zich veilig kan in nestelen en zo zijn leven verder leiden. Alleen zaten we nu wel met het probleem van die rolstoel die hij voor hem nodig heeft, die is van het rusthuis waar hij nu verblijft, wat er nu kan of niet kan weet ik ook niet en zou echt niet weten hoe ik daaraan moet beginnen om een rolstoel te kunnen lenen of huren. Die moet dan ook aangepast zijn aan zijn toestand en zijn grootte en gewicht en dergelijke . . . en daar heb ik op dit moment ook geen idee van hoeveel dat allemaal bedraagt. Dat is iets wat je ziet dat hij vermagerd is maar hoeveel is dat wat eraf is gegaan, weegt hij nog 70 of is het eerder nog wat minder, ik heb er gewoon geen flauw idee van maar ik meen wel dat dit wel op andere plekken kan geweten zijn en daar ga ik nu echt niet weer naar bellen om dat te weten te komen, willen ze het dan aan mij nog zeggen ook ?! Misschien kan de huisarts raad geven, ik weet het niet, maar die zijn toch ook op de hoogte van een aantal dingen die hem aanbelangen. Wat moet ik daar nu weer mee doen, ze zadelen dan een mens ook met zoveel op, net of je weet zo maar uit je duim te zuigen wat je nu moet doen daarmee, raar vind ik dit deze keer wel. Maar in ieder geval zal in deze week nog of toch zeker de volgende week, zijn wens in vervulling gaan wanneer de vernieuwingswerken achter de rug zijn en alles klaar is om hem op te nemen. Eindelijk krijgt hij wat hij steeds voor ogen had . . . maar zelf is hij nu niet meer in staat om dat alles te doen wat hij steeds dacht in een rusthuis te mogen doen. Het leven is niet altijd wat wij ervan verwachten maar als dan uiteindelijk toch nog alles goed komt dan hoop ik dat hij hier zijn van zijn welverdiende rust kan genieten.
Ik moet hier volledigheidshalve nog aan toe voegen dat ook in het rusthuis waar hij momenteel verblijft, hij ook terug wat rustiger is geworden, het heeft meer dan anderhalve week geduurd eer hij zijn draai er wat vond en nu slaapt hij meer dan anders om die schade weer in te halen. Ook eten doet hij vrij goed, het zal er ook al vanaf hangen wat hij te eten krijgt natuurlijk maar toch, er zich vordering in en dat hoor ik wel graag vertellen. De mensen zijn daar ook begaan met hem en ik hoop maar dat hij hier ook weer zijn draai zal vinden, al zal het wel enkele dagen kunnen duren maar toch, we leven op hoop !
Nog een heel fijne dag wens ik iedereen toe en geniet wanneer de kans daartoe is, maak er ook een mooie dag van, misschien komt de zon er wel doorheen ?!
Reacties
Een reactie posten