woensdag . . . en een wandeling . . .

Allemaal een heel fijne woensdag toegewenst, voor ons is het D-day vandaag, wij krijgen onze vaccinatie maar daar wou ik liever niet te veel woorden aan vuil maken.  Ik deed gisteren immers ook een kleine wandeling en alles leek zo groen te worden dat het begon pijn te doen aan mijn ogen, al was dat ook wel een beetje van de zon.  Maar toch had ik ook mijn zonnebril opgezet en die kwam weer goed van pas zoals altijd, dan kan ik toch weer wat beter mijn ogen open houden want ik heb graag zon maar kan ze moeilijk verdragen aan mijn ogen . . . !

'k Had gezien dat naast ons op dat grondstuk ook werken waren geweest en dat de grond daar omgewoeld was, daarom vertrok ik langs deze weg, ik was dus vertrokken langs de andere kant dan normaal en wou dat hier ook eens zien.  Het was langs een fietsweg dat ik dus ging, langsheen de Losting waarnaast die knotwilgen staan, aan de overkant van de beek ligt het industrieterrein van Rotselaar.

Ik zocht en vond ook nog enkele bloemen onderweg, 'k had op meer gehoopt maar ook dit volstond voor mijn camera, al zie je hier beelden gemaakt toen de zon niet meer van harte scheen en zich had verstopt achter de wolken, was ik weer niet veel met die zonnebril !

Speenkruid kwam ik tegen langs de beek en ook aan de overkant van de weg, waar struikgewas stond, daar groeide het op sommige plekken echt welig.

Een dikke hommel had zich te rusten gezet op een pissebloem, ze genoot nog na van de honing is zeker te vinden is in deze bloem, de bloemen bloeien vroeg maar ze zijn mooi geel.

Wat verderop ook nog wat speenkruid langsheen de baan zelf, ik wist echter niet goed waar ik zou uit komen en ik besloot het veilige voor het onveilige te nemen en toch maar naar de wijk te gaan waar ik eerder ook al had rond gewandeld.  Ik kende daar de weg niet zo goed maar zou wel een weg terug naar huis toe vinden.

En dit fenomeen ken je waarschijnlijk ook wel, deze "bol" die zich had gevormd op een boom, de maretak.  Hier zie je die niet zoveel maar op bepaalde andere plekken komen die ook heel vaak voor.

Een tortel op een treurboom trok mijn aandacht, omdat die er zo gewoon boven op die tak zat en afstak tegen de blauwe lucht, ik had te lang gewacht om een beeld te schieten maar teruggaan zat er niet in, ik had immers iemand gezien die ik kende en die voor mij uit ging, ik wou hem in halen maar dat lukte me niet zo goed omdat hij ineens een andere afslag nam dan ik normaal deed.

Dit is de wandelaar, ik herken hem aan zijn gang alleen al, ook al ben ik niet zeker dat hij het is, hier was ik 100% zeker van toen ik dit beeld schoot !  Hij had mij nog niet gezien maar de eerstvolgende keer dat hij zich omdraait dan steek ik mijn ene hand in de lucht zodat hij niet meer naast mij kan kijken !

Dat hij mijn wuivende hand had gezien hoef ik zeker niet te zeggen, we zijn samen verder gegaan, hij voelde zijn ingewanden werken en wou niet langer meer wandelen want dat zou wel eens een voorbode kunnen zijn dat hij het toilet moet opzoeken, hij was blij dat ik voorstelde om samen naar huis toe te gaan !