donderdag en ook einde van het jaar 2020 !

'k Weet niet of jullie het beseffen maar het jaar is zo goed als ten einde, vandaag is de laatste dag en zo te zien is het eerder een druilerige dag.  Ik had het liever gezien dat het een zonnige maar koude dag was geweest, dat zou meer deugd doen aan iedereen.  Zeker nu dat we afscheid nemen van het jaar 2020, het coronajaar zullen we het maar noemen, het is genoeg geweest, we willen beter en zullen er ons ook voor inspannen zodat we een nieuw jaar tegemoet kunnen zien met mooie en nieuw vooruitzichten . . . voor iedereen !

Tot daar mijn goede voornemens, wat gaan we deze dagen nog uitrichten ?!  Niet zoveel eigenlijk want iedereen is zowat in feeststemming al is het meestal wat in mineur omdat er nog steeds die corona heerst en dat we dat beest nog moeten verslaan eer het weer wat beter zal gaan.  Maar dat weet iedereen ondertussen ook wel al lang.

Wij zijn nu dus nog bezig met onze verlichting in het nieuwe appartement en ook nog om het geschilderd te krijgen.  Overal waar we een schilder in zagen hebben we opgezocht en gebeld maar nergens is er nog ruimte om onze eigen woning geschilderd te krijgen.  Nu hebben we nog wel een paar ijzers in het vuur liggen maar die laten we liggen waar ze zijn en hebben onze hoop gesteld op iemand die we gisteren hebben gebeld.  Dat leek me dan ook de goede zet te zijn geweest en die beet blijkbaar zo goed als toe.  Vandaag moeten we nog een paar papieren in de bus gaan steken bij de schilder zodat die weet waarover het gaat en wat er moet gedaan worden.  Dan nog de prijs vernemen, vermoedelijk want zeker zijn ze nooit, we kunnen wel volgende dagen nog eens gaan kijken in de woning zelf om de toestand in te schatten en daar na mag die schilder prijs maken, als ze dan binnen de perken blijft en het kan regelen tegen einde januari, wat we nu eerst nog moeten weten, dan happen we toe, dan zijn we gered.  

En weet ge ook waarom we dat zo zien, wel dan kunnen we in februari verhuizen, als dat dan al lukt want ik zie hier in onze omgeving zoveel verhuiswagens staan in de laatste maanden dat je het niet voor mogelijk houdt.  Hier rechtover ons zien we in het appartementsblok verschillende appartementen die op dit moment leeg staan, ze geraken niet eens meer gevuld dit jaar !  We weten zeker 3 appartementen die nu vrij staan en dat langs de achterkant alleen al, de rest ligt tegen een andere baan aan en daar hebben we dus van hieruit geen zicht op.  Ook bij ons waren er weer mensen die eruit gingen, ook een koppel dat nu spullen naar binnen bracht, er zullen er altijd zijn die hier weg gaan en ook anderen die komen.
Het gaat er ons alleen om dat we geen huishuur zouden moeten betalen als we einde februari hier weg zijn, dat is reeds vooruit betaald en we moeten rond half januari weten of we langer blijven of niet, dus niet als het enigszins anders kan.

Dan zal ik het er maar moeten bij nemen zeker dat onze vaatwasser er nog steeds niet staat, het gaat een hele opgave worden om steeds weer alles af te wassen maar dat lukt ons ook wel.  Alleen brengt het wat meer werk met zich mee wat we nu zeker en vast goed kunnen missen.

Gisteren hebben we gemerkt dat ons weerstationnetje niet goed meer werkt zoals voorheen.  De echtgenoot heeft de batterijen vervangen en nu valt er een deel van de led weg die de buitentemperatuur aan geeft.  Ik had al lang gedacht om er een andere aan te schaffen maar ja, ik stelde het steeds maar uit want ik dacht dat dit beter wordt gedaan nadat we verhuisd zijn, dus nog zoiets wat we wel willen in orde zetten, al is het deze keer een nieuwe aanschaffen geblazen.  Voorlopig doen we verder met wat we hebben maar het is niet echt mooi meer om het te zien functioneren met gedeeltelijke leds.

En och, we horen nu net dat het buien kan geven, waar zelfs wat sneeuw zou kunnen tussen zitten, warm is het niet, dat voel je maar al te goed, eindelijk heeft mijn ventje dat ook in de mot, nu trekt hij tenminste zijn oude mantel weer terug aan.  Och die is al zo vaak gewassen en gedroogd dat ik het zelf niet meer weet hoe vaak die weer zuiver werd gemaakt.  Het was in die tijd geen goedkope maar hij nam steeds weer die om aan te trekken, wat een goed teken is, dan wil dat zeggen dat hij die graag draagt.  Ja, ook een man heeft zo zijn favoriete kledij en die trekt hij steeds weer terug aan.  Al weet hij nu ook niet meer zo goed wat hij dagelijks mag dragen en wat hij nu weer voor zijn geklede uitstapjes mag aan trekken.  Daar moet moeder de vrouw steeds voor zorgen. Maar geen nood, we zien wel wat we er kunnen aan doen, wat zacht behandelen en lichte dwang uitoefenen en hij trekt toch weer iets anders aan.  Dan pas ziet hij zichzelf in de spiegel terug en merkt op dat hij daarmee toch wel mooi staat ook, zijn verstand werkt wel niet zo goed meer mee maar de gevoelens zijn er nog.

Welke voornemens ik heb voor dit jaar, eerst ons project in goede banen leiden en daarna zien we wel hoe alles evolueert, ik hoop maar dat het geen slechte gevoelens met zich mee zal brengen want dat kan ik missen als de pest.  Gisteren ook geen al te goede nachtrust gehad, ik heb toch nog 2u25 op de wekker zien staan, toen was ik nog steeds klaar wakker.  En blijkbaar heb ik daarna toch mijn ogen dicht gedaan en heb ik geslapen tot deze morgen. Ik hoor de echtgenoot dan telkens wel op staan want die moet ook alle lichten kunnen aan steken zodat die ook in mijn gezicht schijnen als hij de deur durft open doen van de slaapkamer, hij beseft het niet wat hij me daar mee aan doet maar ja, we nemen het er maar bij.  Zelf wordt ik verondersteld van nog de "goede" van het stel te zijn maar of dat altijd zo is durf ik toch wel even te betwijfelen.  Ik krijg zoveel in mijn rugzak om mee te sleuren dat het uiteindelijk ook wel eens wat te veel kan worden.

Zo voelde ik me in de voorbij week een beetje een nutteloze vod, al had ik vrij veel werk verzet op korte tijd, ik had gewassen, gestreken, gepoetst daarvoor en dan nog wat voorbereidingen doen voor Kerstmis, ik had mijn handen meer dan vol gehad.  En toen brak er iets in mij, ik voelde het zelf, dat was mijn zelfbehoud dat weg viel, ik gaf toe aan de vermoeidheid en sliep als een roosje.  Maar dat kan ik me tegenwoordig niet meer zo goed permitteren, het is steeds waakzaam zijn en op alles letten, al kan je dat niet altijd vol houden, je moet zelf ook wel eens de riem er weer kunnen afleggen?  Weet je wat ik dan hier te horen krijg : moet ge nu hier en daar niks meer doen en dit en ginder !?  En dan denk ik bij mezelf : laat me gerust, ik wil ook wel eens iets doen wat ik niet moet doen en wat me voldoening schenkt of wat mij wat rustiger maakt.

Met al die gedachten gaan we het nieuwe jaar in, maken jullie er ook een mooi jaar van en probeer uit alles steeds het beste te halen.  Laat ons van 2021 ook een heel fijn jaar worden, beter dan dit en dat we van die corona verlost mogen geraken, dat iedereen er maar aan helpt dan zijn we er veel sneller doorheen !