woensdag . . .

Eindelijk zijn we ook al in de helft van week aangekomen, het zal weer een lange week worden als je weet dat het hier niet zo goed gaat . . .

De corona laat zich gevoelen, zeker als mensen iedere dag op hetzelfde plekje samen leven en als je niet normaal naar buiten kan, wel om een wandeling te doen maar zelfs dat is je soms niet echt gegund.  Ik krijg hier weer wat naar mijn hoofd geslingerd, ik mag doen wat ik wil, het is ook nooit goed bij die van mij.  Ik heb een mail ergens naartoe gestuurd maar het is ook nooit goed, het is telkens zoals hij het geschreven heeft dat ik het moet doen en nu heb ik gezegd dat hij het in het vervolg maar zelf kan doen !  Ik ben het echt wel beu om steeds alles te moeten doen wat hij mij zegt maar ik schoffeer de mensen niet op mail, dat mag hij nu eens zelf doen !  Voilà . . .

Zo zie je maar dat het ook niet altijd rozengeur en maneschijn is, nu zit hij zichzelf zielig te vinden en krijg ik weer wat bagger over me heen, denk je nu echt dat ik dit prettig vind !?  En commentaar over wat ik hier neerzet heeft hij ook nog maar ik doe of ik het niet hoor.  'k Zou gaan wandelen maar dat kan ik niet omdat er vandaag een pakje zou geleverd worden, ik zet wel "zou" erbij want dat weet je immers vooraf nooit zeker.

Zo kreeg ik op een bepaald moment een bericht binnen dat ze het zeker op die dag zouden brengen maar niks was minder waar.  Net op een dag dat je het niet meer hebt verwacht komt dat dan hier aan, ik weet niet meer waar we naartoe waren geweest . . . nadien gingen we de brievenbus leeg maken en daar stak het dan in, gelukkig maar dat het erin kon gelegd worden.

Want een tijdje geleden kreeg de buurvrouw bericht dat haar pakje was aangekomen, ze had helemaal niks gezien en dan moet je naar hier of daar toe gaan om het op te pikken, bij de buren dus, daar had ze het dan wel gevonden.  Nog iets later had ze blijkbaar nog wat besteld en toen het bericht kwam dat ze het zouden brengen was ze met thuiswerk bezig, ze kon niet naar beneden gaan om het in ontvangst te nemen en ze zag de besteller het binnen neerzetten.  En met dat "binnen" bedoel ik dan achter de sasdeur van het appartementsblok, daar komen normaal alleen mensen die hier wonen.  Toen ze wat later haar pakje ging ophalen beneden, was er van een pakje niks meer te zien.  Dan kan je best achteraf nog eens hier en daar gaan vragen of ze een pakje hebben gezien maar toen was er nergens wat te vinden blijkbaar.  Dus ja, dat voorval doet een mens dan wel even nadenken.  

Zelf ben ik ooit een pakje kwijt gespeeld, het is jaren geleden toen we hier nog niet lang woonden, en dat is ondertussen toch ook al 20 jaren geleden dat we naar hier verhuisd zijn.  Ik had videobanden besteld, wel leeg en wel, maagdelijk dus, gewoon om te gebruiken in de videorecorder, toen was dat nog mogelijk om zo naar tv te kijken en zelf op te nemen op eigen recorder, wat nu ook nog wel zal gaan vermoed ik dan.  Ik was aangesloten op een boekenclub, toen las ik nog papieren boekjes, na een tijdje deed ik dat ook niet meer maar bij die club kon ik dan ook die videobanden bestellen.  Toen ze hier zijn aangekomen belden ze hier aan en ik ging kijken, wat zat er nog in onze bus : de rekening die te betalen was voor die videobanden, de doos en alles wat erin zat was gestolen !   Daar werd ook wat rond gebeld om te weten waar die waren gebleven maar niks te vinden, een snoodaard had ze meegenomen maar was zo laf om die rekening in de bus te steken.  Uiteindelijk heb ik niks moeten betalen want ik had niks gekregen en de post, die deed of haar neus bloeide, waar het pakje werd afgeleverd, geen idee,  niet hier dus aan mij maar ergens was het toch wel achtergebleven, van de vrachtwagen gevallen . . . zeggen ze dan in het Leuvens, als ge verstaat wat ik bedoel !  Wie zegt niet dat de postbode er mee weg is met alles wat erin stak, pas op, ik beschuldig niemand maar als je nu eens iets besteld had wat echt geld waard was, wat zou er dan zijn gebeurd.  Wat wij vermoeden is dat ze dachten dat het filmen waren die erop stonden maar mis poes, niks, helemaal niks stond erop.

Zo dat heb ik weer maar eens gezegd, het lucht op als je eens alles kwijt kan wat je kwijt wil.  Maar ik wil wel eindigen op een vrolijker noot : onze schoonzoon is van gisteren in de namiddag weer terug thuis om te herstellen van zijn longontsteking.  Toch terug thuis zal wel deugd doen, zowel voor onze dochter als kleindochter, ze hing gisteren al rond zijn hals !  Ook wij zijn blij dat het eindelijk weer terug beter gaat met hem.  En weet ge, ik had een kaarsje gebrand, baat het niet, het schaadt ook niet en als we daarmee hem kunnen helpen, dan doen we dat toch ook.  Zo denk je nog wat meer aan de mensen die het nodig hebben, een vlammetje is welkom, zeker in deze tijden.

Nog een fijne woensdag, weer allerlei wat hier neergeschreven staat,  het moet ook wel eens kunnen.  Zelf hoop ik op een heel mooie dag zodat ik ook weer eens naar buiten kan, al is het maar om te gaan winkelen, we zien wel wat we in de namiddag zullen doen . . . ik zie wel wat mogelijk is !