vrijdag . . . einde van de werkweek . . .

We zijn reeds vrijdag en de laatste werkdag van deze week voor vele mensen.  Alhoewel iedereen nog wel aan het werk is maar dan thuis, in eigen huis of waar je ook verblijft, het is een thuis op dat eigenste moment.  Voor mij is de werkweek deze keer wat anders uitgewerkt dan we eerst dachten,ik die dacht van al gepoetst te hebben was gans verkeerd en uiteindelijk zag ik gisteren in de namiddag dat het zo lekker was in het zonnetje dat ik er ook nog een paar uurtjes heb van genoten.  En het heeft me weer deugd gedaan al eindigde de dag wel eerder in mineur omdat ik weer een scheldtirade van de echtgenoot te verwerken kreeg.  Ja, als hij eens zijn zin niet krijgt zoals hij dat had voorzien dan moet ik het ontgelden, ik ben immers toch zijn pispaal en dan geeft hij maar door, eender hoeveel verdriet hij me daarmee aan doet, hij wijkt voor geen centimeter van dat pad af totdat hij weer uitgeraasd is en ik verweesd en zwijgend achter blijf !

Het is heel zeker geen pretje om zo te leven maar als het anders niet kan, het kan anders maar dat heeft hij alleen in de hand, dan moet het maar zo, zelfs wandelen zat er niet meer in.  Maar we zaten dus beiden te wachten op een telefoon die maar niet kwam en toch wat later eindelijk wel daar was, met een babbel van de echtgenoot tot gevolg en dan verloopt alles niet zoals hij het gedacht had en ik moet het ontgelden.  Ik sta dus niet in voor anderen die bepaalde zaken moeten uitvoeren en die dan telkens op zich laten wachten maar ja, wat doe je eraan, ik kan anderen toch niet gaan commanderen dat ze daar rekening moeten mee houden !  

En dan staat de echtgenoot er verstomd van dat ik 's avonds de slaap niet kan vinden en steekt het op "die boekje waarin je steeds maar aan het puzzelen bent" !!!  Zelfs als ik dan op zit en daar met wat bezig ben in de living, rustig en wel daar dus neerzit en "niks aan het doen ben" zoals steeds zijn antwoord dan is, wel ja, hij komt me dan nog wat storen op de koop toe.
Ben dan toch in bed gekropen maar een dik half uur later sliep ik nog niet en ben dan toch weer even opgestaan, heb iets gedronken, met wat pit erin, en ben dan terug naar bed gegaan waarna ik dadelijk in slaap viel.  Zo zie je maar dat je lichaam beter weet wat het nodig is om te kunnen slapen : eerst en vooral rust natuurlijk maar een drankje kan soms wel helpen.  Toch deze keer, deze avond zal ik wel sneller inslapen, misschien vallen mijn ogen al dicht als ik hier naar tv aan het kijken ben maar we zien wel, als ik het moe ben dan trek ik het bed in en probeer toch maar te rusten . . .

Wat er vandaag op ons programma staat : eerst en vooral de lakens wassen, die zitten al in de wasmachine en die draait nog lustig verder tot alles gedaan is.  Wel hangen er nog een paar bloesjes klaar om te dragen, ik droeg die ene keer om ergens naartoe te gaan, en die wil ik nog doorspoelen op een kort programma en strijken daarna zodat ze ook weer mee kunnen op vakantie.  Wel ja, dat komt er nu ook snel weer aan, maar als alles gewassen is en de vloeren hier weer gepoetst en het stof is van de kasten, dan kunnen we rustig vertrekken en ben ik tevreden.  Dan heb je toch niet zoveel meer te doen wanneer je terug thuis bent aangekomen . . . en dat is dit jaar ook nog wat vroeger dan anders, we hebben immers minder weken gereserveerd en ook dat zal voldoende lang zijn.

Morgen zullen we zelf niet veel aan ons eigen menu moeten werken, dan worden we elders verwacht en we hopen dat het weer een mooie dag zal worden, al zal het in mijn hart wel wat in mineur zijn.  Het is immers de eerste keer dat de echtgenoot daar als "zieke" zal tussen zitten en ik hoop maar dat hij zijn lieve zelf laat zien en niet die norse echtgenoot die ik steeds te zien krijg en die steeds maar lastig doet.  Is dat nu dit weer dat op hem in werkt of wat, ik weet het niet maar ik zie het niet zo graag gebeuren, zijn humeur kan van de ene moment op de andere omslaan en dan krijg ik weer de volle laag.  Maar ik heb er dan een gewoonte van gemaakt om me om te draaien en hem te negeren zoals een nukkig kind, dat komt dan later ook weer met hangende pootjes terug naar mama . . . zo doet ook hij dan meestal.

Nog een vruchtbare dag wens ik iedereen toe en geniet van het mooie weer dat er tussendoor toch ook wel zal tussen zitten, tenminste dat hoop ik toch, al ziet het er nu niet zo fraai uit hier, een waterzonnetje is er te zien maar veel meer niet . . . kom op zon, laat je zien !