woensdag . . .

We zijn weeral een paar dagen verder en ik had jullie wel verwittigd dat ik heel waarschijnlijk een paar dagen meer tijd zal hebben om hier weer wat te zetten, dat is op dit moment nog altijd hetzelfde. 

Of eigenlijk toch niet, ook mijn computer is de geest aan het geven maar geen nood ik kan me nog altijd redden als ik hem een tijdje volledig uitzet en daarna weer opstart, dan gaat hij weer even mee maar het mag niet te lang meer duren eer ik een nieuwe heb, die is ondertussen in bestelling.  Het is er eentje die op mijn maat is gemaakt en ik kan er laten in zetten wat ik wil maar daar stel ik geen hoge eisen aan, als ik kan foto's bewerken, mijn teksten kan inbrengen en dergelijke dan ben ik al dik tevreden.

Het is vooral het contact met vrienden dat ik zou missen en dat wil ik voor geen geld van de wereld aan de hand hebben want dan ben je nog meer geïsoleerd als toen met de coronacrisis.  Het is nog niet allemaal voorbij en we dragen er tot nu toe nog altijd de sporen van en moeten met de beperkingen leren leven die ze ons opleggen, ons ook nog wat houden aan de veiligheidsvoorschriften.

Komt er dan ook nog bij dat de echtgenoot in de komende week weer eens een ingreep moet ondergaan en dan ben je zoal een paar dagen kwijt dat je niet kan doen wat je normaal anders doet.  De ene dag een ingreep, nadien mag hij wel naar huis, en de dag erna moet hij dan ook dadelijk al op controle komen en de maandag daarop weer terug om te zien of de genezing normaal verloopt.  Zo weet je dan dat ook ik niet zo maar kan doen wat ik wil want ik sta als begeleider hem bij waar dat mogelijk is, of ik ook ga binnen kunnen waar de mensen worden voorbereid en nadien wat moeten rusten totdat de arts zegt dat je naar huis mag, dat weet ik niet.  Dat zal ik ter plekke moeten afwachten maar in de wachtzaal kan ik ook altijd wel naar binnen als het niet anders kan, we zien wel.

Allemaal dingen die met de coronacrisis zijn uitgesteld gaan nu dus terug wel door, ja, ook de ingrepen, ook onze dochter staat weer op haar normale plek in de operatiekamer al weet ik niet zo goed waar dat precies is want ondertussen zijn er daar weer een aantal plaatsen aangepast aan de nieuwe  normen zodat alles er weer wat anders uit ziet.  Voor de ingreep aan zijn stembanden ben ik wel mee geweest maar tot in de wachtzaal, later op de zaal ook wel geweest waar ze dan nog liggen op de bedden te wachten totdat ze ontslagen worden.

En nu ga ik even wat anders doen, ik wens je nog een fijne woensdag toe en wanneer het avond wordt kunnen we met een gerust gemoed terug kijken op een vruchtbare dag, tenminste dat hoop ik toch !