woensdag . . .

Woensdag is vermoedelijk een verademing, eens niet denken : waar moeten we vandaag nu naartoe of hoe gaan we alles geregeld krijgen voor dit of dat onderzoek, oefff !  eindelijk gaat het toch ook eens stoppen, dat hopen we tenminste maar gisteren verliep alles goed, vlot was het niet maar wel met een goede uitslag die we kregen van de specialist . . . en dat wil voor ons veel zeggen !

We waren reeds vroeg uit de veren, mijn man reeds om 5 u, ja je leest het goed, hij moest immers nog een product in nemen met water gemengd zodat zijn ingewanden, meer bepaald zijn darmen, zouden leeg zijn om aan die coloscopie te beginnen in de loop van de dag.  Wij dus vroeg op en alles klaar om naar de stad te rijden, niet zelf, dat zou niet gaan, maar wel ons laten voeren door iemand anders.  Alles was voorzien, ik dacht dat ik aan alles had gedacht maar toen puntje bij paaltje kwam na het onderzoek, zag ik dat ik mijn gsm had vergeten bij ons in de living.  Ja, dat was even pech hebben maar de echtgenoot had die van hem bij dus we waren safe.

We moesten nog even bij de arts langs en dat bleef maar duren.  Een man kwam de wachtzaal binnen en vroeg aan mij bij welke arts we moesten zijn, ik zei hem de naam en ze bleven daar rond dralen, tot de arts zelf kwam.  Die nam hem dadelijk mee naar zijn kabinet en ze bleven daar wel even binnen om de uitleg te krijgen van een onderzoek denk ik dan.  Nadien bleef het maar duren voordat we naar binnen mochten, het sleepte zelfs aan tot dik anderhalf uur en we zaten daar maar steeds te wachten en zagen niemand.  Tot we het op onze  heupen begonnen te krijgen en we dachten echt dat hij ons had vergeten.  Maar neen, we kregen zelfs niet de tijd om rustig te gaan zitten, hij begon al dadelijk zijn uitleg en was blijkbaar gehaast, ja, wij ook om naar daar te gaan en ze lieten ons dan zo lang wachten, nu moest hij er ook maar zijn tijd voor nemen.

Maar alles bij mekaar viel het goed mee voor ons, de ingewanden waren geen schuld van die "verstoppingen" van de echtgenoot, hij moest gewoon iedere dag bij de warme maaltijd zijn zakjes nemen om vlotjes stoelgang te maken en zo zou het wel wat beter verlopen.  Ja, iets wat nu toch al even aansleept wordt zo met één moment weg geveegd en zou moeten normaal verlopen met die medicatie, ik weet het zo niet, hoe komt het dan dat het op dit moment weer zover was zelfs zo erg dat we naar de spoed zijn gegaan.  Dat doe je niet als het niet echt dringend is geworden.  Maar we zullen hem maar geloven zeker, als er geen abnormaliteiten te zien zijn in de darmen dan moet het wel lukken, op een paar poliepen na was er niks te zien en met die controle met een camera werd dat ook van de baan geholpen.

Dus voortaan zouden we weer als twee gelukkige mensen door het leven moeten gaan, het waren wel slopende dagen en heel vermoeiend ook.  Als alles nu beter zou gaan moeten we ons er maar aan houden, tenminste als de echtgenoot er genoeg geduld voor op brengt.  Hij protesteert al dadelijk dat hij weer wat meer moet nemen bij al de rest maar ja, als het daarmee verholpen is, dan moet een mens er maar mee tevreden zijn.  Wat moeite vraagt het wel maar dat is mooi meegenomen als je lichaam daardoor normaal zijn werk doet.

Nog een heel fijne dag iedereen, maak er een mooie dag van en als dan nog het weer wat wil meezitten, misschien ook een zonnige dag ?!