maandag . . .

Maandag en een nieuwe week begint !  We vliegen er weer terug in met frisse moed en wachten af wat deze week ons zal brengen.  Is het goed nieuws of slecht, we zien wel hoe het allemaal verloopt en hopen steeds op het beste natuurlijk.

Gaat het een rustige week worden of wordt het een woelige, geen idee maar in beide gevallen zullen we toch moeten proberen om erdoor te geraken en dat is al een goede instelling om te beginnen.  Heel veel verwacht ik er niet van maar ik wil nog wel eens gaan wandelen als het weer het toelaat tenminste.

In de voorbije week immers zijn we drie keer naar de huisarts geweest, telkens voor de echtgenoot, een andere keer zijn we naar de spoed geweest ook voor de echtgenoot.  En ik weet ook dat dit soms wel eens nodig kan zijn als een mens ziek is of zich niet goed voelt maar genoeg is genoeg.  Na de komende dinsdag, morgen dus, als er nog een onderzoek in het ziekenhuis volgt, dan zou het moeten gedaan zijn met dat ziek zijn en die onderzoeken.  Al gaan bepaalde toestanden zeker niet zo maar voorbij zonder meer en anderen zijn blijvend totdat het einde eraan komt, het kan niet anders maar het is zo.  

We zijn het nu wel even moe om van de ene arts naar de andere te moeten, 'k heb dan ook nog een bijkomend probleem : ik kan in de cafetaria in het ziekenhuis zelden iets eten.  Dat had ik vroeger ook toen ik nog ging werken en wij ter plekke een restaurant hadden waar we ons middagmaal konden genieten, daar blokkeerde ik ook telkens totdat ik dat heb opgegeven en mijn boterhammen terug heb meegebracht.  Daarmee was de kous af en kon ik eten zoals ik het gewend was, gewoon rustig thuis, al is dat "rustig" ook met een korrel zout te nemen met twee kinderen en een echtgenoot die niet graag lang wachten op hun eten !!!

Met al die perikelen in de loop van de voorbije week zat er voor mezelf niks anders op dan nog alles te poetsen in het weekend.  In de late namiddag van vrijdag heb ik nog snel de kamers, hal, toilet, badkamer en keuken gepoetst.  Ik was echt wel moe van al die dingen en toen ik hier 's avonds in de zetel zat en een glaasje dronk van een bepaalde vloeistof, . . . ben ik in slaap gesukkeld van vermoeidheid . . . en ben pas een heel stuk later wakker geschrokken toen ik de echtgenoot hoorde binnen komen.  Die was naar zijn maten geweest die steeds zitten te kaarten, eens gaan babbelen ermee en wat drinken en daarna is hij nog redelijk vroeg weer naar huis gekomen, kwestie van er eens uit te zijn.  Ik ben moe naar bed getrokken en de echtgenoot volgde in mijn spoor, al was het toen niet toch al niet zo vroeg meer.

Zaterdagmorgen heb ik dan ook de living nog onder handen genomen, en uiteindelijk kreeg ik nog een telefoontje op de middag.  Toen voelde ik al dat ook deze dag weeral te kort zou zijn, ik was immers ook nog met de was bezig van de lakens en dergelijke zodat ik mijn handen vol had, ook nog eten klaar maken en dan was het dus meer dan druk genoeg, voor mij dan toch, de echtgenoot lag in de zetel met een dekentje over zich omdat hij tussendoor niet echt goed slaapt tijdens de nacht.

'k Was blij dat het namiddag was zodat ik me ook kon neerzetten en eens wat lezen en naar de cross kijken, niet altijd want ik zit dan meestal nog wat te puzzelen ook in een boekje maar ik hoor alles en zie het wanneer er wat te bekijken valt, het zijn tenslotte ook maar fietsers en van die jonge gasten kenden we er niet zoveel.  Alleen T. Nijs, de zoon van die was er en werd Belgisch kampioen, ook de vrouwencross was heel mooi om te zien, al vond ik dat het terrein niet zo spectaculair was en dat is echt wel spijtig.  Ze moeten niet doorweekt van de modder aankomen, dat niet, maar ik zie wel wat meer variatie in het geheel, niet zoals op het Belgisch kampioenschap, maar dat is een persoonlijk gegeven natuurlijk.

Maak van deze nieuwe week ook een mooie week en wij gaan dat ook proberen te doen, geniet ervan !!!