donderdag . . .

En weer een wandeling gemaakt, als ik tijd heb en veel zin om te wandelen dan ben ik op pad en kan niemand me tegen houden.  Zoals altijd is de camera dan mijn gezel, de echtgenoot die wandelt ook naar hier en naar daar maar we gaan tegenwoordig steeds afzonderlijk.  Gewoon omdat ieder zijn of haar eigen tempo heeft en ook om mekaar de vrijheid te gunnen die we allebei wel eens nodig hebben, al is het maar tijdens een wandeling.

Het was nu wel even geleden dat ik nog op pad was geweest, die donkere dagen spreken een mens niet aan om naar buiten te gaan, daarbij zijn we weeral vaak op doktersbezoek geweest en in het ziekenhuis.  Als het weer het toelaat dan wil ik wel vertrekken voor een uur of wat te wandelen, ik doe dat graag maar ga niet graag ver van huis weg.

In het domein was niet veel volk op de loop, wat denkt ge met die nevel die er 's morgens telkens hing, ook ik zag het eerst niet zitten op dinsdag om te gaan wandelen.  In de voormiddag moest ik naar de kapper maar daarna begon hier de zon erdoor te komen en klaarde alles een beetje op.  En dat doet een mens dan weer deugd om eens naar buiten te gaan voor een wandeling.

Dat er beelden te bekijken vallen is heel zeker geen nieuwigheid, kijk maar . . . 

Bij momenten scheen de zon en leek de nevel verdwenen maar je ziet toch nog steeds dat er wat nattigheid in de lucht zit, krijgen we dat in de komende dagen ook nog ?!

Een aantal meerkoeten zitten naar voedsel te zoeken op de zijkant naast de visvijver, er staat ook niet meer zoveel water in dan voorheen, waarom, ik weet het niet maar je ziet wel het verschil tegen vroeger.

Waar vroeger de kruidentuin was, en waar nu gewoon gras groeit, werd deze zonnewijzer terug geplaatst.  Is een hele tijd verdwenen geweest en nu staat hij er terug te pronken, met een mooie spreuk erop : "tegen de tijd is geen kruid gewassen".

Overal heerst er rust, ik was op zoek naar een reiger maar ik moest wachten tot ik bijna de weg terug naar buiten moest op gaan, jammer dat er zo weinig "waterwild" te zien was . . .

De gesnoeide bomen steken gril af tegen de blauwe hemel, al was niet alles blauw en hing er hier en daar toch nog wat nevel aan het water.

Een aalscholver probeert van de zon te genieten, heeft hij eerder naar vissen gedoken of niet, ik heb er geen idee over, ook voor hen is het natuurlijk koud.

In de vijver van de kleine trapbootjes bleek deze boom op het eilandje toch al mooi te weerspiegelen in het water . . . 

Een zicht over de grote vijver, ook hier scheen op dit moment de zon niet zo fel meer.

Nog wat verder rond de grote roeivijver gaan, ook de gewassen opzij het water steken schril af tegen de achtergrond.

In deze opening in het riet langsheen de grote vijver krijg je een mooi zicht op de achterliggende bomen, water en eilandje, ja, zo zwart ziet het er nu reeds uit !

Hier heb ik het riet gebruikt om het zicht wat te omkaderen, het gras is ook al niet meer zo groen als het vroeger was.

En uiteindelijk aan dit eilandje trof ik twee reigers, ze hadden zich daar lekker in het zonnetje gezet al lijkt het niet dat ze het te warm hadden, ze stonden er maar met dik opgezette veren bij.