dinsdag . . . en weer een gewone werkdag . . .

Veel meer ging er niet door mijn hoofd toen ik dit hier neerzette, ja, inderdaad terug een gewone dag waarop je kan doen wat je wil doen of moet doen, eender hoe je het bekijkt !

Of ik vandaag mijn kerstboom reeds ga optuigen weet ik niet, misschien staat die al ?!  Wie zal het zeggen, wij leven op dit eigenste moment van dag tot dag, laten ons verrassen door wat de nieuwe dag ons brengt . . . al is dat tegenwoordig niet zo vaak meer dan vroeger . . .  Maar we klagen niet, we kunnen nog ons werk doen wat we moeten doen en doen dan ook nog wat we graag doen, meer moet dat toch niet zijn.  In deze tijd van donkere dagen moet je genieten van elk moment dat je gegeven is om naar buiten te trekken, er komt immers eens een tijd dat je niet meer zo graag naar buiten gaat . . . eender om welke reden dan ook.

En die redenen zijn dan ook vaak regenweer, koude en sneeuw, dat komt er weer stilaan bij te pas maar hoeft ook niet voor mij !  Sneeuw is mooi als je er gewoon kan door lopen en wat beelden schieten, dan is het in het domein heel mooi met al die bomen zonder bladeren die mooi afsteken tegen de blauwe luchten en het witte van de naakte sneeuw . . . ik wordt er al prozaïsch van, de gedachte is niet ver meer af . . . rijmen en dichten . . .

Ja, niemand gaat dan ook graag overal door lopen als het gesneeuwd heeft of als het glad is.  Van die gladheid moet ik ook niet hebben maar je moet soms wel eens een stapje naar buiten doen om de ene of andere reden en dan heb je niet echt te kiezen.  Maar dit alles zijn problemen voor later als het eens mocht sneeuwen, ooit, veel sneeuw heeft er in de voorbije jaren niet meer gelegen, toch niet dat ik me zo dadelijk herinner.  'k Heb nog wel heel mooie beelden van het domein in de buurt, in de tijd dat onze kleinzoon nog echt klein was en we samen op pad gingen onder ons drie, een heerlijke tijd toch.  Ook al was het toen echt wel erg koud, zo samen op de paden wandelen die mooi bedekt waren met sneeuw, meer moet dat niet zijn.  Na die wandeling plof je dan in de zetel neer, we aten een koekje en dronken wat warms erbij en nadien hadden we niet veel meer te zeggen, we genoten nog na en waren ook wel wat vermoeid.

Dit alles is toch al meer dan tien jaren geleden ondertussen, ik kan het nog wel ergens opzoeken op mijn externe harde schijf en misschien eens hier een paar beelden zetten, een goed idee voor een dag dat je niet weet waarover te schrijven.

Ondertussen is het middag geworden, het eten wacht voor ons als ik het klaar heb gemaakt.  Dus snel die keuken in duiken en zorgen dat alles warm en lekker wordt opgediend !

Nog een heel fijne dinsdag voor iedereen en een mooi begin van deze nieuwe dag !