Vrijdag vandaag . . .

Gisteren zijn we naar Leuven geweest, een eerder bewogen dagje . . . !

Het begon al slecht toen we klaar waren om te vertrekken, ik bedoel daarmee dat we nog meer dan tijd genoeg hadden maar we stonden toch gekleed en alles . . . tenminste dat dachten we . . . of liever . . . dat dacht ik toch !

Zo vond ik niet zo dadelijk mijn Mobibkaart van de Lijn terug, ze zat niet in mijn handtas, raar toch, ik dacht dat ik die in dat zakje opzij had gezet, niet dus.  Dan maar eens verder zoeken, nogmaals zoeken, alles eruit halen en opnieuw contoleren, tot vervelens toe nog maar eens !  Ook mijn man moeide zich met dat gezoek . . . maar vond ook niets.  Zo begon ik in mijn andere handtassen te kijken en te zoeken, niks gevonden, raar toch, en ik maar denken dat alles erin zat, noppes vond ik terug !

En wij waren zinnens om naar de stad te rijden, met de bus mee zoals goede burgers dat hier doen !  Dan maar de bus op zonder maar het wel zeggen tegen de buschauffeur.  Die stelde al dadelijk voor om bij het aankomen in Leuven dadelijk naar de Lijnwinkel te gaan om daar een andere kaart aan te vragen, ja iets anders zat er natuurlijk niet op, ik had geen kaart meer en wou toch nog kunnen meerijden met de bus !

Eenmaal daar aangekomen zei ik tegen mijn man dat hij maar alleen verder moest naar het ziekenhuis waar hij een afspraak had.  Dat was dik op de middag en we hadden nog wel tijd genoeg maar ik wist niet hoe lang ik daar zou moeten wachten, er stond namelijk een hele rij aan te schuiven maar ik heb geduld, als niet meer verder kan zonder kaart dan moet het maar.  Dat is nog steeds de beste remedie geweest tegen dat haastig wat doen en ik voelde me goed zo in die rij wachtenden, het vlotte vrij goed en al snel was het aan mij.  Ik vertelde dan ook dat ik nergens mijn kaart nog terugvond, dat zou me dan 10€ kosten zei de man en hij vroeg mijn pas, daarmee werd een nieuwe kaart aangemaakt en ik kon verder.

Dat was allemaal zo snel verlopen dat ik dadelijk weer naar de kade ging om de bus te nemen en vrij snel was er ook een bus om verder te rijden, de stad in tot aan het ziekenhuis waar mijn echtgenoot op mij zo wachten.  Hij stond al aan de inkompoort te wachten en we gingen samen naar binnen, we hadden nog tijd genoeg voordat het onze beurt zou zijn.  En hen daar kennende liep dat meestal wel even uit voordat het aan ons zou zijn.  Tenslotte kwamen we maar gewoon voor een heel gewone consultatie, er was niks dat echt dringend was.

We hadden een fijn gesprek met de arts, die ook bepaalde ingrepen uitvoert in datzelfde ziekenhuis, ze zei dat we allebei heel goed bezig waren met onze gezondheid, vertelde ook hoe en wat ze nog kon doen en wat de keuzes waren maar dat ze voorstander was van een natuurlijke methode : wandelen, iedere dag minstens een half uur wandelen.  En niet alleen plat wandelen, ook bergjes doen, wat sneller stappen op bepaalde momenten en tussendoor mag het ook wel eens wat minder.  

Mijn man vertelde dan hoe hij alles aanvoelde en dat hij ook nog weinig last had van dat been, ze prees hem omdat hij zo goed naar haar had geluisterd en dat het anders wel eens slecht had kunnen aflopen.  Er zijn mensen die zelfs hun been kunnen kwijt geraken door dezelfde aandoening, bij hem wat het kwade dus al gekeerd.  We vroegen ook dat ze na een tijd kon zien of er beterschap was maar ze vertelde ons dat ze dat zelf moeilijk kon zien maar wel kan uitmaken aan wat hij, mijn man dus, vertelde.  Wat ze tot nu toe had gehoord stelde haar gerust en ze zei er ook nog bij dat het niet iedere dag hoeft maar wel minstens 5 dagen per week en dan ook een half uur wandelen in verschillende tempo's tussendoor.

Nadat we uit het ziekenhuis kwamen gingen we weer de bus op tot in het centrum van Leuven en daar zouden we iets gaan eten.  'k Had ook nog wat anders in mijn hoofd, nagellak kopen, kleine potjes die snel drogen.  Ik had er daar eerder al aangekocht en vond die goed genoeg, al zijn de borsteltjes niet hetzelfde als van een duurder product.  Maar je doet het er ook mee en wat was er nu gaande : als je twee potjes kocht dan kreeg je er nog twee gratis bij ook !  Ook een koppelverkoop dus blijkbaar, net zoals overal in de winkels, soms is dat een meevaller, zo heb ik nog bepaalde artikelen gekocht, ook in de winter reeds en ik voelde me daar goed bij.  Ze bieden dan een tweede artikel aan om 2 stuks te hebben en deze keer was dat een kleine lippenstift, ik nam die dus ook nog maar en we waren weeral gesteld.  

'k Had nu reeds een donkere nagellak gekocht, goed voor in de winter te gebruiken, een hele lichte, een zilvergrijze en een oranje maar van het zachte soort, geen felle.  Heel handig als je weet dat ik net in de voorbije week een hoop oude potjes heb weg gedaan, ik geef er niet graag nog heel veel aan uit maar wissel wel vaak van kleur.  Het is gewoon aangenaam als je dat kan en dat je dan geen hele potten die nog bijna gevuld zijn moet weg doen als ze te oud worden.

Eenmaal terug thuis begonnen we weer met onze gewone werkzaamheden, ik zou niet zoveel meer doen maar had in de voormiddag toch al de nieuwe broeken van mijn echtgenoot gestreken.  Het waren gewone lichte katoenen broeken, niks speciaal maar handig als je er toch telkens eentje proper in reserve hebt hangen.

En net toen ik hier aan dit logje begon, bedacht ik me opeens iets : ik had in die "gouden" handtas nog niet gekeken of mijn kaart daar niet in zit !!!  'k Ging zonder wat te zeggen in de kamer, deed de schuifdeur open en keek in de handtas . . . daar zat dat mormel me uit te lachen !!!  Ik ging heel rustig naar de living toe en hield ze omhoog, ik had ze eindelijk terug gevonden, mijn mobibkaart, de oude wel te verstaan.  'k Heb dadelijk de schaar genomen, heb mijn kaart in kleine stukken gesneden en in het restafval gedumpt, daar, "als je niet kan roepen waar je zit dan gebruik ik je niet meer !"  En zo heb ik ze afgedankt, als een oude schoen, gelukkig heb ik nog de nieuwe en daar zal ik het mee doen totdat het weeral tijd is om te betalen.

Of hoe een rare dag toch nog mooi kan eindigen, de zon scheen, ik genoot nog door naar buiten te kijken, terwijl binnen de tv aan stond.  

Geniet nog van jullie weekend !!!