maandag . . .

Weeral een nieuwe week begint er nu en de volle maan is terug voorbij, valt het ook jullie op dat rond die volle maan toch ook een waas van geheimzinnigheid hangt ?!

Ben ik overgevoelig of wat is het, eigenlijk is het wel een beetje zo, niet voor alles waarover je dan vragen krijgt om vast te stellen of dat ook zo is, neen, maar wel voor zulke dingen.  Wat het is wat ik dan voel weet ik niet te verklaren, een soort van onrust komt er over mij en ik slaap die dagen dan ook moeilijker in dan anders, dat heb ik reeds verteld.

Maar wat ik ook ondervonden heb is dat het weer rond die periode wat wispelturiger is dan anders, soms meer wind, soms is het gewoon warmer, soms krijgen we onweer, dat is allemaal normaal, maar dan net op die dagen rond volle maan ?!  Ik heb er mijn vragen bij, antwoorden krijg je zelden en ik maak er ook steeds het beste van.

Eindelijk was het dan weekend in de voorbije dagen, eindelijk eens wat rust voordat de storm van het leven weeral toeslaat, ik kan er echt niet goed meer tegen, ik voel het overal, soms zelfs aan de spieren.  Maar nu komt toch een periode van wat minder werken, tenminste dat denk ik toch.  Eindelijk eens wat meer tijd voor mezelf, naar de kapper gaan is voor morgen, naar de pedicure is ook voor morgen, zo beginnen we ermee.  En vandaag zal het gewoon genieten worden, niet meer en niet minder.  Als dan de zon nog eens van de partij kan zijn, dan kan die dag voor mijn part al niet meer stuk.  

Genieten moet een mens doen, niet steeds zitten werken zoals ik doe, ik geniet echt wel maar veel te weinig naar mijn zin, met vakantie gaan is daar een goede oplossing voor, daar wordt een mens gediend of bediend en dat is pas een luxe.  Een luxe die niet iedereen heeft maar waar we toch op tijd en stond van genieten, alleen kan je niet een heel jaar met vakantie gaan, jawel, dat kunnen we wel maar dat doe je gewoon niet.

En nu denk ik aan vrienden van ons die allemaal wel iets hebben aan de hand gehad, wij hadden kanker in de familie, bij onszelf en bij mijn nicht, er zullen vast nog wel mensen zijn die ook kanker op bezoek kregen maar als daarna alles weer normaal wordt dan besef je pas dat je geluk hebt gehad.  Een vriend van ons heeft slokdarmkanker, daar is het veel erger voor en daar zit ik dan ook wel eens mee in mijn hoofd.  Ja, ik weet het, niet iedereen heeft even veel geluk maar ik leef dan zo fel mee dat het door mijn hoofd blijft spoken, als je al die verhalen hoort, het is de werkelijkheid die telt en die is vaak niet zo mooi als de meeste mensen denken.

Lieve vriend, we denken regelmatig aan je, niet altijd, dat kan ook niet, verder moet je met je zware ziekte, ik heb echt met je te doen, zou je graag helpen maar kan het van hier uit niet.  Je weet dat we hier bij ons voor je duimen, veel moed en sterkte in deze zware tijd, ooit zal het wel eens beteren, verzorg je maar goed en doe wat de artsen je voorschrijven, als alles achter de rug is zullen we mekaar wel eens ergens terug tegen komen. 

Dat wou ik toch ook eens hier neerzetten, het wordt niet genoeg gezegd, die kanker kan heel veel stuk maken maar strijden moet een mens doen, strijden totdat je de kanker, met behulp van artsen en wat nog allemaal, hebt bestreden en overwonnen, een zware strijd.

Nog een fijne nieuwe week zijn we dus ingegaan en we hopen dat het eens een week mag zijn om volledig te genieten, van alles en nog wat, ik hoop het voor iedereen !