een wandeling in het domein . . .

Op maandag was het mooi weer, koud dat wel maar toch wou ik een wandeling maken.  Als mijn ventje geen zin had dan zou ik er wel alleen op uit trekken . . . maar hij ging wel mee !  Dus waren we allebei op pad, hij met de camera en ikzelf ook . . . al is die van hem niet open geweest, geen klik heb ik ervan gehoord !

Om eerlijk te zijn waren er wel wat mensen op de been, meer dan op twijfeldagen, zou het regenen of niet, dan komen de mensen niet zo vlug buiten.  Al was ik toen ook wel op pad moet ik zeggen maar 'k hield meestal wel de lucht goed in het oog, ook al zou mijn kijken naar die regen niet kunnen tegen houden.

Een beetje wind stond er ook en daar ben ik eerder bang van maar het deerde ons niet, we trokken gewoon verder, echter zonder al te veel haltes onderweg, zelfs geen dacht ik.  Eens terug thuis was ik blij en tevreden dat ik het toch weer had aangedurfd om door de koude te wandelen, al kan de wind er echt wel venijnig door de bomen schieten.  Er staan immers nog geen bladeren aan de bomen en er komen hier en daar ook wel wat open gaten want een aantal bomen zijn toch ook al gesneuveld, sommige door de wind en anderen door de bomenzaag !

De bloeiwijze van bepaalde bomen zorgt nog steeds voor aanvallen van allergie onder de mensen, waaronder ook ikzelf dus.  Maar een pilletje en een neusspray kunnen je al snel daarvan vanaf helpen voor even.

Deze foto is niet zoals het zou moeten zijn maar ik zet hem toch hier maar.  Zo kan je ook eens zien hoe laag de zon eigenlijk nog wel staat.  Je moet daarom steeds voorzichtig zijn, zeker als je in de richting van diezelfde zon rijdt, een mens is snel verblind op zulke momenten.

Aan dit eilandje zaten heel wat eenden samen getroept, alsook meeuwen, ze probeerden allemaal te genieten van het winterzonnetje, of het daar zo warm was denk ik niet, eerder koud vermoed ik dan.

Hier zie je ze zitten op het randje van datzelfde eilandje, of ze in het water zitten kan ik van hier uit niet zien, deze foto is immers gemaakt van aan de overkant van de vijver.

Zo zie je hoe groot de vijver eigenlijk is, we wandelen hier dan ook nog op de weg en er ligt nog een stukje gras tussen het water en de weg.  Ongeveer in het midden van de foto kan je aan de overkant een bruggetje zien, langs die weg komen wij het domein in gestapt en gaan we ook terug naar huis toe.

Dit groepje ganzen heeft er van geprofiteerd om hier neer te strijken, ze zwommen al snel de andere kant op toen ik naast de weg ging om een beeld ervan te schieten.

Hier zijn we weer aan de vijver van de kleine trapbootjes voor de kleine kinderen dus.  Hier zit nu alles samen : nog wat vissen, eenden, aalscholvers, meeuwen, meerkoeten en alles wat er rondom het water komt zitten of er normaal ook zit.  Zo is de boom, waar de marters aan hebben geknaagd, plat op de bodem gevallen of gelegd, we denken eerder het eerste.

Toen ik deze duif in het oog kreeg zei de wederhelft laconiek : ja, maak daar nog maar snel een foto van voordat ze morgen dood ligt . . . !  Misschien heeft hij wel gelijk, een bosduif hoort niet op de grond te zitten . . . 

Ook deze eend genoot nog van de zonnestralen, al gaven die niet echt veel warmte af !  Ze bleef onverstoord op die balk in het water zitten.  De wederhelft wist te vertellen dat ze zat te wachten totdat ze zonder al te veel moeite naar de overkant zou drijven . . . ?!

We komen hier zo vaak en toch zie je soms wel bepaalde dingen pas na een aantal keren er voorbij te zijn gelopen.  De echtgenoot dacht in die stronk hout in het water een roofvis te herkennen, hij zag er de kop in en een spitse snuit, eerder een snoekachtige . . . zonder tanden dan wel te verstaan, een meermonster zeg maar, ons eigen (Loch) Nessie ?!

Hier zijn we weer aan het einde van de wandeling gekomen.  Deze bomen staan op een talud dat aangelegd is aan de evenementenweide.  De toppen van de bomen hielden even de zon gevangen in hun takken, gaan de knoppen daarvan dan sneller schieten ?!

Een fijn weekend voor iedereen !