herstellen . . .

Voor het weekend en in het weekend werd niet echt veel gedaan, hier en daar wat gewassen, gepoetst ook nog maar veel meer dan feesten deden we niet dus ja, veel tijd bleef er dus niet meer over om nog andere dingen te doen.  Op zondag hielden we het heel rustig zo onder ons twee thuis voor de buis.  Jammer genoeg geen veldcross op de tv te zien !  Jammer maar helaas dat dit door Telenet wordt uitgezonden en we daar geen abonnement op hebben !  Ze zullen het nog wel leren om het uit te geven zodat iedereen wat kan ernaar kijken die kijken wil zonder nog wat meer geld aan hun te besteden . . . !!!

Dus de maandag was dan de dag dat ik zou aan dat verstelwerk beginnen, mijn ventje besloot om aan de poten van de zetels wat te gaan frutselen.  Ge kent dat wel, daar staan zo van die toppen onder die na verloop van tijd de geest geven ofwel door te barsten, of gewoon in stukken te springen bij onvoorzichtig gebruik en ook zonder dat krijgen ze dat wel aan de hand.  Zo behandelen wij onze zetels steeds heel voorzichtig, gewoon om dit te voorkomen maar voorkomen kan men niet, alleen maar de vervanging uitstellen door zo zacht ermee om te springen.  De nieuwe toppen waren al een hele tijd in huis gehaald maar lagen daar nog steeds te wachten, nu was het dus D-day om eraan te beginnen blijkbaar.

Zelf had ik van op zondag reed die nieuwe pyjamabroek behandeld, dat roze kantje eraf gesneden, de boord omgeplooid zodanig dat ik die daarna zou kunnen vast naaien.  Die zelfde broek hing dus klaar om eraan te beginnen, alleen wou ik dat niet doen op zondag, gewoon uit principe van mezelf eens een dagje rust te gunnen.

En ik begon eraan, moest eerst wel die driezit met de echtgenoot op zijn rug leggen zodat hij er onderaan aan kon om aan die toppen te beginnen.  Hij wist dat er daar een hardnekkige bij was die hij er zo maar niet dadelijk af zou krijgen, ook al was die kapot !  Ze hadden hem in de fabriek, van waar de zetel komt, gezegd hoe hij dat moest doen, en hij begon er als eerste aan, eerst had hij wel alle materiaal op de tafel gelegd en samen hadden we wat meer plaats gemaakt en ook de lichten aangestoken zodat we alles goed konden zien.  Zowel hij als ik hadden dat licht hoog nodig want in deze tijden kan het redelijk donker zijn, ook al is het nog midden op de dag.

Het gelukte hem om die eerste knop eronder te zetten en dat gaf hem moed om verder te doen, we hebben namelijk 3 zetels staan en een poef ook nog zodat daar wel wat toppen onder staan.  'k Gaf hem tips om die toppen dan toch nog even af te schuren zodat ze niet meer zo egaal glad waren maar ietwat ruwer zodat ik er nadien ook nog viltjes kon onder zetten, kwestie van geen krassen te maken op het parket !  Dat deed hij lekker niet en liet het aan mij over, ik deed het dan ook met volle overgave terwijl hij aan de andere stukken van het salon bezig was.  

Zelf was ik halfweg aan het naaien van die zomen van de broek maar was er dus mee gestopt, kwestie van mee te helpen nu dat de kans ertoe was.  Want die zetels zet je niet zo maar alleen ergens neer, neen, daar is wat spiermassa voor nodig en met twee lukt ons dat net !  Alleen als ik snel de living moet gepoetst hebben, dan doe ik het alleen want met twee loopt er toch telkens eentje in de weg !  'k Moet dan wel zuchten en sleuren voordat die ene op de mat staat maar ja, dat is er maar eentje, ik trek wel mijn plan ermee, eerst langs de ene kant en dan de andere kant, het lukt me wel.

Na die werkjes, ook de viltjes had ik al op die toppen gezet en hier en daar er nog eentje gesneden en erop geplakt waar ik vond dat die niet vast genoeg meer zaten, begon ik aan het tweede deel van die broek en al snel was dat ook uit de voeten, 'k was er fier over dat we nu toch weer alles in orde hadden gekregen.

Toen ik me iets later nog aan tafel zette, dacht ik eraan om ook de timers van mijn lampen op de kasten nog aan te passen aan de zon die nu reeds heel vroeg slapen gaat !  Nu staan de timers op een tijd die blijft passen tot half januari ongeveer, eindelijk eens een tijdje gerust van het steeds maar moeten aanpassen, ja, ook dat moest nog gedaan worden en schoof ik telkens voor me uit.

En nu dat alles redelijk rustig is hier en weer wat in orde werd gemaakt, waar je eigenlijk zo op het eerste zicht niks van merkt, wel nu kunnen we weer verder met andere dingen beginnen.  En dat eerste zal zeker zijn wat we gaan eten en doen met de feestdagen, ook daar wil ik reeds een overzicht van, kwestie van voorbereid te zijn . . .   Ook over de geschenken moet ik nog eens denken en verder moet er niet te veel meer bijkomen, het mag hier ook wel eens rustig verlopen . . . al is dat niet altijd zo.