woensdag . . .


Waar is de tijd naartoe ?!  En dan denk ik aan de tijd van vroeger, toen we nog een volle dag naar school moesten en pas op donderdag een halve dag vrij hadden.  Ook op zaterdag moesten we dan naar school en alleen de namiddag hadden we vrij.

Dat alles resulteerde in een dochter, ikzelf dus, die pas rond 13.30 u thuis was met de bus of trein.  Als ik de bus niet kon nemen door één of andere reden, dan moest ik met de trein en dan had ik nog wat verder te stappen dan normaal maar we trokken ons dat niet aan.  We deden wat we moesten doen en waren tevreden met alles en nog wat.  
Toen was het niet zo dat de ouders je kwamen halen met de wagen en naar huis reden, zo was je dan meestal snel thuis maar niet voor mij, neen, een wagen was er immers niet voorhanden.  Onze pa die reed gewoon eerst met de fiets en daarna met een bromfiets naar het werk, dus van afhalen van school kwam niks in huis.
Later werd dat wel aangepast, toen was er een wagen in huis maar daar reed mijn vader alleen mee naar zijn werk en ook om boodschappen te doen.  Al was dat niet zijn favoriete bezigheid, hij deed het toch maar, tenminste als hij al thuis was van het werk.  Want ook die uren die liepen niet altijd gelijk met die van anderen, soms moest hij wel eens inspringen als er wat dringend moest gereden worden, met de vrachtwagen voor de melkerij Stassano in Rotselaar, ja, ook dat was leven !  Hij deed het meestal wel graag omdat hij dan meer inkomen had op de maand, ook dat telde mee.
Want per slot van rekening woonden we met 6 mensen in één huis : ouders, grootouders en twee kinderen.  En iedereen weet dat koken geld kost, dus dat was er omdat vader meer werkte dan dat hij echt moest doen.  Ook vakantie kenden we niet, ja wel schoolvakantie maar veel verder ging het niet al trokken we wel mee op kamp met scouts of chiro.  Een andere vakantie zat er voor ons niet in.
Maar we waren tevreden . . . zou dat nu ook nog zo lukken, ik vrees van niet, ik weet dat het niet zou kunnen voor de meeste.  Ook dat was leven zoals het vroeger was . . . en dat hoeft voor mij voorlopig niet terug te komen !!!
Het was een mooie tijd, we hebben genoten van onze jeugd, we waren blij en tevreden, we wisten niet beter, het was goed zo, toen toch.

En dit alles doet het woord woensdag bij mij oproepen, terugdenken aan vroeger, hoe je toen te voet veel deed, ook met de fiets, dat was zeker, veel wagens reden er toen nog niet, wel een aantal die reeds vroeg ermee bezig waren.
Ik weet nog dat ik telkens uitkeek naar mooie wagens, wagens met vleugels aan, kent ge ze nog ?!  Of een mooie blitse sportwagen, die zie ik nog altijd graag rijden, zeker als je een eind op de autostrade aan het rijden bent.  Zo waren er eens . . . maar dat is een ander verhaal, iets voor volgende keer misschien.

Het is zaak om nu te leven en van dit leven te genieten zoals het is, het is veel gemakkelijker dan vroeger, op veel punten maar of het echt beter is . . . ?!


Reacties

  1. Wij hadden veel minder luxe waren met veel minder content en waren daarbij nog gelukkig ook omdat familie ons bond en zo warm was... Veel heeft nu de strijd verloren tegen geld, luxe en nooit genoeg!... Spijtig Chrisje maar ons pakken ze al die mooie herinneringen niet meer af! Hou je goed en een gezellige avond!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Fijn weekend !

Een fijne zondag iedereen . . . !!!