lentegevoel . . .

Op maandag gingen we naar een tuincentrum . . . om paastakken te halen !  De vorige jaren was ik steeds veel vroeger om er in huis te halen maar nu, wegens al die commotie rondom mezelf en dan nog wat andere dingen ook, werd dat steeds maar naar het achterplan geschoven.  Maar het is er dan toch van gekomen, 'k had al eens geopperd dat mijn ventje die best kon meebrengen van de markt maar neen, hij had er niet echt oren naar.  Dan zwijg je er ook maar het beste over gewoon om de kerk in het midden te laten !

Eindelijk was het zover, ze stonden in hun vaas die reeds lang stond op hen te wachten, nu nog de eitjes en pluimpjes erin hangen en het mocht lente worden . . . en weldra ook Pasen.  Een uur of wat later was alles gefikst en stonden ze te pronken en hingen ze te blinken in de takken, allerlei kleuren, een kleurig lint omheen de hals van de vaas en verder heel eenvoudige dingen die het geheel nog wat aankleedden zoals een kip en een ei en een vogel die met de kip probeerde overeen te komen . . . ja, ook zulke dingen heb ik dan in huis gehaald, een aantal jaren geleden.  Het is zelfs een groene kip en een groene vogel, een mooi stel die het tot nu toe goed met mekaar kunnen vinden !

Hier gaat alles zo gewoon zijn gangetje zoals het vroeger was, het normale leven werd terug hervat en tot nu toe gaat alles goed.  Wat ik er wel moet bij vertellen is dat ik toch dat ene medicijn heb gelaten, ik had het tussendoor terug eens uitgeprobeerd en toen voelde ik opnieuw een soort van beklemming, ik kan het niet zo goed uitleggen hoe en wat ik voelde maar er was wat toen ik het terug had ingenomen.  Daarom heb ik voor mezelf uitgemaakt dat ik het beter laat maar wat ik wel weet is dat er nog een andere soort van dat medicijn bestaat en misschien valt dat meer mee maar dat is dan weer uitproberen.  Toen ik met dat vorige begon heb ik het ook een drietal maanden uitgeprobeerd met behulp van de huisarts, ze had me stalen gegeven en daaruit besloten we samen om het bij dit laatste te houden.  Daar zal ik met haar het ook nog wel eens over hebben maar echt veel last heb ik niet meer waarvoor ik dat medicijn nam . . .dus is het nog wel nodig vraag ik me dan af ?!

En laat het nu maar lente worden, we zien er allemaal naar uit en als de zon schijnt ben ik niet meer binnen te houden.  Wat het deze namiddag gaat worden weet ik nog niet, 'k kan kiezen tussen strijken en een ferme wandeling maken, tot nu toe gaat de wijzer uit naar de richting van wandeling, wat het wordt zullen we straks zien . . . ?!