vrijdag en tevens het einde van de werkweek . . .

Dat mag je wel zeggen dat vrijdag het einde is van de werkweek en nog maar goed ook.  Zo heb ik al alles gepoetst hier in onze woning en erg groot is die niet maar wel groot genoeg om er een hoop werk mee te hebben eer alles gedaan is.  Maar gelukkig helpt mijn ventje mee en kan ik op hem vertrouwen om te stofzuigen, dat is reeds een groot deel van het werk.  Al het andere is voor mijn rekening, al moet ik zeggen dat hij ook wel de vuilbakken leeg maakt en opruimt waar het nodig is, en ook wel als het zijn spullen betreft.  

Zo had ik me voorgenomen om overal de spiegels en ramen binnenshuis, alsook die glazen deur, nog te poetsen voordat ik met de vloer zou beginnen.  Het is me gelukt om ook dat tot een goed einde te brengen en dat is niet altijd eenvoudig.  Want in onze hal hangt een grote spiegel waarin ik mezelf ten voeten uit kan bekijken en om die streeploos te poetsen dat is geen sinecure.  Dat is echt wel vakmanschap, al draai ik er mijn hand niet voor om maar geef me tenminste de tijd om het goed te doen, dat is alles wat ik vraag.

In het begin van de week had ik de was al uit de voeten gedaan, een deel opgevouwen, wat gestreken en dan ook nog die sjaaltjes die ik tussendoor had gewassen kregen een beurt, al zien ze er niet allemaal even mooi meer uit.  Toch heb ik ze in de kast gelegd, wanneer ik ze nodig heb zal ik ze er wel terug uit halen en gebruiken ook, nu mogen ze even rusten.

Al wat er nog moet gedaan worden in huis is wat stof af genomen en dat zal in de komende dagen ook nog wel gebeuren, maar niet alles tegelijk willen gedaan krijgen.  Want dat werkt net verkeerd uit, je hebt er geen zin in en dan doe je het rap zodanig dat je hier of daar wat breekt, ja, ik bedoel dan potjes of schaaltjes of mooie dingen waar je van houd.  

Zo heb ik eens in een sneltreinvaart ook het stof willen wegwerken op de kast en daar lag een trosje druiven met bladeren op, eentje gemaakt door een kunstenaar die mooie dingen had gemaakt.  Ik hield ervan en zorgde er tamelijk goed voor, tot op die dag natuurlijk, toen was het ermee gedaan.  Ik bleef haken met mijn stofdoek aan dat trosje, in glas of kristal, wie zal het zeggen, en pardoes het belandde op de vloer en de stukken waren nog op te rapen.  Met pijn in het hart deed ik alles in een papier om zo veilig mogelijk mee te geven met het huisvuil, jammer maar helaas gesneuveld door mijn eigen domme fout, wat ik tot nu toe nog altijd veel spijt van heb.

Dus een wijze les : doe alles zoals je het gewend bent en doe het op een moment dat je er echt wel de tijd voor hebt !  Anders doe je het beter helemaal niet en stel het uit tot op een beter tijdstip.

Genieten jullie nog maar van het weekend dat eraan komt !